ben ik al sinds ze Liverpool versloegen met 5-1 (7 december 1966). Voor morgen gaat mijn sympathie echter uit naar Twente. De tegenstelling tussen de pafferige tronies uit Amsterdam en de bolle koppen van de tukkers valt uit in het voordeel van de laatste. Ik heb ook meer met de doorleefde kop van de sympathieke Belgische coach, dan met de diepe oogkassen van Frank de Boer. Van de laatste kreeg ik vaak hartkloppingen als hij als laatste man op het nippertje een aanval van de tegenstander kon pareren, met alle geluk van de wereld.
Het Amsterdamse gezeik moet maar eens een keertje over zijn en in plaats daarvan moet de liefde voor het spel, en dan aanvallend, weer op de eerste plaats komen. Dan verdien je ook de eerste plaats in de competitie.
De laatste keer dat ik Ajax zag voetballen was in Milaan, tegen de club van Berlusconi. We waren er toevallig en kochten zonder enig gedoe om 18.00 u kaartjes in de Milan shop en waren keurig op tijd voor de Champions League wedstrijd. Ik had met Marianne afgesproken om Engels te spreken met elkaar, omdat we midden tussen de milanezen zaten. Er was echter helemaal niets aan de hand; allemaal voetballiefhebbers. Er waren zelfs milan-aanhangers, die een spandoek met San Marco ontplooiden, vele jaren nadat Van Basten vertrokken was.
Het enige gevaarlijke was de weg terug van het San Siro complex. Een donkere brede straat met honderden scooters die vrolijk (Milan won) de nacht in scheurden.
Eind vorig jaar was Ajax weer te gast bij Milan, en toevallig was ik er weer, met mijn ‘neefje’ Jasper. Hij wilde graag gaan kijken, maar ik koos er voor om die avond toch maar door te brengen aan de Middellandse Zee, in de Porto Antico van Genua.
Morgen kijk ik niet naar de wedstrijd, want wij hebben geen duur abonnement voor tv. De voetbalwedstrijden van Barcelona zijn ook meer de moeite waard om naar te kijken, en een aantal daarvan vallen wel binnen het abonnement. Ik geniet van het spelplezier dat zij ten toon spreiden. Ontspannen staan Messi en Xavi naar elkaar te lachen voordat een van hen een vrije trap neemt. Volgens mij wordt pas in de laatste 3 passen beslist waar die bal heen gaat. Lionel Messi is echt een antiheld, maar met de bal aan de voet scherp als een scheermes. Hij komt veel sympathieker over dan Christiano Ronaldo, ook een geweldige voetballer, maar naar mijn smaak te veel bling-bling en poeha.
Afijn, ben benieuwd wat morgen het meest gedronken wordt, Heineken of Grolsch.
Mark Faasse
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten