Zondag heb ik weer mijn favoriete ding gedaan; na de kerk naar België voor een wandeling van 20 km. We gingen nu naar Dworp, onder Brussel. Het maakt deel uit van de gemeente Beersel, en dat is in de Nederlandse literatuur bekend van Suske en Wiske: De schat van Beersel.
Volgens mij is die schat van Beersel het regionale bier, Bersalis, of Beersel Blond. Er zijn daar heerlijke cafés, zoals De Drie Patrijzen, waar onze tocht begon. Je moet er nog steeds naar een echte koer en de enige verandering sinds de jaren ’60 lijkt een filmposter van Oliver Stone over het leven van Jim Morrison van The Doors.
Wat vinden die Stoeme Ollanders nou zo leuk aan Belhie.
Die omgeving is echt heuvelachtig en je wandelt over veel informele paadjes en onverharde weggetjes. Je kunt zien dat de gemeentelijke overheid er niet voldoende geld heeft om dit soort infrastructuur op te knappen.
Wat Nederlanders vaak erg leuk vinden, is de mix aan woningen die je daar aan treft. Ecobungalows met veel zonnepanelen naast historiserende ontwerpen, soms met een torentje. Schots en scheef door elkaar, zonder planvorming van bovenaf.
Toen ik daar voor de zoveelste keer weer eens langs liep, realiseerde ik me, dat je vooruitgang krijgt, als je mensen vrijheid en ruimte geeft. Niet als je ze beperkt met een regeldwang zoals wij dat in Nederland gewend zijn.
Wat is nu de ratio achter de regeldwang? De overheid weet per definitie wat goed voor ons is. Het gevolg daarvan bij het bouwen van woningen is dat middelmatigheid de norm is geworden. Regels zijn er vaak om bestaande situaties en ideeën te formaliseren, en daardoor werken ze contraproductief voor vernieuwende initiatieven.
Bij woningbouw mag het individu niet zijn eigen bouwplan realiseren, maar alleen dat, wat de overheid in grote lijnen acceptabel vindt. Iemand mag niet zijn eigen droom najagen, zijn goesting doen met een ontwerp waar hij weg van is, omdat anderen daar eens wat over zouden kunnen vinden. Terwijl de meeste Nederlanders, met uitzondering van wat ambtenaren van Bouw- en Woningtoezicht, het Belgische straatbeeld wel waarderen.
Ik hoorde van een project met passiefhuizen, die om optimaal gebruik te moeten maken van de zonne-energie, 6 graden gedraaid zouden moeten worden. ‘Natuurlijk’ liet het bestemmingsplan dat niet toe.
Op dit moment kun je alleen echt vernieuwend energiezuinig bouwen in speciaal daarvoor bestemde wijkjes, zoals in Wissenkerke, waar de gemeente Noord-Beveland een proeftuin wil maken voor vernieuwend bouwen.
Mark Faasse
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten