Is de naam van het monumentale pand in het centrum van Middelburg wat mijn broer en ik gisteren verkocht hebben. Vaak hebben oude panden een eigen naam, en wij hadden wel een click met deze. Het pand was 12 jaar geleden gekocht voor de uitbreiding van onze makelaardij naar Middelburg. Door de opkomst van het internet zakte het aantal bezoekers van het kantoor zodanig, dat het geen toegevoegde waarde had om op een zichtlocatie te zitten, behalve voor degenen die er langs kwamen. Het was een toplocatie, maar als belegging was het niet top. In die 12 jaar heeft de waardeontwikkeling maar net de inflatie bij gehouden. Bij woningen zou die waarde verdubbeld zijn geweest. Ik heb dan ook in de loop der jaren enkele keren de verhoging van de OZB aan moeten vechten om de gemeente in het gareel te houden.
Onderweg naar de notaris, die resideert in een fraai pand van Vereniging Hendrick de Keyser, filosofeerden we over de prachtige stad die Middelburg is. Ondanks het zware bombardement in 1940 is het nog steeds een van de mooiste binnensteden van Nederland. We komen er te weinig. Het is een voorrecht om daar als makelaar te werken.
Er is nu nog 1 overblijfsel uit onze Middelburgse tijd en dat is de postbus met nummer 7. Volgens de joods-christelijke traditie is dit het getal der volmaaktheid. Ik was blij dat we indertijd dit postbusnummer hadden, want het hoort bij een gevestigd bedrijf. Ik heb het aangehouden, want je weet nooit … . Door de recente stakingen zal het belang van brievenpost verder afnemen, dus ik denk dat ik die postbus nu eindelijk maar opzeg. Toch met enige pijn in het hart, net als het afscheid van het pand.
Mark Faasse
dinsdag 28 december 2010
vrijdag 24 december 2010
Donner, do your Ding!
De laatste tijd worden we met nieuwe vormen van woningnood geconfronteerd. Veel aandacht kregen de huurders van sociale huurwoningen die een inkomen van meer dan € 33.614 verdienen. Als ze willen verhuizen naar een andere sociale huurwoning komen ze slechts in aanmerking voor 10% van de vrijgekomen huurwoningen. Dat zal voor de meesten van hen inhouden dat ze moeten blijven waar ze zitten, omdat de overstap naar een koopwoning duur zal zijn, en ook omdat er minder aanbod is van duurdere huurwoningen.
Het andere geval van woningnood is het tegenovergestelde: mensen die niet van hun eigen woning afkomen. Sommigen hebben 2 woningen, een te hoge hypotheek, ze vragen te veel voor hun woning of er is simpelweg geen belangstelling voor hun pand. D. van der Wouw, onderzoeker van Scoop signaleerde dit type woningnood onlangs in Zeeland.
Deze 2 groepen van slachtoffers van woningnood zou elkaar perfect uit de brand kunnen helpen. Ongetwijfeld liggen deze groepen fysiek uit elkaar. Maar maatregelen die genomen worden, brengen totaal geen verbetering in hun lot. Eerder zijn die er op gericht om de bestaande situatie, waarin bijna iedereen blijft zitten, te bestendigen. Het wordt moeilijker om een hypotheek te krijgen. De marges op hypotheken zijn te hoog. Subsidies worden gekort.
Er is in Nederland altijd veel aandacht voor je, als je tot een groep behoort die in een hoek zit waar de slagen vallen. Op de woningmarkt echter ondervindt bijna iedereen die wil verhuizen op een of andere manier problemen. Nog afgezien van degenen wienr inkomen ervan afhankelijk is.
Het zou prettig zijn, als minister Donner, een intellectueel van formaat, die nu sinds kort ‘wonen’ in zijn portefeuille heeft, met samenhangend beleid komt en enkele gordiaanse knopen door hakt.
Op de huizenmarkt heerst een erg barre winter. Wellicht goed om alle rayonhoofden bij elkaar te roepen om samen een goede tocht te organiseren.
Mark Faasse
Het andere geval van woningnood is het tegenovergestelde: mensen die niet van hun eigen woning afkomen. Sommigen hebben 2 woningen, een te hoge hypotheek, ze vragen te veel voor hun woning of er is simpelweg geen belangstelling voor hun pand. D. van der Wouw, onderzoeker van Scoop signaleerde dit type woningnood onlangs in Zeeland.
Deze 2 groepen van slachtoffers van woningnood zou elkaar perfect uit de brand kunnen helpen. Ongetwijfeld liggen deze groepen fysiek uit elkaar. Maar maatregelen die genomen worden, brengen totaal geen verbetering in hun lot. Eerder zijn die er op gericht om de bestaande situatie, waarin bijna iedereen blijft zitten, te bestendigen. Het wordt moeilijker om een hypotheek te krijgen. De marges op hypotheken zijn te hoog. Subsidies worden gekort.
Er is in Nederland altijd veel aandacht voor je, als je tot een groep behoort die in een hoek zit waar de slagen vallen. Op de woningmarkt echter ondervindt bijna iedereen die wil verhuizen op een of andere manier problemen. Nog afgezien van degenen wienr inkomen ervan afhankelijk is.
Het zou prettig zijn, als minister Donner, een intellectueel van formaat, die nu sinds kort ‘wonen’ in zijn portefeuille heeft, met samenhangend beleid komt en enkele gordiaanse knopen door hakt.
Op de huizenmarkt heerst een erg barre winter. Wellicht goed om alle rayonhoofden bij elkaar te roepen om samen een goede tocht te organiseren.
Mark Faasse
vrijdag 17 december 2010
X-factor
Ik heb deze week een screentest gedaan voor het programma Tv-makelaar bij Endemol. De NVM sponsort dit programma, waar 1 miljoen mensen naar kijken. Voor pakweg 15 nieuwe afleveringen werden makelaars gezocht. Ik en 44 collega’s hadden zich aangemeld. Dat zal het niet worden voor mij denk ik, maar ik vond het wel leuk. Om naar Amsterdam te gaan is zo wie zo geen straf voor mij.
We moesten een formulier tekenen, waarbij we afstand deden van alle rechten die we hebben in het kader van de Tv-makelaar. Je mag niet eens zelf reclame maken, als je op tv komt. Een zelfde formulier zullen ze voorleggen aan de deelnemers van talententesten als X-factor.
Ik moest daar ook aan denken in het gesprek dat ik had met de redacteur en regisseur. De meeste makelaars proberen op elkaar te lijken, vermomd in een grijzig pakje deftig. De diensten zijn veelal gestandaardiseerd en de courtage is aan de veel te lage kant. Waarom zou een potentiële klant eigenlijk voor jou kiezen?
Je moet een X-factor toevoegen aan de woningen die je verkoopt. Meestal houdt dat X-tra marketinginspanningen in, professionele fotografie of filmpjes op het internet. Maar je kunt ook meer waarde toevoegen aan het huis, met verkoopstyling voor het uiterlijk, of een verzekering tegen bouwkundige gebreken.
Ik heb de laatste tijd het idee, dat veel collega’s niet die X-tra stap willen zetten. Op dit moment hoef je geen moeite te doen om een woning in de verkoop te krijgen. Enkele jaren geleden was dat anders, stonden we te dringen bij degene die een huis wilde verkopen en probeerden we elkaar af te troeven.
Nu duurt de verkoop van een woning zo lang, dat je er haast moedeloos van wordt en omdat anderen toch ook (bijna) niet verkopen, zo lijkt het, heeft het geen zin, om meer moeite te doen. Zo bespaar je je opdrachtgever ook nog kosten die horen bij X-tra inspanningen.
Ik zou voor willen stellen om toch de X-factor toe te voegen aan je zelf als makelaar, je dienstverlening en de woningen in portefeuille. Alleen als je onderscheidend bent, zul je bij het huidige overaanbod succesvol zijn. Net als de deelnemers aan de contest op tv zul je continu je best moeten doen, en … blijven lachen als het niet mee zit.
Mark Faasse
We moesten een formulier tekenen, waarbij we afstand deden van alle rechten die we hebben in het kader van de Tv-makelaar. Je mag niet eens zelf reclame maken, als je op tv komt. Een zelfde formulier zullen ze voorleggen aan de deelnemers van talententesten als X-factor.
Ik moest daar ook aan denken in het gesprek dat ik had met de redacteur en regisseur. De meeste makelaars proberen op elkaar te lijken, vermomd in een grijzig pakje deftig. De diensten zijn veelal gestandaardiseerd en de courtage is aan de veel te lage kant. Waarom zou een potentiële klant eigenlijk voor jou kiezen?
Je moet een X-factor toevoegen aan de woningen die je verkoopt. Meestal houdt dat X-tra marketinginspanningen in, professionele fotografie of filmpjes op het internet. Maar je kunt ook meer waarde toevoegen aan het huis, met verkoopstyling voor het uiterlijk, of een verzekering tegen bouwkundige gebreken.
Ik heb de laatste tijd het idee, dat veel collega’s niet die X-tra stap willen zetten. Op dit moment hoef je geen moeite te doen om een woning in de verkoop te krijgen. Enkele jaren geleden was dat anders, stonden we te dringen bij degene die een huis wilde verkopen en probeerden we elkaar af te troeven.
Nu duurt de verkoop van een woning zo lang, dat je er haast moedeloos van wordt en omdat anderen toch ook (bijna) niet verkopen, zo lijkt het, heeft het geen zin, om meer moeite te doen. Zo bespaar je je opdrachtgever ook nog kosten die horen bij X-tra inspanningen.
Ik zou voor willen stellen om toch de X-factor toe te voegen aan je zelf als makelaar, je dienstverlening en de woningen in portefeuille. Alleen als je onderscheidend bent, zul je bij het huidige overaanbod succesvol zijn. Net als de deelnemers aan de contest op tv zul je continu je best moeten doen, en … blijven lachen als het niet mee zit.
Mark Faasse
zaterdag 4 december 2010
Structurele leegstand in mussenflat
Een jaar of 7 geleden heb ik een speciaal voor mussen ontworpen meergezinswoning gekocht en die op de eerste verdieping aan de oostzijde van mijn huis bevestigd. Die locatie komt voor uit welbegrepen eigenbelang, want ik wil ’s morgens graag wakker worden met het sympathieke geluid van die leuke vogeltjes.
