In Genua wilden we aan de haven het eettentje bezoeken waar ik een poosje geleden met neefje Jasper gegeten heb, Porto Antico da Michele. Kijken of Francesca daar nog werkte. Het bedrijfje was overgenomen door chinezen, die toevallig die middag voor het eerst open gingen. Het interieur was aangepast, het zag er gelikter uit, niet de schrale eenvoud van een trattoria aan de haven. We wilden niet flauw zijn, dus we gingen niet weg en bestelden enkele gangen. Heerlijke frutti di mare en een werkelijk voortreffelijke pesce spada (zwaardvis). De chinese kok had 10 jaar voor een italiaan gewerkt.
In het gebied bij de haven kom je mensen en negoties tegen uit alle windstreken; alles loopt en zit door elkaar. Misschien worden hier wel trends ‘geset’. Colombus, de ontdekker van de Nieuwe Wereld kwam uit Genua. De spijkerbroek komt er ook vandaan: blue jeans = blue de Gênes, blauwe broeken van zeelieden uit Gênes (Frans voor Genua). In Genua kom je veel paradijsvogels tegen, tussen middeleeuwse gebouwen en moderne architectuur van de beroemde Genuees Renzo Piano.
Een van de mooiste straten is de Strada Nuova, naderhand Via Garibaldi genoemd, waar aan het eind van de Middeleeuwen grote banken gesticht werden. Tegenwoordig zijn o.a. Deutsche Bank en Credit Agricole daar gevestigd.
Afijn, een heerlijke stad om te vertoeven en niet zo’n toeristische trekpleister.
Op weg naar huis wachtte ons nog een cultuurschok: de Belgische frituur waar we even een vette hap wilden nuttigen werd ook door chinezen gerund. Geen enkele traditie blijft gevrijwaard van deze noeste werkers. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo’n grote kleine friet gezien heb, en de kwaliteit was uitstekend.
Mark Faasse
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten