Lulkoek

Deze week reikte de Consumentenbond aan Albert Heijn de ‘kletsmajoorprijs’ uit, voor een product waarvan de naam niet overeenkomt met de inhoud. Het ging om guacamoledip, waar avocado in hoort te zitten, liefst niet al te weinig, maar er zat niks van in. Wel zat er 0,7% avocadopoeder in en dat vond de woordvoerder van AH voldoende om toch die naam te mogen geven.  

 

Als oprechte bonuskaarthouder vind ik dit lulkoek, maar gelukkig zit daar ook geen lul in, hoogstens gelul, en dat is ook niks.

Het komt mij voor dat vele grote organisaties wel erg nonchalant (ik blijf netjes) omspringen met de belangen van degenen voor wie ze in het leven geroepen zijn.

De zelfde dag hoorde ik over pensioenfondsen. De werknemers moeten langer werken, wat tot gevolg heeft, dat ze langer moeten betalen, en daardoor korter van hun pensioen kunnen genieten. Ze zullen namelijk, statistisch gezien, op het zelfde moment sterven. Het mes snijdt dus aan twee kanten om de premie te verlagen. De pensioenfondsen steken die korting geheel, of voor het grootste gedeelte, in eigen zak. 

Een ander voorbeeld van hoe je als consument gepakt wordt, is bij een hypotheek met variabele rente. De Nederlandse staat krijgt op dit moment in sommige gevallen zelfs geld toe als ze lenen. Veel banken rekenen toch tussen de 3 en de 3,5% rente. Ik sprak een vriend uit België hierover en die betaalt 1%. En wij werden altijd maar voorgehouden dat onze banken beter waren dan de Belgische. Hoe kan het dat die het Fortis-debacle (dat was in feite een Belgische bank) zo goed te boven zijn gekomen?

Als je hier op gaat letten is de lijst lang. Wij Nederlanders hebben te veel vertrouwen in de grote instituties en overheden. Je denkt dat in het leven geroepen zijn om ons te dienen of voor ons op te komen, maar nee, het is vaak net andersom.

Een organisatie als Greenpeace, die veel sympathie heeft gekregen door hun waaghalzerij ten behoeve van het milieu en aanverwante artikelen, is in feite een gewone multinational. Met een baas die tussen woon- en werkplaats het vliegtuig pakt, en een ‘treasurer’ die miljoenen heeft verloren met valutatransacties. Ze zijn met het zelfde sop overgoten als de organisaties die ze bestrijden, maar velen geloven nog in hen als ware het een religie. Practice what you preach is aan hun directie blijkbaar niet besteed.

Hoe komt het toch, dat wij Nederlanders, het zo makkelijk pikken, dat over onze ruggen heen grote organisaties ‘hun ding’ blijven doen en er zo makkelijk mee wegkomen?

Mark Faasse