Er heeft al die tijd nog geen mus vertoefd en toch zie ik die vaak in onze jonge wijk. Hier zal ik de fabrikant of leverancier voor aansprakelijk stellen, of wie dan ook in de bedrijfskolom, want zo werkt dat tegenwoordig.
Zo zit ik ook bij ons in de duinen in het broedseizoen te turen naar dwergsterns. Daarvoor is door Rijkswaterstaat een gedeelte met prikkeldraad voor iedereen afgesloten, ook buiten het broedseizoen. Ik heb er echter nog nooit een dwergstern een nest zien maken c.q. broeden. Ik zal Rijkswaterstaat dan ook adviseren om de bond van sternachtigen aansprakelijk te stellen. Of, en dat is misschien nog beter, de kosten van palen en prikkeldraad te verhalen op de lieden die dit verzonnen of geadviseerd hebben.
Ik ga hier geen negatieve uitlatingen doen over natuurbeschermers c.s.. Die hebben het al zwaar genoeg te verduren met dit kabinet. Maar ook hun vrienden van vroeger vinden dat ze doorgeschoten zijn. Ik citeer het vroegere Eerste Kamerlid van de PPR (voorloper van Groenlinks; voor de jonkies) Constant van Waterschoot, iemand waarvoor ik een hoge achting heb, die sprak over de paal- en prikkeldraad maffia. Daarmee doelend op groeperingen die onder het mom van hogere natuurdoelen (EHS) landjepik spelen.
Ik lees net in de krant dat de provincie Zeeland 2 miljoen betaalt voor 25 ha grond voor natuur. Dat lijkt me toch wel erg veel, 8 euro/m2 . Als we toch aan het aansprakelijk stellen zijn, dan doen we dat de provincie ook maar, voor het betalen van te hoge grondprijzen in het kader van natuuraankoop.
Mark Faasse
Er heeft al die tijd nog geen mus vertoefd en toch zie ik die vaak in onze jonge wijk. Hier zal ik de fabrikant of leverancier voor aansprakelijk stellen, of wie dan ook in de bedrijfskolom, want zo werkt dat tegenwoordig.
Zo zit ik ook bij ons in de duinen in het broedseizoen te turen naar dwergsterns. Daarvoor is door Rijkswaterstaat een gedeelte met prikkeldraad voor iedereen afgesloten, ook buiten het broedseizoen. Ik heb er echter nog nooit een dwergstern een nest zien maken c.q. broeden. Ik zal Rijkswaterstaat dan ook adviseren om de bond van sternachtigen aansprakelijk te stellen. Of, en dat is misschien nog beter, de kosten van palen en prikkeldraad te verhalen op de lieden die dit verzonnen of geadviseerd hebben.
Ik ga hier geen negatieve uitlatingen doen over natuurbeschermers c.s.. Die hebben het al zwaar genoeg te verduren met dit kabinet. Maar ook hun vrienden van vroeger vinden dat ze doorgeschoten zijn. Ik citeer het vroegere Eerste Kamerlid van de PPR (voorloper van Groenlinks; voor de jonkies) Constant van Waterschoot, iemand waarvoor ik een hoge achting heb, die sprak over de paal- en prikkeldraad maffia. Daarmee doelend op groeperingen die onder het mom van hogere natuurdoelen (EHS) landjepik spelen.
Ik lees net in de krant dat de provincie Zeeland 2 miljoen betaalt voor 25 ha grond voor natuur. Dat lijkt me toch wel erg veel, 8 euro/m2 . Als we toch aan het aansprakelijk stellen zijn, dan doen we dat de provincie ook maar, voor het betalen van te hoge grondprijzen in het kader van natuuraankoop.
Mark Faasse
vrijdag 26 november 2010
15 cl Hoegaarden
Soms ben je verrast dat je zo plezierig als klant geholpen wordt. Een poosje geleden dronk ik een biertje op de luchthaven van Brussel. Een zeer beleefde jongeman, vermoedelijk noordafrikaans van huis uit, vroeg of ik een grote of een medium wilde. Nu heb ik altijd wel dorst, maar het was nog vroeg, dus doe maar een medium, maakte ik hem duidelijk. Met voldoening stelde ik vast dat hij het glas op zijn Engels voltapte, bijna geen schuim. Het was wel meer dan 2 keer zo duur als wat je in een Belgisch cafeeke betaalt, maar je weet, op een luchthaven zijn de prijzen altijd hoog. Een glas van 33 cl wat bijna overloopt van fris smakelijk witbier is prettig als je nog een tijdje moet wachten. Toevallig keek ik later op het kassabonnetje en zag ik, dat daar een glas van 50 cl Hoogaarden in rekening was gebracht. Mijn aanvankelijke blijheid over de klantvriendelijkheid sloeg om in teleurstelling en sarcasme over het gemiddelde uurloon dat een groot bedrijf als een luchthaven uit wil betalen.
Denk nu niet, dat je dat alleen in België overkomt. Ik rijd regelmatig naar het midden van het land, vanwege mijn lidmaatschap van de NVM en als ik dan op de terugweg weer lang onderweg ben, vind ik dat ik mijn fileleed mag compenseren met een gehaktstaaf uit de automatiek bij een benzinestation. Gelukkig leest Marianne mijn vrouw mijn blogs niet, dus komt ze er niet achter dat ik me daaraan bezondig. Je mag er meestal zelf een saus bij doen, en ik maak dan zelf een combinatie van fritessaus en mosterdsaus. Ik kan het iedere hongerige automobilist aanraden. Onlangs was echter de fritessaus op, maar er was een alleraardigste dame aan het schoonmaken, die het euvel spontaan constateerde en direct zei dat ze een volle emmer fritessaus ging halen. Daar wil ik wel even op wachten, maar dat duurde zo lang, dat mijn gehaktstaaf koud begon te worden. Ik kon ook niet om hulp vragen aan de kassa achter de kogelvrije ramen, vanwege de rij die er voor stond. Dus koos ik maar eieren voor mijn geld.
Als je klantvriendelijk wil opereren, moet je dat van het begin tot het eind doen. Zo hadden we onlangs tijdens een NVM-vergadering een discussie over de website funda. Deze site is zeer populair onder woonconsumenten en dat wil de directie daarvan graag zo houden. Maar de concurrentie ligt steeds op de loer. Niet iedere makelaar vindt, om begrijpelijke reden als je je eigen toko moet runnen, dat iedere andere aanbieder van onroerende zaken zo maar toegang tot funda mag krijgen. Aan de andere kant, als je wil blijven excelleren op de consumentenmarkt geldt er maar 1 ding: doen wat de klant vraagt. Een collega uit het Gooi herinnerde de vergadering er nog eens fijntjes aan, dat we een aantal jaren geleden ons denkpatroon gingen veranderen van pandgericht naar klantgericht. Klant is Koning! Dat geldt des te meer in de huidige ‘uitdagende’ tijd.
Mark Faasse
Denk nu niet, dat je dat alleen in België overkomt. Ik rijd regelmatig naar het midden van het land, vanwege mijn lidmaatschap van de NVM en als ik dan op de terugweg weer lang onderweg ben, vind ik dat ik mijn fileleed mag compenseren met een gehaktstaaf uit de automatiek bij een benzinestation. Gelukkig leest Marianne mijn vrouw mijn blogs niet, dus komt ze er niet achter dat ik me daaraan bezondig. Je mag er meestal zelf een saus bij doen, en ik maak dan zelf een combinatie van fritessaus en mosterdsaus. Ik kan het iedere hongerige automobilist aanraden. Onlangs was echter de fritessaus op, maar er was een alleraardigste dame aan het schoonmaken, die het euvel spontaan constateerde en direct zei dat ze een volle emmer fritessaus ging halen. Daar wil ik wel even op wachten, maar dat duurde zo lang, dat mijn gehaktstaaf koud begon te worden. Ik kon ook niet om hulp vragen aan de kassa achter de kogelvrije ramen, vanwege de rij die er voor stond. Dus koos ik maar eieren voor mijn geld.
Als je klantvriendelijk wil opereren, moet je dat van het begin tot het eind doen. Zo hadden we onlangs tijdens een NVM-vergadering een discussie over de website funda. Deze site is zeer populair onder woonconsumenten en dat wil de directie daarvan graag zo houden. Maar de concurrentie ligt steeds op de loer. Niet iedere makelaar vindt, om begrijpelijke reden als je je eigen toko moet runnen, dat iedere andere aanbieder van onroerende zaken zo maar toegang tot funda mag krijgen. Aan de andere kant, als je wil blijven excelleren op de consumentenmarkt geldt er maar 1 ding: doen wat de klant vraagt. Een collega uit het Gooi herinnerde de vergadering er nog eens fijntjes aan, dat we een aantal jaren geleden ons denkpatroon gingen veranderen van pandgericht naar klantgericht. Klant is Koning! Dat geldt des te meer in de huidige ‘uitdagende’ tijd.
Mark Faasse
Grappa of grapje
Op een van onze ontdekkingsreizen in Ligurië kwamen we in Ceriana een huiskamerrestaurant tegen met 3 tafels. We hebben daar lekker gegeten en gedronken. De wijn was door de eigenaar gemaakt. De olijfolie was van eigen olijven en bij de koffie kwam hij met een eigengestookte grappa. Die mocht hij echter niet verkopen, maar hij schonk hem wel in. Voor zover mijn Italiaans dat toestaat begreep ik dat hij geen vergunning voor destillaten heeft. Dat maakt het des te lekkerder, want al sinds Adam en Eva oefent de verboden vrucht aantrekkingskracht uit.
Om te tonen dat hij het echt zelf gedestilleerd had, liet hij een alambic zien, een apparaat dat in Nederland verboden is, tenzij je accijns betaalt aan de overheid.
Nu heb ik een hekel aan overvloedige regelgeving, maar dit was dan toch een van de voordelen. De grappa mocht niet verkocht worden, en daarom werd die gratis ingeschonken. Geen grapje.
