Huren is voor de dommen

is de kop van een artikel in ESB (Economisch Statistische Berichten) van enkele jaren geleden. Ik heb het nog eens gelezen, omdat ik op zoek ben naar argumenten die er voor pleiten om toch ook in deze tijd een huis te kopen.

Voor het bewonen van een huis is er keuze uit 2 smaken. Huren of kopen. Als je wat luxer en ruimer wil wonen, is er in Zeeland eigenlijk geen keus uit huurwoningen. Dan ben je aangewezen op een koopwoning, tenzij je voor de korte termijn een tijdelijk leegstaand huis wil huren.

Velen voelen de pijn op de woningmarkt en zijn daardoor geneigd om hun lange termijn beslissingen af te laten hangen van de korte termijn. Iemand met een koopwoning verhuist in Zeeland gemiddeld eens in de 21 jaar. In dat licht beschouwd, doen korte pieken en dalen in de prijsontwikkeling er niet zo veel toe.

Voor de lange termijn geldt, dat je met een koopwoning niet alleen je woonlasten stabiliseert, bij een gelijkblijvende rente, maar dat je ook aan vermogensvorming doet.
Een paar rekenvoorbeeldjes:

Stel je hebt een huurwoning met een huur van € 600 per maand.
Bij een huurstijging van 2% per jaar wordt de huur dan over 30 jaar € 1.066 per maand.

Stel je hebt een eigen huis met een waarde van € 200.000 en een hypotheek van het zelfde bedrag. Laten we voor het gemak maar even aannemen dat je dan netto aan hypotheeklasten betaalt € 750 per maand. Als de rente gedurende 30 jaar gelijk blijft en we hebben evenals het bovenaangehaalde voorbeeld een inflatie van 2%; dan is je last over 30 jaar in Euro’s van nu € 417.
Je mag dat inflatiepercentage ook loslaten op de hoogte van je hypotheek. Die vermindert ook reëel in waarde door de inflatie en bedraagt na bij voorbeeld 20 jaar maar € 136.000 meer (Euro’s van nu).
Na verloop van 30 jaar heb je dan toch een mooi vermogen opgebouwd.

Je hebt groot gelijk als je zegt dat dit wel erg simpele rekensommetjes zijn. Het onderhoud is niet meegenomen onder andere. Maar nu kom ik terug op het artikel wat ik eerder aanhaalde. De conclusie van de schrijver, Loek Groot, universitair hoofddocent aan de Utrechts School of Economics, is dat bij een huizenprijsstijging per jaar van 4,5% je in feite gratis woont op een termijn van 30 jaar. Je lasten worden als het ware goed gemaakt door de stijging van de huizenprijs. In zo’n scenario en op die termijn is het best wel overkomelijk als de huizenprijzen af en toe eens in een dip zitten.

Mijn conclusie: neem voor de lange termijn ook beslissingen die bij die lange termijn horen. Degene die dat artikel zou willen lezen kunnen me een mailtje sturen, dan zend ik het naar je toe.

Mark Faasse