is waarschijnlijk de meest geciteerde uitspraak van de deze
week gecremeerde Margaret Thatcher. Misschien heeft ze het wel nooit
uitgesproken in een vergadering van de Europese regeringsleiders.
Een zin die mij het beste is bijgebleven is: We turn earners into owners. Dat sprak
me aan, omdat zij de huurwoningen van de building societies (woningcorporaties)
liet verkopen aan mensen met een baan, zodat die aan vermogensvorming konden
doen. In haar mindset was er een voorkeur voor privaat eigendom boven publiek
eigendom. Daar was veel kritiek op in de jaren ’80 maar the iron lady ging gewoon met haar zaken door.
Als premier volgde zij de socialist Callaghan (Sunny Jim)
op, iemand die de zaak altijd van de zonnige kant voorstelde maar eigenlijk
niets tot stand bracht. Aan wie doet hij me denken?
Al vroeg werd ze geconfronteerd met de brutale Argentijnse
junta, die de Britse Falkland Eilanden bezette. Niemand in haar regering had
dat kunnen voorkomen, maar toch moest dat consequenties hebben en haar minister
van buitenlandse zaken Lord Carrington (noblesse oblige) trad af. Dit werd later de
Carrington doctrine genoemd. Overigens kwam hij toch nog goed terecht, hij werd
baas van de NAVO. De Britten lieten merken dat ze er aan gewend waren dat in
hun rijk de zon nooit onderging en hun Vulcan bommenwerpers vlogen in een ruk
heen en terug om Argentijnse doelen te bombarderen.
Waar ik begin jaren ’90 mee in aanraking kwam, was de
Financial Services Act. Daarin moesten financiële dienstverleners bij offerten
aangeven dat het voorliggende het beste voorstel was wat ze konden bieden. Met
andere woorden, als ze dat niet deden konden ze aansprakelijk gesteld worden.
In Nederland had dit menige woekerpolis affaire of te hoge hypotheken kunnen
voorkomen. Zij was in feite haar tijd ver vooruit en kwam met oplossingen die
goed uitvoerbaar waren. De hedendaagse Nederlandse maatregelen in die zin zijn
veel later gekomen, kostenverhogend en moeilijk uit te voeren.
Het is jammer dat er, 30 jaar na sluiting van de mijnen zo
feest gevierd wordt over haar dood. (The witch is dead). In Nederland had 15
jaar daarvoor de minister van economische zaken, de heer drs. J.M. den Uyl de
Limburgse mijnen al gesloten. Zo zie je, dat het uitmaakt of een socialist of
een conservatief iets doet.
Uiteindelijk denk ik, dat ze een periode te lang is
aangebleven. 2 perioden is vaak genoeg. Maar in die periode was ze er,
daadkrachtig en standvastig. Ik bewaar goede herinneringen aan haar.
Mark Faasse
Geen opmerkingen:
Een reactie posten