Het is zelfs de vraag of het echte grappa was, want als er geen accijns voor betaald is, kun je je afvragen of het zo wel mag heten. Ik heb pas weer in het kader van mijn permanente educatie onder het gehoor van een jurist vertoefd, en die zij dat het niet gaat om de echte werkelijkheid, maar om de juridische werkelijkheid.
Zo zien we dat regelgeving los komt te staan van de echte werkelijkheid. Een goede vriend van me zegt altijd, dat als een regel niet werkt, je die af zou moeten schaffen. Wat echter gebeurt is, dat er dan nog meer regels bijgemaakt worden. En als die ook niet werken dan……. Daarmee krijgt regelgeving de functie van het in stand houden van de bureaucratie. Dus als we eerst de regels schrappen, dan zal ook de bureaucratie verdwijnen.
Vandaag kwamen megagrote hogescholen zoals InHolland negatief in het nieuws. Er is onderzoek gedaan naar het HBO, en het bleek dat op diverse fronten kleine hogescholen, vaak van confessionele signatuur, maar ook een IVA in Driebergen, veel beter scoorden, dan de grote lesfabrieken, waar zelfs het lesgeven niet lukt, gezien de teruggang in contacturen.
Klein is fijn; geef mij maar dat restaurantje met 3 tafels.
Mark Faasse
Om te tonen dat hij het echt zelf gedestilleerd had, liet hij een alambic zien, een apparaat dat in Nederland verboden is, tenzij je accijns betaalt aan de overheid.
Nu heb ik een hekel aan overvloedige regelgeving, maar dit was dan toch een van de voordelen. De grappa mocht niet verkocht worden, en daarom werd die gratis ingeschonken. Geen grapje.
Het is zelfs de vraag of het echte grappa was, want als er geen accijns voor betaald is, kun je je afvragen of het zo wel mag heten. Ik heb pas weer in het kader van mijn permanente educatie onder het gehoor van een jurist vertoefd, en die zij dat het niet gaat om de echte werkelijkheid, maar om de juridische werkelijkheid.
Zo zien we dat regelgeving los komt te staan van de echte werkelijkheid. Een goede vriend van me zegt altijd, dat als een regel niet werkt, je die af zou moeten schaffen. Wat echter gebeurt is, dat er dan nog meer regels bijgemaakt worden. En als die ook niet werken dan……. Daarmee krijgt regelgeving de functie van het in stand houden van de bureaucratie. Dus als we eerst de regels schrappen, dan zal ook de bureaucratie verdwijnen.
Vandaag kwamen megagrote hogescholen zoals InHolland negatief in het nieuws. Er is onderzoek gedaan naar het HBO, en het bleek dat op diverse fronten kleine hogescholen, vaak van confessionele signatuur, maar ook een IVA in Driebergen, veel beter scoorden, dan de grote lesfabrieken, waar zelfs het lesgeven niet lukt, gezien de teruggang in contacturen.
Klein is fijn; geef mij maar dat restaurantje met 3 tafels.
Mark Faasse
donderdag 28 oktober 2010
Gehaktballenbijeenkomst
Er wordt vaak kritiek geleverd over een democratisch tekort bij de diverse overheden. Zaken worden geregeld in achterkamertjes. Daarbij ontbreekt het natuurlijk aan controlemogelijkheden, want er worden vaak geen verslagen van gemaakt, en aan transparantie, en dat laatste is een hoger doel dat we na streven.
In de gemeente Wissenkerke, pardon, Noord-Beveland, is het in de mode om besloten vergaderingen te organiseren. Niet dat er allemaal zulke heikele onderwerpen te bespreken zijn, of zaken die het publiek niet mag weten, maar vanwege de gehaktballen. Die besloten vergaderingen gaan vaak vooraf aan de openbare vergaderingen die om 19.30 u plaats vinden. Omdat het dan ongeveer etenstijd is, wordt er middels het onvolprezen eetcafe De Kroon gezorgd voor een broodje bal. Vroeger was dat kroket, maar de leiders van de coalitie en de oppositie konden elkaar vinden in de kwaliteit en de smaak van de ballen zoals die door de sympathieke waard Peter de Looff voorgeschoteld worden.
In alle landen bezuiden Nederland zouden ze hun neus ophalen voor een dergelijke hap. Ongetwijfeld zou zoiets niet eens in hen opkomen. Dit is natuurlijk niets wat in hun ogen op een maaltijd zou lijken. Gelukkig zorgt Marianne (echtgenote), bezorgd als ze is over mijn gezondheid, toch meestal wel voor een voedzame maaltijd, ook op een wat vroeger uur. Toch kan ik het niet laten om eenmaal plaats genomen hebbend in mijn raadszetel, toch een bal, zonder broodje, te consumeren. De geest is gewillig, maar het vlees is lekker zullen we maar zeggen.
Wat die ballen wel veroorzaken, is dat bij elkaar opgeteld, de tijd die we besteden aan besloten vergaderingen misschien wel langer is dan de tijd die de reguliere raadsvergaderingen innemen. Dat is in de regel 1-1,5 uur.
Er zijn gemeenten die altijd tot laat vergaderen. Balkenende kreeg bekendheid als raadslid vanwege een krokettenmotie. Als vergaderingen van de gemeenteraad van Amstelveen lang uitliepen, moesten er kroketten geserveerd worden.
Ik zou alle gemeenteraden in Nederland aanraden om voorafgaande aan de raadsvergadering een gehaktballenbijeenkomst te houden. Dan ben je tenminste op tijd thuis. Denk ook niet,dat we op Noord-Beveland alles buiten de openbaarheid willen houden. We hebben gevoel voor de bal.
Mark Faasse
In de gemeente Wissenkerke, pardon, Noord-Beveland, is het in de mode om besloten vergaderingen te organiseren. Niet dat er allemaal zulke heikele onderwerpen te bespreken zijn, of zaken die het publiek niet mag weten, maar vanwege de gehaktballen. Die besloten vergaderingen gaan vaak vooraf aan de openbare vergaderingen die om 19.30 u plaats vinden. Omdat het dan ongeveer etenstijd is, wordt er middels het onvolprezen eetcafe De Kroon gezorgd voor een broodje bal. Vroeger was dat kroket, maar de leiders van de coalitie en de oppositie konden elkaar vinden in de kwaliteit en de smaak van de ballen zoals die door de sympathieke waard Peter de Looff voorgeschoteld worden.
In alle landen bezuiden Nederland zouden ze hun neus ophalen voor een dergelijke hap. Ongetwijfeld zou zoiets niet eens in hen opkomen. Dit is natuurlijk niets wat in hun ogen op een maaltijd zou lijken. Gelukkig zorgt Marianne (echtgenote), bezorgd als ze is over mijn gezondheid, toch meestal wel voor een voedzame maaltijd, ook op een wat vroeger uur. Toch kan ik het niet laten om eenmaal plaats genomen hebbend in mijn raadszetel, toch een bal, zonder broodje, te consumeren. De geest is gewillig, maar het vlees is lekker zullen we maar zeggen.
Wat die ballen wel veroorzaken, is dat bij elkaar opgeteld, de tijd die we besteden aan besloten vergaderingen misschien wel langer is dan de tijd die de reguliere raadsvergaderingen innemen. Dat is in de regel 1-1,5 uur.
Er zijn gemeenten die altijd tot laat vergaderen. Balkenende kreeg bekendheid als raadslid vanwege een krokettenmotie. Als vergaderingen van de gemeenteraad van Amstelveen lang uitliepen, moesten er kroketten geserveerd worden.
Ik zou alle gemeenteraden in Nederland aanraden om voorafgaande aan de raadsvergadering een gehaktballenbijeenkomst te houden. Dan ben je tenminste op tijd thuis. Denk ook niet,dat we op Noord-Beveland alles buiten de openbaarheid willen houden. We hebben gevoel voor de bal.
Mark Faasse
donderdag 14 oktober 2010
Bier en democratie
De dichter Riekus Waskowsky had het indertijd over bier en revolutie: in de Groningse studentencafés werd in de jaren ’70, naarmate de avond en de bierconsumptie vorderde de roep om revolutie, maar ook alleen de roep, luider.
Gisteren hadden we bij het CDA-Zeeland de lijsttrekkerverkiezing tussen Patricia de Milliano en Harry van Waveren. Daar zaten we bij het CDA nou net niet op te wachten. De broze eenheid zou in gevaar kunnen komen door de verschillen tussen de linker- en de rechteroever van de (Wester)Schelde, om in Antwerpse termen te praten.
Het bestuur had met de keuze van outsider Patricia de Milliano durf en lef getoond. Zij op haar beurt gaf duidelijk aan, dat het haar niet om de hoofdprijs van het Gedeputeerdenschap ging. Harry van Waveren voelde zich tekort gedaan en ging het duel aan.
In haar toespraak toonde De Milliano zich een vrouw van het volk, open, oprecht, eerlijk. Je voelt dat ze naast de mensen staat en dat kan electoraal van grote betekenis zijn. Voor Van Waveren stond er 4 jaar auto met chauffeur op het spel (waarom is de provincie ontrouw geworden aan het merk BMW?) en dat was te horen aan zijn stem. Hij had een intellectueel maar abstract verhaal, over de hoofden van de mensen heen.
Patricia won met een kleine marge, en dat kwam mede doordat Harry in Terneuzen nog een rekening had open staan, zeg maar aan de bar van de skihal. Harry was overigens wel bijzonder erg aardig geweest voor de gemeente Hulst met Perkpolder, maar dat kon de Zeeuwsvlaanderenaars niet vermurwen.
De telling duurde best lang, maar het wachten werd veraangenaamd door bier en wijn, waarbij ik me bedacht, dat als je het een beetje uitkient, je de contributie toch in vloeibare vorm terugkrijgt.
De vergadering had een happy end. Harry toonde zich een waardig verliezer, maar hij trekt voor zichzelf conclusies die niet van hem gevraagd worden. In elk geval bleek dat werkelijke democratie, de leden een echte keuze geven en niet een door het bestuur voorgekookt voorstel, een heilzame werking heeft. Proficiat Patricia!
