Delay & Pray

Pas geleden hoorde ik deze remedie om uit de financiële crisis te komen. Geen besluiten nemen, pappen en nathouden en bidden dat het op termijn wel goed zal komen.
Dat is toch enkele toontjes lager dan toen minster De Jager (overigens een goeie gozer) meer dan een jaar geleden stoer aankondigde dat de Grieken een flinke rente zouden gaan betalen en voor pakweg 50 miljard (Euro: geen Drachme) aan bezittingen zouden verkopen. Het zou de Nederlandse belastingbetaler geen geld kosten, want we leenden niet uit, maar stonden garant. We zouden er ook nog wel een miljardje aan over houden. Toen al kon je op je klompen aanvoelen dat de Grieken dit nooit zouden gaan redden. Daarvoor hoef je geen economie gestudeerd te hebben, alleen weten hoe de wereld in elkaar steekt. Die harde voorwaarden hebben niet lang stand gehouden en de rekening wordt alsnog gedeponeerd bij de belastingbetaler en de pensioenfondsen.

Ik ben niet opgegroeid met Delay & Pray, maar met het degelijke Ora et Labora. Naast bidden ook werken en juist niet uitstellen. De Europese regeringsleiders hebben hun geloofwaardigheid verloren met het nemen van maatregelen die geen maatregelen bleken te zijn. Iets doen is beter dan niets doen, maar voor Merkel en Sarkozy tellen de komende verkiezingen zwaarder en dat maakt hen onmachtig om iets te doen. Griekenland rolt langzaam maar zeker naar de rand van de afgrond. Op dit moment is de rentestand van 2-jarige Griekse obligaties 45%. Deze situatie is natuurlijk onhoudbaar. Het is bijzonder spijtig voor de gewone Griek, die het kind van de rekening wordt. Waar moeten die oude in het zwart geklede omaatjes straks hun gezondheidszorg van betalen?

Deze week kwam er een economische outlook van de Rabobank uit. Dat was niet zo best, maar werd op een vreemde manier besloten met de niet ter zake doende conclusie, dat we gezond waren en goed opgeleid en ons daarmee gelukkig moeten prijzen. In die optiek is het zo, dat de Grieken doorgaans beter weer hebben dan wij, en veel meer mooie eilanden. Daar moeten ze het dan maar mee doen, maar het is ook niet niks.

Mark Faasse