Bestuurlijke lafheid bestraft

Het CDA heeft flinke klappen gekregen en die zijn hard aangekomen. Je kunt dan allerlei oorzaken zoeken, als verharding van de maatschappij, ontkerkelijking en de media doen het ook altijd verkeerd. Dat is allemaal niet zo productief. Natuurlijk ligt het voor een deel ook aan de landelijke politiek, maar dat ontslaat je niet van je eigen verantwoordelijkheid als lokale of provinciale bestuurder.

Beter is het om te kijken waar je het zelf hebt laten liggen. Dan heeft het CDA het op een aantal punten niet goed gedaan. Het meebesturen in o.a. het College van Gedeputeerde Staten werd als een soort geboorterecht gezien, en alles werd in het werk gesteld om dat voort te zetten. Zo heeft het CDA het mede laten gebeuren, dat er bij de provincie Zeeland pakweg een derde te veel ambtenaren zitten, blijkens een recent onderzoek. In het verleden heb ik vragen gesteld bij de verhoging van de provinciale belasting (opcenten van de motorrijtuigenbelasting). Er was altijd geld over, maar toch werd de belasting verhoogd, om de ‘belastingruimte’ niet kwijt te raken. Het rijk zou die zomaar in willen pikken. Nederland is een land met een voorbeeldige belastingmoraal. In landen als Duitsland en België, om maar niet te spreken over Italië, is het veel moeilijker om als overheid je geld binnen te halen. In ons land zijn we calvinistisch; ‘geeft de keizer wat des keizers is’. (Matt. 22, vs21)
Maar we hoeven ook niet meer te geven dan wat voor de overheid bestemd is. Zo is het CDA veel te makkelijk meegegaan met geldverslindende dossiers als de Ecologische Hoofdstructuur. Aan dit soort tekentafelprojecten werd meegewerkt, omdat het CDA bang was niet groen genoeg te zijn.

Ook werd vrolijk meegedaan aan allerlei sociale arrangementen, waarvan je van te voren zou kunnen weten dat die op termijn niet te betalen zijn en waarmee je mensen leert niet meer voor zichzelf te zorgen, maar onnodig afhankelijk maakt van de overheid. Er is onvoldoende oog geweest, zelfs een soort uitstelgedrag, voor het moment dat maatregelen terug gedraaid moesten worden.

Rentmeesterschap is een christendemocratische term, maar werd eenzijdig uitgelegd in die zin dat er nog meer geld moest komen voor projecten die allerlei wijsneuzen belangrijk vonden. Rentmeesterschap is ook zuinig omgaan met de jou toevertrouwde middelen en dat heb ik helaas te weinig gezien.

Bij het CDA verwijten we de PvdA dat ze geen goed programma meer hebben, maar zelf hebben we na de normen en waarden van Balkenende geen samenhangend idee meer geproduceerd hoe we met dit land om moeten gaan.

Herbronning vind ik een naar woord. Volgens mij behoort dit tot het jargon van een bestuurlijke kaste waarvan ik vind dat die afgeschaft zou moeten worden. Het is echter wel hard nodig om ons als partij te bezinnen op onze relevantie voor de samenleving en de toekomst.

Mark Faasse