Gisteren hadden we bij het CDA-Zeeland de lijsttrekkerverkiezing tussen Patricia de Milliano en Harry van Waveren. Daar zaten we bij het CDA nou net niet op te wachten. De broze eenheid zou in gevaar kunnen komen door de verschillen tussen de linker- en de rechteroever van de (Wester)Schelde, om in Antwerpse termen te praten.
Het bestuur had met de keuze van outsider Patricia de Milliano durf en lef getoond. Zij op haar beurt gaf duidelijk aan, dat het haar niet om de hoofdprijs van het Gedeputeerdenschap ging. Harry van Waveren voelde zich tekort gedaan en ging het duel aan.
In haar toespraak toonde De Milliano zich een vrouw van het volk, open, oprecht, eerlijk. Je voelt dat ze naast de mensen staat en dat kan electoraal van grote betekenis zijn. Voor Van Waveren stond er 4 jaar auto met chauffeur op het spel (waarom is de provincie ontrouw geworden aan het merk BMW?) en dat was te horen aan zijn stem. Hij had een intellectueel maar abstract verhaal, over de hoofden van de mensen heen.
Patricia won met een kleine marge, en dat kwam mede doordat Harry in Terneuzen nog een rekening had open staan, zeg maar aan de bar van de skihal. Harry was overigens wel bijzonder erg aardig geweest voor de gemeente Hulst met Perkpolder, maar dat kon de Zeeuwsvlaanderenaars niet vermurwen.
De telling duurde best lang, maar het wachten werd veraangenaamd door bier en wijn, waarbij ik me bedacht, dat als je het een beetje uitkient, je de contributie toch in vloeibare vorm terugkrijgt.
De vergadering had een happy end. Harry toonde zich een waardig verliezer, maar hij trekt voor zichzelf conclusies die niet van hem gevraagd worden. In elk geval bleek dat werkelijke democratie, de leden een echte keuze geven en niet een door het bestuur voorgekookt voorstel, een heilzame werking heeft. Proficiat Patricia!
donderdag 7 oktober 2010
Dubbele dip op de woningmarkt
In het derde kwartaal van dit jaar zijn de woningprijzen landelijk gedaald, net als in het laatste kwartaal van 2008 en het eerste kwartaal van 2009; het begin van de crisis. Economen vreesden deze zomer voor een dubbele dip. Gelukkig kwam die er niet, maar helaas wel op de woningmarkt. Hoewel de woningen goedkoper waren, werden er minder verkocht. Dat geldt ook voor de Randstad, traditioneel toch de sterkste woningmarkt van Nederland.
Last in first out
Wat opviel, was dat de helft van de woningen die verkocht werden, niet langer dan 3 maanden te koop stonden. Daarvan was ook het verschil tussen vraagprijs en transactieprijs niet groot, minder dan 5%. Het blijkt dat kopers de eigenaren van woningen die nog dromen van prijzen uit 2008 negeren. Die woningen staan te lang en voor te hoge prijzen te koop.
Op de Zeeuwse eilanden is de voorraad te koop staande woningen toegenomen, wat er op wijst, dat de prijzen nog niet veel zullen verbeteren. De woningen hielden hun prijzen wel enigszins vast, maar wat heb je daar aan, als er geen transactie tot stand komt. De gemiddelde prijs schommelt rond de 200.000 Euro.
In Zeeuws-Vlaanderen bleef het aantal te koop staande woningen wel stabiel. Dat geldt ook voor de prijzen, die tot iets boven de 170.000 Euro kwamen.
Kabinet geeft hoop
De discussie over de hypotheekrente is voorlopig verstomd, nu het nieuwe kabinet een duidelijke keuze heeft gemaakt. In de verkiezingstijd had dit een duidelijk negatief effect op de verkopen. We moeten echter niet denken, dat nu deze factor ten gunste van de kopers gedraaid is, dit gelijk een positief effect zal hebben.
Het kabinet gaat met een andere maatregel huurders stimuleren een woning te kopen. Mensen met een inkomen boven de € 43.000 krijgen forse huurverhogingen voor hun kiezen en zullen wellicht naar de markt voor koopwoningen uitwijken.
Ook is er veel aandacht voor de banken, die de hypotheekklanten op dit moment te hoge rentes berekenen. De rente is al laag, maar kan nog lager als de banken genoegen nemen met lagere marges, zoals ze in het verleden gedaan hebben.
De conclusie is, dat het op dit moment voor een koper goede tijden zijn. De rente is laag en de woningen zijn voor lage prijzen te koop.
Mark Faasse
Last in first out
Wat opviel, was dat de helft van de woningen die verkocht werden, niet langer dan 3 maanden te koop stonden. Daarvan was ook het verschil tussen vraagprijs en transactieprijs niet groot, minder dan 5%. Het blijkt dat kopers de eigenaren van woningen die nog dromen van prijzen uit 2008 negeren. Die woningen staan te lang en voor te hoge prijzen te koop.
Op de Zeeuwse eilanden is de voorraad te koop staande woningen toegenomen, wat er op wijst, dat de prijzen nog niet veel zullen verbeteren. De woningen hielden hun prijzen wel enigszins vast, maar wat heb je daar aan, als er geen transactie tot stand komt. De gemiddelde prijs schommelt rond de 200.000 Euro.
In Zeeuws-Vlaanderen bleef het aantal te koop staande woningen wel stabiel. Dat geldt ook voor de prijzen, die tot iets boven de 170.000 Euro kwamen.
Kabinet geeft hoop
De discussie over de hypotheekrente is voorlopig verstomd, nu het nieuwe kabinet een duidelijke keuze heeft gemaakt. In de verkiezingstijd had dit een duidelijk negatief effect op de verkopen. We moeten echter niet denken, dat nu deze factor ten gunste van de kopers gedraaid is, dit gelijk een positief effect zal hebben.
Het kabinet gaat met een andere maatregel huurders stimuleren een woning te kopen. Mensen met een inkomen boven de € 43.000 krijgen forse huurverhogingen voor hun kiezen en zullen wellicht naar de markt voor koopwoningen uitwijken.
Ook is er veel aandacht voor de banken, die de hypotheekklanten op dit moment te hoge rentes berekenen. De rente is al laag, maar kan nog lager als de banken genoegen nemen met lagere marges, zoals ze in het verleden gedaan hebben.
De conclusie is, dat het op dit moment voor een koper goede tijden zijn. De rente is laag en de woningen zijn voor lage prijzen te koop.
Mark Faasse
woensdag 6 oktober 2010
Who the f... is Ferrier?
Wat ik erg jammer vond als lid van het CDA, is dat Ferrier en Koppejan niet op het eind van het bijzondere CDA-congres hadden toegezegd dat ze con amore instemden met de vorming van het door de PVV gedoogde kabinet.
Ze hielden de kaart voor de borst en dat gaf weer ruimte aan onder ander Hirsch Ballin, die de dag daarop onzalige ideeen opperde en de tweedeling binnen het CDA aanwakkerde.
Als je toch uiteindelijk akkoord gaat, zoals gisteren gelukkig bleek, had je de eenheid van de partij een dienst bewezen als je dat eerder had gezegd, direct na de stemming. In plaats daarvan wilde Ferrier haar moments of fame nog wat langer laten duren. Ferrier is vrouw en van niet-Nederlandse komaf. De combinatie van deze kenmerken is goed, om zonder verdere kwaliteiten, hoog te komen in de nomenclatura van het CDA. Ze zit al sinds 2002 in de Kamer en heeft bij de laatste verkiezingen 1200 voorkeursstemmen gehad.
Koppejan had er iets meer, een kleine 4000. Ook niet om over naar huis te schrijven en hij is nu de man die naar eigen zeggen Wilders gaat ontmaskeren. Waarom heeft hij deze grote woorden niet eerder ten uitvoer gebracht? Enige bescheidenheid zou hem sieren. Hoe kun je Wilders van een democratisch tekort beschuldigen als je zelf de mogelijkheid open houdt om tegen 74 anderen je eigen gelijk er door te drukken in de Tweede Kamer?
Laten we nu eens met z’n allen dit land een dienst bewijzen en gaan regeren. Deze poppenkast heeft al te lang geduurd.
Mark Faasse
Ze hielden de kaart voor de borst en dat gaf weer ruimte aan onder ander Hirsch Ballin, die de dag daarop onzalige ideeen opperde en de tweedeling binnen het CDA aanwakkerde.
Als je toch uiteindelijk akkoord gaat, zoals gisteren gelukkig bleek, had je de eenheid van de partij een dienst bewezen als je dat eerder had gezegd, direct na de stemming. In plaats daarvan wilde Ferrier haar moments of fame nog wat langer laten duren. Ferrier is vrouw en van niet-Nederlandse komaf. De combinatie van deze kenmerken is goed, om zonder verdere kwaliteiten, hoog te komen in de nomenclatura van het CDA. Ze zit al sinds 2002 in de Kamer en heeft bij de laatste verkiezingen 1200 voorkeursstemmen gehad.
Koppejan had er iets meer, een kleine 4000. Ook niet om over naar huis te schrijven en hij is nu de man die naar eigen zeggen Wilders gaat ontmaskeren. Waarom heeft hij deze grote woorden niet eerder ten uitvoer gebracht? Enige bescheidenheid zou hem sieren. Hoe kun je Wilders van een democratisch tekort beschuldigen als je zelf de mogelijkheid open houdt om tegen 74 anderen je eigen gelijk er door te drukken in de Tweede Kamer?
Laten we nu eens met z’n allen dit land een dienst bewijzen en gaan regeren. Deze poppenkast heeft al te lang geduurd.
Mark Faasse
maandag 4 oktober 2010
Feest der democratie
Zo noemde Maxime Verhagen het CDA-congres. Het was nog nooit eerder vertoond in Nederland, bijna 5000 deelnemers, en dat de hele dag live op de televisie. Ik kon het helaas niet meemaken, omdat de zaken van het meisje voor dit congres gingen, maar het begin heb ik gevolgd op TV. Hier werd geschiedenis geschreven.
