De uitvinders van de democratie

gaan vandaag voor de tweede keer in 6 weken naar de stembus.  Na de eerste keer lukte het niet om een werkbare regering tot stand te brengen. Zou het nu wel lukken? De uitslag is van groot belang voor Nederland. Moeten we nog dieper in de buidel tasten voor de Grieken, of  is dit het begin  van de desintegratie van de Euro?

Churchill noemde democratie ooit de minst slechte staatsvorm. Je ziet dat sommige landen er nog wat aangeplakt hebben, om te zorgen dat democratie nog minder slecht is; wat tegelijk ondemocratisch is. Zo krijgt in Griekenland de grootste partij een bonus van 50 parlementszetels. Ik las vandaag dat indertijd in Frankrijk, toch wel een vooruitstrevend democratisch land, Mitterand het kiesstelsel zo heeft gestructureerd, dat links een bepaald voordeel heeft. Hij deed dat om er voor te zorgen het Front National (Le Pen) klein te houden, en dat soort doelen heiligt ondemocratische middelen. Ollanders kijken nogal eens op hun zuiderburen neer, maar in Belgie heeft kort geleden de economie en daarmee ook het land gefloreerd tijdens de ongelofelijk lange periode dat er een democratisch gat was, namelijk het ontbreken van een gekozen regering.

De vraag is, of ons democratische bestel in staat zal zijn om de uitdagingen van deze tijd op een goede manier aan te pakken. Het alternatief is pappen en nathouden en het probleem waarvoor we staan, aanpakken van de schulden, op te lossen met nog meer schulden.

In 1977 sprak de toenmalige Amerikaanse President Jimmy Carter over ‘The Moral Equivalent of War’ om de tweede oliecrisis, die als een grote bedreiging voor het land werd gezien aan te pakken.

De schuldencrisis is in potentie een nog grotere bedreiging voor onze welvaartstaten. Ik geloof dat veel mensen meer gehecht zijn aan hun consumptiepatroon, dan aan hun vrijheid. Vrijheid vinden we vanzelfsprekend, maar we komen er langzamerhand achter, dat onze eveneens vanzelfsprekende, want door de staat geborgde, consumptie in het gedrang komt. In Griekenland kan de electriciteitsmaatschappij de brandstof niet meer betalen en stokt de aanvoer van medicijnen wegens een gebrek aan geld.

Hoe gaan we dit probleem democratisch oplossen? Wie neemt hierin de leiding en krijgt het volk (de landen van de Europese Monetaire Unie) achter zich? Zien we het wel als een gemeenschappelijke vijand waar we een ‘war’ mee uit moeten vechten of is het gewoon een probleem van iemand anders?

In mijn optiek gaan de ontwikkelingen in Griekenland sneller dan in Spanje en daar weer sneller van in Nederland.

Worden de uitvinders van de democratie ook degenen die aantonen dat het onwerkbaar wordt?

Mark Faasse

1 + 1 = 2

Sommige rekensommen zijn zo eenvoudig, dat je er niet aan denkt. Stel dat de verhouding tussen kopers en verkopers voor de crisis 1 op 1 was. Inmiddels is het aanbod verdubbeld (2*1) en het aantal kopers gehalveerd (1/2). De verhouding tussen kopers en verkopers  is dan nu 1 op 4.

Deze nieuwe vastgoedrealiteit was een van de inzichten op een verkoperavond van een aantal NVM-makelaars in Goes. De NVM acht het nuttig om juist in deze moeilijke tijd met opdrachtgevers te blijven communiceren en nuttige tips te wisselen. Zo werd inzicht gegeven in de prijsontwikkeling van woningen (nadere uitleg overbodig) en de financiële kant van wel of niet aflossen door een hypotheekadviseur. De laatste spreker was een verkoopstyliste, een beroep dat de laatste tijd erg populair aan het worden is.

Het was een geslaagde bijeenkomst, maar af en toe voelde je wel een gelatenheid. Het is van belang dat je als professional empathie toont, maar vaak blijf je feitelijk en soms ietwat luchtig.  Het zijn ook heel langdurige processen en die moeten we met zijn allen door zien te komen. Veel makelaars hebben net als hun verkopers ook moeite om het hoofd boven water te houden en zoeken op een creatieve manier naar inkomen. Eigenaars die met 2 huizen zitten of wiens woning ‘onder water staat’ moeten ook niet in een hoekje gaan treuren.

De huidige situatie maakt het voor een aantal eigenaren moeilijk om hun huis te verkopen vanwege hun hypotheek. Ze kunnen, als ze een nieuwe hypotheek aangaan, vaak niet tegen de zelfde condities of het zelfde bedrag lenen. De hypotheekadviseur wees er terecht op, dat wanneer je een tijd geleden een overzicht gekregen hebt van je leenmogelijkheden, die nu waarschijnlijk een stuk beperkter zullen zijn. Ik hoorde van mensen die eerst hun huis verkochten om een ander huis te kopen.  Ze deden het zoals het hoort tegenwoordig. Toen de transactie gedaan was, stelde hun leencapaciteit hen niet meer in staat om hun oude huis terug te kopen, laat staan om hun wooncarrière voort te zetten.

Een van de speerpunten uit het lenteakkoord is dat hypotheken na 30 jaar geheel afgelost dienen te zijn, omdat er anders geen fiscale aftrek meer mogelijk is. Tegelijkertijd mogen de verhuurders de huur meer verhogen dan tot nu toe gebruikelijk is. Een huurder heeft dus na 30 jaar pakweg verdubbelde woonlasten en een huiseigenaar is hypotheekvrij.

Ik heb daar vraagtekens bij.

Mark Faasse