In de jaren ’60 begon de ontkerkelijking in
Nederland en kwam voor het christendom gaandeweg een groene religie in de
plaats die veel meer invloed kreeg.
Wij leven in een samenleving die gevormd is
door de joods-christelijke traditie. Ik ben nog geen betere tegengekomen. Een poosje
geleden las ik ‘Pillars Of The Earth’ van Ken Follet. Een rode draad was de
grote invloed van de kerk op het dagelijks leven. Ik hield er aan over dat de scheiding tussen kerk en staat
een groot goed is.
Wat we er echter inmiddels gekregen hebben is
een milieubeweging, die alle kenmerken van een religie heeft en ons leven op
een religieus aandoende manier wil beïnvloeden.
Veel beslissingen het openbare leven aangaand
worden pas genomen, als de zegen van de milieubeweging verkregen is. Het
normaal verstand wordt al snel ‘overruled’ door groene principes. Het is toch
tegen alle economische wetten om een hoge vaste prijs te garanderen voor
overproductie van windenergie?
Greenpeace is de moderne profeet en tevens
martelaar. In Nederland staan ze boven de wet. Als ze spelen met de ballen van
de Russische beer, wordt op het hoogste niveau hun vrijlating gevraagd. De
Bijbelse Klaagliederen van Jeremiah zijn vervangen door klimaatrapporten die de
Apocalyps voorspellen. De moderne kathedralen zijn meer dan
100 meter hoog en hebben 3 wieken.
De groene religie heeft ook een boek, ‘An
Inconvenient Truth’ van Al Gore, die zich niet verplaatst op een ezel, maar in
een limo met chauffeur of privéjet.
De mensen die zich er vroeger in de kerk op voorstonden beter te zijn
dan anderen rijden nu in een Toyota Prius, waarvan de milieuwinst zeer dubieus
is.
Offers worden er ook gebracht: polders moeten
om wille van het hogere doel teruggegeven worden aan de zee. De kerkbezoekers
geven tenminste nog hun eigen geld aan goede doelen, maar in bij voorbeeld het
geval van de Hedwigepolder gaat het om gemeenschapsgeld. Dat heeft de groene
religie mooi voor elkaar gekregen. In bergachtige gebieden worden bergen soms
afgegraven vanwege mijnbouw of winning van natuursteen. Je kunt je het toch
niet voorstellen dat een milieubeweging het daar voor elkaar krijgt om de
bergen weer opnieuw op te bouwen? In Nederland is deze gekte normaal.
Ik heb bewondering voor die mensen, die de
ultieme consequenties van hun overtuiging op zichzelf toepassen, en met een
dikke trui lopen, geen auto bezitten, zich verplaatsen met het openbaar vervoer
zolang het geen vliegtuig is, en zuinig consumeren. Daar kunnen we een
voorbeeld aan nemen.
Het is natuurlijk niet voor niets dat er een
milieubeweging gekomen is. In mijn optiek hebben ze in Nederland hun doelen echter
al lang bereikt. De lucht is schoner dan 100 jaar terug. Het wordt tijd dat
onze volksvertegenwoordigers weer hun verantwoordelijkheid nemen en zelf
leiding geven aan de staat en niet de oren laten hangen naar activisten die
pretenderen een hoger moreel gelijk te hebben.
Mark Faasse