Verhagen is er als er moeilijke klussen te klaren zijn. Het is ongelofelijk wat hij gepresteerd heeft. Onder grote druk staan, met een achterban die voortdurend probeert stokken tussen de spaken te steken en dan toch volhouden en doordouwen. Politiek bedrijven en een land besturen gaat van au. Hij heeft zich niet uit het veld laten slaan, maar is blijven lachen en heeft iedereen netjes te woord gestaan. Hij heeft vanuit een verliezerspositie het CDA toch een overwinning gegeven en dat had niemand anders zo gekund.
Een van de verwijten aan Wilders is dat hij funest is voor de democratie, maar het tegendeel wordt waar. In het polderende Nederland, waar consensus het belangrijkste doel lijkt te zijn, is er weer iets om warm voor te lopen, je zelf voor in te zetten. Zeker onder paars probeerde men verschillen te verdoezelen, maar gelukkig heeft Fortuyn daar een eind aan gemaakt.
Het regeerakkoord is er een, waar het CDA onder andere omstandigheden de vlag voor zou uitsteken. Zelfs het linksere deel van het CDA is op zijn wenken bediend (jawel!) door de PVV, met handhaving van een aantal sociale verworvenheden.
Het probleem wat overblijft is de anti-islam houding van Wilders.
Onlangs werd op de voorpagina van het NRC melding gemaakt van een onderzoek naar de radicale islam. De conclusie was, grof samengevat, dat radicale islamieten wezenlijk niet veel anders waren dan SGP’ers. Ik denk niet dat die onderzoekers veel streng gereformeerden in hun omgeving hebben, want het zou in die mensen niet opkomen om in de naam van hun religie te gaan moorden, of dit stilletjes toe te juichen.
In de jaren ’70 en ’80 ondergingen de gereformeerden dat er met God en gebod gespot werd door degenen, die nu de islamieten een warm hart toedragen. De enige reacties op deze pijnlijke blasfemie waren wat posters van de Bond tegen het vloeken.
Onderbelicht in het nieuws waren berichten over geradicaliseerde moslims, waaronder ook blonde Duitsers met blauwe ogen, die aanslagen voorbereiden volgens het recept van het hotel in Mumbai. Dit is een bericht wat velen niet willen horen.
Onze dominee sprak gisteren in haar gebed over een partij in verwarring. Dat lijkt het nog steeds te zijn, ook na de duidelijke uitspraak van het congres. Het ware beter als Koppejan en Ferrier zich daar democratisch en direct aan zouden conformeren. Hebben zij een beter alternatief?
Mark Faasse
Verhagen is er als er moeilijke klussen te klaren zijn. Het is ongelofelijk wat hij gepresteerd heeft. Onder grote druk staan, met een achterban die voortdurend probeert stokken tussen de spaken te steken en dan toch volhouden en doordouwen. Politiek bedrijven en een land besturen gaat van au. Hij heeft zich niet uit het veld laten slaan, maar is blijven lachen en heeft iedereen netjes te woord gestaan. Hij heeft vanuit een verliezerspositie het CDA toch een overwinning gegeven en dat had niemand anders zo gekund.
Een van de verwijten aan Wilders is dat hij funest is voor de democratie, maar het tegendeel wordt waar. In het polderende Nederland, waar consensus het belangrijkste doel lijkt te zijn, is er weer iets om warm voor te lopen, je zelf voor in te zetten. Zeker onder paars probeerde men verschillen te verdoezelen, maar gelukkig heeft Fortuyn daar een eind aan gemaakt.
Het regeerakkoord is er een, waar het CDA onder andere omstandigheden de vlag voor zou uitsteken. Zelfs het linksere deel van het CDA is op zijn wenken bediend (jawel!) door de PVV, met handhaving van een aantal sociale verworvenheden.
Het probleem wat overblijft is de anti-islam houding van Wilders.
Onlangs werd op de voorpagina van het NRC melding gemaakt van een onderzoek naar de radicale islam. De conclusie was, grof samengevat, dat radicale islamieten wezenlijk niet veel anders waren dan SGP’ers. Ik denk niet dat die onderzoekers veel streng gereformeerden in hun omgeving hebben, want het zou in die mensen niet opkomen om in de naam van hun religie te gaan moorden, of dit stilletjes toe te juichen.
In de jaren ’70 en ’80 ondergingen de gereformeerden dat er met God en gebod gespot werd door degenen, die nu de islamieten een warm hart toedragen. De enige reacties op deze pijnlijke blasfemie waren wat posters van de Bond tegen het vloeken.
Onderbelicht in het nieuws waren berichten over geradicaliseerde moslims, waaronder ook blonde Duitsers met blauwe ogen, die aanslagen voorbereiden volgens het recept van het hotel in Mumbai. Dit is een bericht wat velen niet willen horen.
Onze dominee sprak gisteren in haar gebed over een partij in verwarring. Dat lijkt het nog steeds te zijn, ook na de duidelijke uitspraak van het congres. Het ware beter als Koppejan en Ferrier zich daar democratisch en direct aan zouden conformeren. Hebben zij een beter alternatief?
Mark Faasse
zaterdag 25 september 2010
De beeldvorming van Natura 2000
Onlangs kreeg ik een brief in de bus van het Regiebureau Natura 2000 met het verzoek mee te werken aan een onderzoek naar de beeldvorming over Natura 2000. Ik kreeg deze uitnodiging in mijn functie als gemeenteraadslid.
Waarom is het nodig dat men onderzoek doet naar de beeldvorming en ‘eventuele ontwikkelingen daarin’. Ik zou zeggen: 'ambtenaren, voer gewoon je werk uit'. Maakt het uit dat er verschillend over gedacht wordt? Gaat de beeldvorming net als bij opiniepolls de werkelijke verkiezingen vervangen? Het is best wel slim van die groene jongens en meisjes als je de beeldvorming in de gaten houdt, want dat voorkomt dat je gaat overvragen en daar kun je in de toekomst last van krijgen. Maar als volksvertegenwoordiger merk ik op, dat zo het proces onttrokken wordt aan de democratische besluitvorming en daar ben ik voor ingehuurd, althans verkozen.
U begrijpt: mijn beeldvorming is er niet beter op geworden. Ik ben toch al de mening toegedaan dat wij in de Zeeuwse Delta de natuurcompensatie moeten ondergaan die afgedeald is bij de ontwikkeling van de Tweede Maasvlakte. Maar blijkbaar heeft men bij dit soort organisaties geld over, als men zich zulk onderzoek kan permitteren.
Dat geldt in den brede voor de overheid. (Geld over hebben.) Ik kreeg een prachtig boekwerkje toegestuurd: Zeeuws Position Paper ‘Zeeland is anders … interessant anders’. Het zag er werkelijk prachtig uit, met hele mooie fotografie en opmaak. Daar tussen items die men in Zeeland belangrijk vindt. Het is opgesteld in opdracht van de Provincie en wellicht ook gemeenten. De bedoeling is om de vorming van het toekomstig kabinetsbeleid op voor Zeeland gunstige wijze te beïnvloeden.
Denkt iemand nu werkelijk dat Rutte, Verhagen en Wilders of hun naaste medewerkers dit gaan lezen? Of dat Cohen, Pechtold, Halsema en Roemer het lezen omdat die wat meer tijd hebben?
Als bestuurder kun je dan weer net doen alsof je er alles aan hebt gedaan om je doelen te behalen. In elk geval leidt het wel tot instandhouding van de PR-buro’s en fotografen in Zeeland.
Het zou mij een lief ding zijn, als we bij de vorming van het kabinet genoeg aandacht krijgen voor een aan Zeeuwen toegerekende deugd: Zuunigheid.
Waarom is het nodig dat men onderzoek doet naar de beeldvorming en ‘eventuele ontwikkelingen daarin’. Ik zou zeggen: 'ambtenaren, voer gewoon je werk uit'. Maakt het uit dat er verschillend over gedacht wordt? Gaat de beeldvorming net als bij opiniepolls de werkelijke verkiezingen vervangen? Het is best wel slim van die groene jongens en meisjes als je de beeldvorming in de gaten houdt, want dat voorkomt dat je gaat overvragen en daar kun je in de toekomst last van krijgen. Maar als volksvertegenwoordiger merk ik op, dat zo het proces onttrokken wordt aan de democratische besluitvorming en daar ben ik voor ingehuurd, althans verkozen.
U begrijpt: mijn beeldvorming is er niet beter op geworden. Ik ben toch al de mening toegedaan dat wij in de Zeeuwse Delta de natuurcompensatie moeten ondergaan die afgedeald is bij de ontwikkeling van de Tweede Maasvlakte. Maar blijkbaar heeft men bij dit soort organisaties geld over, als men zich zulk onderzoek kan permitteren.
Dat geldt in den brede voor de overheid. (Geld over hebben.) Ik kreeg een prachtig boekwerkje toegestuurd: Zeeuws Position Paper ‘Zeeland is anders … interessant anders’. Het zag er werkelijk prachtig uit, met hele mooie fotografie en opmaak. Daar tussen items die men in Zeeland belangrijk vindt. Het is opgesteld in opdracht van de Provincie en wellicht ook gemeenten. De bedoeling is om de vorming van het toekomstig kabinetsbeleid op voor Zeeland gunstige wijze te beïnvloeden.
Denkt iemand nu werkelijk dat Rutte, Verhagen en Wilders of hun naaste medewerkers dit gaan lezen? Of dat Cohen, Pechtold, Halsema en Roemer het lezen omdat die wat meer tijd hebben?
Als bestuurder kun je dan weer net doen alsof je er alles aan hebt gedaan om je doelen te behalen. In elk geval leidt het wel tot instandhouding van de PR-buro’s en fotografen in Zeeland.
Het zou mij een lief ding zijn, als we bij de vorming van het kabinet genoeg aandacht krijgen voor een aan Zeeuwen toegerekende deugd: Zuunigheid.
donderdag 8 juli 2010
Zeeuwse woningmarkt krabbelt uit diep dal
De cijfers van de NVM zijn voor het tweede kwartaal van dit jaar een stuk beter dan die van het vorige kwartaal. Hopelijk is toen de absolute bodem bereikt en kunnen we nu verder bouwen.
