Het CO2-probleem is een wereldwijd probleem.
Er zijn vraagtekens bij te zetten hoe het ontstaat, maar er zijn zeer veel
overheden die vinden dat we daar iets aan moeten doen.
De grote vraag is natuurlijk of we met al die
dure maatregelen, die over ons uitgestort worden, wel iets opschieten. Ik heb
daar wat opmerkingen over.
We moeten van het gas af. Het is nog maar een
goede 10 jaar geleden, dat de provincie Zeeland, op voorspraak van GroenLinks
een aantal streekbussen op gas liet rijden. Peperduur, erg inefficiënt, maar
het was goed voor het milieu en die jongens van GroenLinks hadden het beste met
de wereld voor en daarom luisteren we naar hen. Dit geldverslindende project is
een stille dood gestorven, maar het illustreert de roekeloosheid van de
milieufanatiekelingen met het geld van de burgers en de onbetrouwbaarheid van
de overheid die dit allemaal laat gebeuren.
Volgens het (concept)klimaatakkoord moeten de
huishoudens aan de warmtepomp, een kostbare aangelegenheid. Er wordt bijna geen
andere keuze gelaten. Waarom niet? Omdat de milieubeweging al vele jaren
geleden kernenergie en ondergrondse opslag van CO2 taboe heeft verklaard. En
ja, die wijsneuzen zijn natuurlijk veel te trots om op basis van
voortschrijdend inzicht op hun eerder ingenomen standpunten terug te komen.
Trouwens, als het ons echt om het wereldwijde
probleem van de CO2 uitstoot te doen is, gaan we geen kolencentrales sluiten in
Nederland, maar in Oost-Europa. Dat is goedkoper en heeft een veel grotere
impact op de CO2-reductie. We moeten dan zonnepanelen plaatsen in Andalusië.
Daar is de grond niet duur en schijnt de zon veel vaker. In Nederland leveren
zonnepanelen in januari, wanneer huishoudens de meeste elektriciteit nodig
hebben, slechts 3% van hun jaaropbrengst. Wanneer je ze het hardst nodig hebt,
laten ze je eigenlijk in de steek.
Het wordt hoog tijd, dat we ons gezond
verstand weer eens gaan gebruiken en ons niet op laten jutten door de hype van
klimaatfanatici.
