zaterdag 30 april 2011

Stroopwafeldiplomatie

Een stroopwafel is een oer-Hollands product, lekker en goedkoop. Ik koop ze bij de C1000 voor ik geloof 89 cent. ’s Zondags na de kerk eet ik ze bij de koffie. Wat meer reformatorische mensen zullen waarschijnlijk een taartje nemen, maar dat is onhandig en dikt meer aan.
Stroopwafels worden ook in het buitenland erg gewaardeerd. Vrienden van me die in China gewoond hebben bevestigden dat. Als ik naar Italië ga, neem ik altijd wat stroopwafels mee voor deze en gene. Voor Pasen heb ik twee pakjes afgegeven bij het gemeentehuis aan Giancarla, de receptioniste, en tot op heden heb ik nog geen belastingaanslag gehad. In de restaurants die we frequenteren geef ik er ook regelmatig aan het personeel. Het is dan toch wel leuk, dat de vrouwelijke kok, met een knap Italiaans uiterlijk en goed geproportioneerd je de volgende keer herkent en vriendelijk toelacht. Je hebt dan het idee dat ze toch iets beter haar best voor je doet en of dat wel of niet zo is, het eten smaakt nog lekkerder.
Sommige mensen zullen het gênant vinden om iets weg te geven wat minder dan een Euro kost, maar het gaat om het gebaar, en om de moeite die je er voor doet. Dat wordt gewaardeerd en maakt het wat makkelijker om je zelf te bewegen.
Waarschijnlijk heb ik dat ook wel nodig, want een van mijn broers zegt dat ik niet voor diplomatie in de wieg ben gelegd.
Op Koninginnedag houden de ambassadeurs van Nederland recepties in ‘hun’ landen. Daar kun je als Nederlander zo naar toe, je wordt keurig begroet door een fraai uitgedoste marechaussee en je krijgt een hand van de ambassadeur die in galakostuum rond loopt. Zo’n diplomaat beweegt zich heel makkelijk tussen de mensen en als iets hem niet aan staat, draait hij zich om en gaat weg. Volgens mij hebben ze daar les in gehad.
Ik ben een keer bij zo’n bijeenkomst in Brussel (Tervuren) geweest, in het Koloniënpaleis. Wij sponsorden toen de Oosterscheldekreeft die daar genuttigd werd. Dat kon toen nog. Maartje Boudeling, kok van sterrenrestaurant Inter Scaldis kreeg een lintje. Ik heb me toen voorgenomen om daar elk jaar naar toe te gaan, leuk uitstapje naar Brussel, maar ach, koekhappen in Kamperland is ook leuk om naar te kijken.

Mark Faasse

Geen opmerkingen:

Een reactie posten