Goed Nieuws
De aantallen transacties zijn toegenomen, met zo’n 15% en ook de prijzen zijn licht gestegen.
Als een markt slecht is voor verkopers, is hij goed voor kopers. Een koper heeft momenteel enorm veel keus.
De betaalbaarheid van woningen is verder toegenomen. De rente is wat verder naar beneden gezakt. Er zijn zelfs mogelijkheden op dit moment om geld voor 20 jaar vast te lenen voor 4,62%.
Slecht Nieuws
De hoeveelheid te koop staande woningen is gestegen. Op dit moment staan ongeveer 2300 bestaande woningen via NVM-makelaars te koop. In het voorbije kwartaal zijn daarvan 326 verkocht. Dat is slechts 14%. Dat houdt in, dat het met de huidige stand van zaken theoretisch gemiddeld 7 kwartalen duurt voordat de woning verkocht is.
Waar op dit moment pijn ontstaat is bij de tussenwoningen. Deze woningen zijn de goedkoopste categorie en de transacties daar liepen wel; mede veroorzaakt door startersleningen en koopsubsidie. De koopsubsidie is nu weggevallen en het voortbestaan van startersleningen staat onder druk. We zien bij deze categorie woningen een lichte prijsdaling en een toename van de verkooptijd.
De crisis op de woningmarkt is 2 jaar geleden begonnen. De woningen die twee jaar of meer te koop staan, blijken een kleine 20% in prijs te moeten zakken voordat ze verkocht worden. Nog steeds zijn er realistische verkopers die op de markt komen en een transactieprijs realiseren die binnen een marge van 5% van de vraagprijs ligt. Ook de verkooptijden voor deze woningen zijn relatief kort.
Een van de onderliggende negatieve factoren is onzekerheid, waardoor gegadigden een koopbeslissing uitstellen. De politieke situatie rond de aftrek van de hypotheekrente is daar mede de oorzaak van. Kopers doen er goed aan zich bij te laten staan door een externe deskundige, die veel vraagtekens weg kan nemen.
Goed Nieuws
De aantallen transacties zijn toegenomen, met zo’n 15% en ook de prijzen zijn licht gestegen.
Als een markt slecht is voor verkopers, is hij goed voor kopers. Een koper heeft momenteel enorm veel keus.
De betaalbaarheid van woningen is verder toegenomen. De rente is wat verder naar beneden gezakt. Er zijn zelfs mogelijkheden op dit moment om geld voor 20 jaar vast te lenen voor 4,62%.
Slecht Nieuws
De hoeveelheid te koop staande woningen is gestegen. Op dit moment staan ongeveer 2300 bestaande woningen via NVM-makelaars te koop. In het voorbije kwartaal zijn daarvan 326 verkocht. Dat is slechts 14%. Dat houdt in, dat het met de huidige stand van zaken theoretisch gemiddeld 7 kwartalen duurt voordat de woning verkocht is.
Waar op dit moment pijn ontstaat is bij de tussenwoningen. Deze woningen zijn de goedkoopste categorie en de transacties daar liepen wel; mede veroorzaakt door startersleningen en koopsubsidie. De koopsubsidie is nu weggevallen en het voortbestaan van startersleningen staat onder druk. We zien bij deze categorie woningen een lichte prijsdaling en een toename van de verkooptijd.
De crisis op de woningmarkt is 2 jaar geleden begonnen. De woningen die twee jaar of meer te koop staan, blijken een kleine 20% in prijs te moeten zakken voordat ze verkocht worden. Nog steeds zijn er realistische verkopers die op de markt komen en een transactieprijs realiseren die binnen een marge van 5% van de vraagprijs ligt. Ook de verkooptijden voor deze woningen zijn relatief kort.
Een van de onderliggende negatieve factoren is onzekerheid, waardoor gegadigden een koopbeslissing uitstellen. De politieke situatie rond de aftrek van de hypotheekrente is daar mede de oorzaak van. Kopers doen er goed aan zich bij te laten staan door een externe deskundige, die veel vraagtekens weg kan nemen.
Frustratietolerantie
Het kopen van een huis in Italië valt niet mee, zeker niet voor een professional die gewend is aan de Nederlandse manier van zaken doen. Het zal u verbazen, dat in de top 10 van landen waar Nederlanders een tweede woning hebben, Italië niet voorkomt. Dat ligt natuurlijk niet aan het prachtige land en mooie klimaat.
Als je voor de etalage van een Italiaanse makelaar staat, zie je in sommige gevallen nog steeds (gekleurde) correspondentiekaarten, jonge mensen weten niet wat dat zijn, met in viltstift enkele summiere gegevens. Modernere makelaars hebben een interieurfoto, met een vage adresaanduiding. Op het internet vindt u bijna nergens een concreet adres of een foto van de voorgevel. Dit wordt veroorzaakt door het gegeven dat in Italië makelaars geen exclusieve opdrachten hebben, in tegenstelling tot in Nederland. Door die exclusieve opdrachten zijn makelaars in staat om te investeren in marketing. In Italië loopt de makelaar het risico dat de opdrachtgever zelf verkoopt, of dat een andere makelaar het verkoopt. Daarom houden ze de adresgegevens geheim.
Door het systeem van exclusieve opdrachten, en de verplichting van de eigenaar om courtage te betalen, ook als hij zelf verkoopt, zijn de tarieven in Nederland onwaarschijnlijk laag. Op dit moment zelfs te laag. De meeste tarieven zijn tussen de 1,25 en de 2%. Sommigen zelfs onder de 1%. In Italië is het 3% voor de verkoper en 3% voor de koper. Exclusief BTW.
De makelaar kan door die geheimzinnigheid de bezichtiging niet op het adres afspreken, maar doet dat dan voor de kerk of zo. Vervolgens moet je bij binnenkomst een papier tekenen, dat je een eventuele aankoop ook via hen realiseert.
Men doet er alles aan om te voorkomen dat je gaat kopen. Althans dat gevoel had ik. Ik kreeg te horen dat ik niet gereageerd had na een vorige bezichtiging dat ik geen verdere interesse had. Ik heb daarna het mailtje nog maar eens gestuurd waarin ik dat wel deed. Je mag geen interieurfoto’s nemen. De makelaar weet bijna niets van de woning. Brochures zijn nog niet gemaakt omdat het pand zogenaamd maar net in de verkoop is.
Uiteindelijk wordt er dan toch overeenstemming bereikt, over een eenvoudige woning op een prachtig plekje met een mooi uitzicht. Je gaat dan geen voorlopig koopcontract tekenen, maar een voorstel tot aankoop. Daarin staat dat je je sterk maakt om het huis te kopen. Je moet ook een aanbetaling doen aan de verkoper, in mijn geval 15%. Dat moet je hier eens tegen een notaris vertellen, die begint spontaan te hyperventileren. Er staan geen boetebedingen in, maar als de eigenaar aan een ander verkoopt, schijnt dat hij het dubbele van je aanbetaling aan jou terugbetaalt. Je moet maar zien hoe je dat geld dan krijgt.
Het voorstel tot aankoop wordt bij de makelaar ondertekent. Dan moet je ook de courtage betalen. Kijk dat doet de makelaar daar beter dan hier. In Nederland moet je nadrukkelijk de courtage afspreken, maar in dit geval had ik niets getekend. Ik heb daar ook maar geen punt van gemaakt, omdat ik die mensen nog wel eens nodig zal hebben. Ik tikte na het ondertekenen keurig mijn aanbetaling af, en vervolgens de courtage van 3% excl. BTW. Van een deel van de aanbetaling betaalde de verkoper zijn courtage. Dat was minder dan ik zojuist had betaald. Daar werd niet geheimzinnig over gedaan. Toen ik naar de nota van de verkoper keek, zag ik dat het bedrag nog lager was.
Even later stond ik buiten, met een kopietje van in feite een offerte en een kwitantie van de aanbetaling en mijn portemonnee grotendeels leeg. Toch maar blijven lachen en hopen op een goede afloop.
Mark Faasse
Als je voor de etalage van een Italiaanse makelaar staat, zie je in sommige gevallen nog steeds (gekleurde) correspondentiekaarten, jonge mensen weten niet wat dat zijn, met in viltstift enkele summiere gegevens. Modernere makelaars hebben een interieurfoto, met een vage adresaanduiding. Op het internet vindt u bijna nergens een concreet adres of een foto van de voorgevel. Dit wordt veroorzaakt door het gegeven dat in Italië makelaars geen exclusieve opdrachten hebben, in tegenstelling tot in Nederland. Door die exclusieve opdrachten zijn makelaars in staat om te investeren in marketing. In Italië loopt de makelaar het risico dat de opdrachtgever zelf verkoopt, of dat een andere makelaar het verkoopt. Daarom houden ze de adresgegevens geheim.
Door het systeem van exclusieve opdrachten, en de verplichting van de eigenaar om courtage te betalen, ook als hij zelf verkoopt, zijn de tarieven in Nederland onwaarschijnlijk laag. Op dit moment zelfs te laag. De meeste tarieven zijn tussen de 1,25 en de 2%. Sommigen zelfs onder de 1%. In Italië is het 3% voor de verkoper en 3% voor de koper. Exclusief BTW.
De makelaar kan door die geheimzinnigheid de bezichtiging niet op het adres afspreken, maar doet dat dan voor de kerk of zo. Vervolgens moet je bij binnenkomst een papier tekenen, dat je een eventuele aankoop ook via hen realiseert.
Men doet er alles aan om te voorkomen dat je gaat kopen. Althans dat gevoel had ik. Ik kreeg te horen dat ik niet gereageerd had na een vorige bezichtiging dat ik geen verdere interesse had. Ik heb daarna het mailtje nog maar eens gestuurd waarin ik dat wel deed. Je mag geen interieurfoto’s nemen. De makelaar weet bijna niets van de woning. Brochures zijn nog niet gemaakt omdat het pand zogenaamd maar net in de verkoop is.
Uiteindelijk wordt er dan toch overeenstemming bereikt, over een eenvoudige woning op een prachtig plekje met een mooi uitzicht. Je gaat dan geen voorlopig koopcontract tekenen, maar een voorstel tot aankoop. Daarin staat dat je je sterk maakt om het huis te kopen. Je moet ook een aanbetaling doen aan de verkoper, in mijn geval 15%. Dat moet je hier eens tegen een notaris vertellen, die begint spontaan te hyperventileren. Er staan geen boetebedingen in, maar als de eigenaar aan een ander verkoopt, schijnt dat hij het dubbele van je aanbetaling aan jou terugbetaalt. Je moet maar zien hoe je dat geld dan krijgt.
Het voorstel tot aankoop wordt bij de makelaar ondertekent. Dan moet je ook de courtage betalen. Kijk dat doet de makelaar daar beter dan hier. In Nederland moet je nadrukkelijk de courtage afspreken, maar in dit geval had ik niets getekend. Ik heb daar ook maar geen punt van gemaakt, omdat ik die mensen nog wel eens nodig zal hebben. Ik tikte na het ondertekenen keurig mijn aanbetaling af, en vervolgens de courtage van 3% excl. BTW. Van een deel van de aanbetaling betaalde de verkoper zijn courtage. Dat was minder dan ik zojuist had betaald. Daar werd niet geheimzinnig over gedaan. Toen ik naar de nota van de verkoper keek, zag ik dat het bedrag nog lager was.
Even later stond ik buiten, met een kopietje van in feite een offerte en een kwitantie van de aanbetaling en mijn portemonnee grotendeels leeg. Toch maar blijven lachen en hopen op een goede afloop.
Mark Faasse
donderdag 27 mei 2010
Duvel, Palm, Jupiler, Hoegaarden
Zijn de biermerken waaruit je kunt kiezen in het café-restaurant van het Universitair Ziekenhuis Antwerpen. Ik koos een wit biertje, uit opluchting dat het goed afgelopen was met mijn vader, dankbaar dat hij bewaard gebleven was. Hij zou die morgen gecateteriseerd worden in Goes, na 2 spoedopnames vorige week, maar hij kreeg een hartaanval en werd met de ambulance naar Antwerpen gestuurd, waar enkele uren later gedotterd werd en een stent geplaatst.
Spanning bij de familie natuurlijk. Wat opviel, was de aanpak van de Belgen. We hadden een algemeen nummer gekregen, maar werden direct doorverbonden met de juiste persoon op de afdeling waar hij net binnen gereden werd. Ook na de behandeling kregen we snel de juiste verpleger aan de lijn, die onomwonden vertelde wat er gebeurd was.
Tijdens het bezoekuur lag pa er helder bij, hij formuleerde vlot en nam scherp waar. De medische behandeling gaf hij een 10, maar hij vond wel dat Cypje, de kat van mijn broer, een betere verzorging kreeg dan hij. Nu is het wel zo, dat terrorist Cypje niet zo vorstelijk verzorgd wordt als Steijn, mijn katerpoes, maar zo slecht heeft hij het nu ook weer niet. Pa is geen zeur, en als je de over dit soort zaken druk maakt, ben je niet meer doodziek.
Op dit moment woedt in Zeeland de politieke discussie over een dottercentrum. Er is er een in Terneuzen en Goes wil er ook een. Daardoor is het ook een politiek besluit, dat ons vader naar het buitenland ging voor behandeling, en niet naar Terneuzen of Breda. Naar Terneuzen duurt het 50 minuten met de auto, Antwerpen 60 minuten. In Antwerpen is het een grote fabriek; mijn vader vertelde dat er in de zelfde operatiekamer nog iemand geholpen werd. Je kunt wel gezondheidszorg dicht bij huis willen hebben, maar tegelijkertijd wil je het beste van het beste en daarvoor is het noodzakelijk dat er routine is. En de aantallen die daarvoor nodig zijn, zijn in Zeeland te klein. Dat moeten we ons ook maar eens realiseren en geen achterhoedegevechten voeren voor plannen die niet te realiseren zijn.
Je moet wat verder reizen, maar in de regel is je verblijf in een dergelijk ziekenhuis van korte duur, dus is dat overkomelijk.
Spanning bij de familie natuurlijk. Wat opviel, was de aanpak van de Belgen. We hadden een algemeen nummer gekregen, maar werden direct doorverbonden met de juiste persoon op de afdeling waar hij net binnen gereden werd. Ook na de behandeling kregen we snel de juiste verpleger aan de lijn, die onomwonden vertelde wat er gebeurd was.
Tijdens het bezoekuur lag pa er helder bij, hij formuleerde vlot en nam scherp waar. De medische behandeling gaf hij een 10, maar hij vond wel dat Cypje, de kat van mijn broer, een betere verzorging kreeg dan hij. Nu is het wel zo, dat terrorist Cypje niet zo vorstelijk verzorgd wordt als Steijn, mijn katerpoes, maar zo slecht heeft hij het nu ook weer niet. Pa is geen zeur, en als je de over dit soort zaken druk maakt, ben je niet meer doodziek.
Op dit moment woedt in Zeeland de politieke discussie over een dottercentrum. Er is er een in Terneuzen en Goes wil er ook een. Daardoor is het ook een politiek besluit, dat ons vader naar het buitenland ging voor behandeling, en niet naar Terneuzen of Breda. Naar Terneuzen duurt het 50 minuten met de auto, Antwerpen 60 minuten. In Antwerpen is het een grote fabriek; mijn vader vertelde dat er in de zelfde operatiekamer nog iemand geholpen werd. Je kunt wel gezondheidszorg dicht bij huis willen hebben, maar tegelijkertijd wil je het beste van het beste en daarvoor is het noodzakelijk dat er routine is. En de aantallen die daarvoor nodig zijn, zijn in Zeeland te klein. Dat moeten we ons ook maar eens realiseren en geen achterhoedegevechten voeren voor plannen die niet te realiseren zijn.
Je moet wat verder reizen, maar in de regel is je verblijf in een dergelijk ziekenhuis van korte duur, dus is dat overkomelijk.
dinsdag 27 april 2010
Huren is voor de dommen
is de kop van een artikel in ESB (Economisch Statistische Berichten) van enkele jaren geleden. Ik heb het nog eens gelezen, omdat ik op zoek ben naar argumenten die er voor pleiten om toch ook in deze tijd een huis te kopen.
Voor het bewonen van een huis is er keuze uit 2 smaken. Huren of kopen. Als je wat luxer en ruimer wil wonen, is er in Zeeland eigenlijk geen keus uit huurwoningen. Dan ben je aangewezen op een koopwoning, tenzij je voor de korte termijn een tijdelijk leegstaand huis wil huren.
Velen voelen de pijn op de woningmarkt en zijn daardoor geneigd om hun lange termijn beslissingen af te laten hangen van de korte termijn. Iemand met een koopwoning verhuist in Zeeland gemiddeld eens in de 21 jaar. In dat licht beschouwd, doen korte pieken en dalen in de prijsontwikkeling er niet zo veel toe.
Voor de lange termijn geldt, dat je met een koopwoning niet alleen je woonlasten stabiliseert, bij een gelijkblijvende rente, maar dat je ook aan vermogensvorming doet.
Een paar rekenvoorbeeldjes:
Stel je hebt een huurwoning met een huur van € 600 per maand.
Bij een huurstijging van 2% per jaar wordt de huur dan over 30 jaar € 1.066 per maand.
Stel je hebt een eigen huis met een waarde van € 200.000 en een hypotheek van het zelfde bedrag. Laten we voor het gemak maar even aannemen dat je dan netto aan hypotheeklasten betaalt € 750 per maand. Als de rente gedurende 30 jaar gelijk blijft en we hebben evenals het bovenaangehaalde voorbeeld een inflatie van 2%; dan is je last over 30 jaar in Euro’s van nu € 417.
Je mag dat inflatiepercentage ook loslaten op de hoogte van je hypotheek. Die vermindert ook reëel in waarde door de inflatie en bedraagt na bij voorbeeld 20 jaar maar € 136.000 meer (Euro’s van nu).
Na verloop van 30 jaar heb je dan toch een mooi vermogen opgebouwd.
Je hebt groot gelijk als je zegt dat dit wel erg simpele rekensommetjes zijn. Het onderhoud is niet meegenomen onder andere. Maar nu kom ik terug op het artikel wat ik eerder aanhaalde. De conclusie van de schrijver, Loek Groot, universitair hoofddocent aan de Utrechts School of Economics, is dat bij een huizenprijsstijging per jaar van 4,5% je in feite gratis woont op een termijn van 30 jaar. Je lasten worden als het ware goed gemaakt door de stijging van de huizenprijs. In zo’n scenario en op die termijn is het best wel overkomelijk als de huizenprijzen af en toe eens in een dip zitten.
Mijn conclusie: neem voor de lange termijn ook beslissingen die bij die lange termijn horen. Degene die dat artikel zou willen lezen kunnen me een mailtje sturen, dan zend ik het naar je toe.
Mark Faasse
Voor het bewonen van een huis is er keuze uit 2 smaken. Huren of kopen. Als je wat luxer en ruimer wil wonen, is er in Zeeland eigenlijk geen keus uit huurwoningen. Dan ben je aangewezen op een koopwoning, tenzij je voor de korte termijn een tijdelijk leegstaand huis wil huren.
Velen voelen de pijn op de woningmarkt en zijn daardoor geneigd om hun lange termijn beslissingen af te laten hangen van de korte termijn. Iemand met een koopwoning verhuist in Zeeland gemiddeld eens in de 21 jaar. In dat licht beschouwd, doen korte pieken en dalen in de prijsontwikkeling er niet zo veel toe.
Voor de lange termijn geldt, dat je met een koopwoning niet alleen je woonlasten stabiliseert, bij een gelijkblijvende rente, maar dat je ook aan vermogensvorming doet.
Een paar rekenvoorbeeldjes:
Stel je hebt een huurwoning met een huur van € 600 per maand.
Bij een huurstijging van 2% per jaar wordt de huur dan over 30 jaar € 1.066 per maand.
Stel je hebt een eigen huis met een waarde van € 200.000 en een hypotheek van het zelfde bedrag. Laten we voor het gemak maar even aannemen dat je dan netto aan hypotheeklasten betaalt € 750 per maand. Als de rente gedurende 30 jaar gelijk blijft en we hebben evenals het bovenaangehaalde voorbeeld een inflatie van 2%; dan is je last over 30 jaar in Euro’s van nu € 417.
Je mag dat inflatiepercentage ook loslaten op de hoogte van je hypotheek. Die vermindert ook reëel in waarde door de inflatie en bedraagt na bij voorbeeld 20 jaar maar € 136.000 meer (Euro’s van nu).
Na verloop van 30 jaar heb je dan toch een mooi vermogen opgebouwd.
Je hebt groot gelijk als je zegt dat dit wel erg simpele rekensommetjes zijn. Het onderhoud is niet meegenomen onder andere. Maar nu kom ik terug op het artikel wat ik eerder aanhaalde. De conclusie van de schrijver, Loek Groot, universitair hoofddocent aan de Utrechts School of Economics, is dat bij een huizenprijsstijging per jaar van 4,5% je in feite gratis woont op een termijn van 30 jaar. Je lasten worden als het ware goed gemaakt door de stijging van de huizenprijs. In zo’n scenario en op die termijn is het best wel overkomelijk als de huizenprijzen af en toe eens in een dip zitten.
Mijn conclusie: neem voor de lange termijn ook beslissingen die bij die lange termijn horen. Degene die dat artikel zou willen lezen kunnen me een mailtje sturen, dan zend ik het naar je toe.
Mark Faasse
donderdag 8 april 2010
Zeeuwse Woningmarkt verslechtert
Uit de recente cijfers van het 1e kwartaal van dit jaar blijkt, dat de prijzen zich niet gehandhaafd hebben in Zeeland. In vergelijking met een jaar geleden zijn ze gestegen, maar vergeleken met het laatste kwartaal van 2009 zijn ze gezakt. De verkoop van nieuwbouwwoningen trekt wel aan. Dit komt nadat ontwikkelaars hun product aangepast hebben: minder dure woningen.
Wat enorm achter blijft, zijn de aantallen transacties. Die zijn dramatisch laag. Deze worden veroorzaakt door te hoge vraagprijzen. De gemiddelde transactieprijs op de Zeeuwse Eilanden is 194.000 Euro. Dat is bijna 5% lager dan het vorige kwartaal. De gemiddelde vraagprijs is echter 256.000 Euro: een verschil van meer dan 24%. Er zijn in het eerste kwartaal van dit jaar 28 vrijstaande woningen verkocht. Er staan er 377 te koop. Dat houdt in, dat je rekening moet houden met een verkooptijd van zo’n 3 jaar. In de andere segmenten is het niet veel beter op de Zeeuwse Eilanden.
Onder de Westerschelde zijn de getallen ook niet geweldig. Daar is de gemiddelde transactieprijs traditioneel veel lager dan boven de Westerschelde: € 161.000. Het verschil met de gemiddelde vraagprijs (€ 202.000) is daar 20%. Ook daar worden heel weinig woningen verkocht. Om het nog even bij de vrijstaande woningen te houden. Daarvan zijn er in het eerste kwartaal maar 28 verkocht en er staan er 224 te koop, gemiddeld nu al langer dan een jaar. Bij dit verkooptempo zal het gemiddeld nog 2 jaar duren voordat deze verkocht zijn.
Opvallend is, dat woningen die nieuw in de verkoop komen voor scherpere vraagprijzen te koop worden aangeboden en dan ook vlotter verkocht worden.
Dat houdt in, dat de verkopers van woningen die al langer te koop staan, flinke verlagingen van de vraagprijs moeten overwegen. We zitten nu in een kopersmarkt, maar vele eigenaars van woningen zitten nog in de ontkenningsfase. Het ziet er niet naar uit, dat de markt dit jaar echt zal aantrekken.
Zeeland is een kopersparadijs geworden:
• We zitten op een laag prijsniveau. Landelijk is de gemiddelde verkoopprijs € 232.000.
• De hypotheekrente is sluipenderwijs wat gezakt, maar kan overigens nog veel lager
• een koper kan kiezen uit ca 27 woningen.
Over het hele land bezien waren de woningmarktcijfers positiever, maar met name aan de periferie waren er afwijkingen naar beneden, zoals in Zeeland.
Mark Faasse
Wat enorm achter blijft, zijn de aantallen transacties. Die zijn dramatisch laag. Deze worden veroorzaakt door te hoge vraagprijzen. De gemiddelde transactieprijs op de Zeeuwse Eilanden is 194.000 Euro. Dat is bijna 5% lager dan het vorige kwartaal. De gemiddelde vraagprijs is echter 256.000 Euro: een verschil van meer dan 24%. Er zijn in het eerste kwartaal van dit jaar 28 vrijstaande woningen verkocht. Er staan er 377 te koop. Dat houdt in, dat je rekening moet houden met een verkooptijd van zo’n 3 jaar. In de andere segmenten is het niet veel beter op de Zeeuwse Eilanden.
Onder de Westerschelde zijn de getallen ook niet geweldig. Daar is de gemiddelde transactieprijs traditioneel veel lager dan boven de Westerschelde: € 161.000. Het verschil met de gemiddelde vraagprijs (€ 202.000) is daar 20%. Ook daar worden heel weinig woningen verkocht. Om het nog even bij de vrijstaande woningen te houden. Daarvan zijn er in het eerste kwartaal maar 28 verkocht en er staan er 224 te koop, gemiddeld nu al langer dan een jaar. Bij dit verkooptempo zal het gemiddeld nog 2 jaar duren voordat deze verkocht zijn.
Opvallend is, dat woningen die nieuw in de verkoop komen voor scherpere vraagprijzen te koop worden aangeboden en dan ook vlotter verkocht worden.
Dat houdt in, dat de verkopers van woningen die al langer te koop staan, flinke verlagingen van de vraagprijs moeten overwegen. We zitten nu in een kopersmarkt, maar vele eigenaars van woningen zitten nog in de ontkenningsfase. Het ziet er niet naar uit, dat de markt dit jaar echt zal aantrekken.
Zeeland is een kopersparadijs geworden:
• We zitten op een laag prijsniveau. Landelijk is de gemiddelde verkoopprijs € 232.000.
• De hypotheekrente is sluipenderwijs wat gezakt, maar kan overigens nog veel lager
• een koper kan kiezen uit ca 27 woningen.
Over het hele land bezien waren de woningmarktcijfers positiever, maar met name aan de periferie waren er afwijkingen naar beneden, zoals in Zeeland.
Mark Faasse
zaterdag 3 april 2010
Schaf de Pavlov-reactie af
U weet wel, als het gaat vriezen, is er altijd wel een nieuwsitem dat er over gaat of in Friesland de rayonhoofden bij elkaar zijn geweest over de Elfstedentocht. Jaar in jaar uit het zelfde. Die vierkante kerels zeggen vervolgens datgene wat ze bijna altijd zeggen, maar dat maakt niet uit, er wordt toch naar de bekende weg gevraagd.
Het woord bezuiniging kan niet vallen, of we krijgen de Pavlov-reflex over de hypotheekrente. Wat ben ik blij dat die 20 ambtelijke werkgroepen nu naar buiten gekomen zijn met de meest uiteenlopende bezuinigingsvoorstellen. Het gaat nu niet meer alleen over de hypotheekrente. Allerlei groeperingen doen nu de wedstrijd wie het meest zielig is als er bezuinigd gaat worden, daarmee hopend dat zij buiten schot blijven.
Beste lezers, ik geef u op een briefje, mijn financiële situatie staat mij niet toe weddenschappen af te sluiten, dat de hypotheekrente zo goed als buiten schot blijft. VVD, CDA en PVV geloof ik ook stellen zich als zodanig op. Nu de SP het in de peilingen minder doet, hoeft de PvdA, waarvan het doctorandussenkader ook dikke hypotheken heeft, niet meer op dit onderwerp te hameren. Sorry Mariëtte.
Je hoeft geen econoom te zijn, om te beseffen dat dit wel het slechtst denkbare moment is om aan de hypotheekrente te tornen. Margaret Thatcher deed het in Groot-Brittannië, op een moment dat het economisch voor de wind ging, tegelijkertijd met een zeer forse belastingverlaging. Want dat zeggen ‘ze’ er nooit bij. Wij hebben de hoogste hypotheekrenteaftrek ter wereld, maar onze inkomstenbelasting staat ook in de top-3, van het verkeerde lijstje. Als je hierover besluit, moet je wel evenwicht bewaren.
Er is al het nodige gesleuteld aan de hypotheekrente. Ik loop al wat langer mee en gelukkig laat mijn geheugen me niet in de steek:
• geen aftrek meer voor consumptieve uitgaven
• geen aftrek meer voor een tweede huis
• beperking van de duur tot 30 jaar
• de bijleenregeling om oneigenlijk fiscaal voordeel te behalen
Met name die laatste 2 regelingen zullen in de toekomst voordeel opleveren voor ’s lands schatkist. Laat die Pavlov-honden op een ander erf gaan blaffen dan dat van de woningmarkt. Ze jagen de broodnodige kopers weg.
Mark Faasse
Het woord bezuiniging kan niet vallen, of we krijgen de Pavlov-reflex over de hypotheekrente. Wat ben ik blij dat die 20 ambtelijke werkgroepen nu naar buiten gekomen zijn met de meest uiteenlopende bezuinigingsvoorstellen. Het gaat nu niet meer alleen over de hypotheekrente. Allerlei groeperingen doen nu de wedstrijd wie het meest zielig is als er bezuinigd gaat worden, daarmee hopend dat zij buiten schot blijven.
Beste lezers, ik geef u op een briefje, mijn financiële situatie staat mij niet toe weddenschappen af te sluiten, dat de hypotheekrente zo goed als buiten schot blijft. VVD, CDA en PVV geloof ik ook stellen zich als zodanig op. Nu de SP het in de peilingen minder doet, hoeft de PvdA, waarvan het doctorandussenkader ook dikke hypotheken heeft, niet meer op dit onderwerp te hameren. Sorry Mariëtte.
Je hoeft geen econoom te zijn, om te beseffen dat dit wel het slechtst denkbare moment is om aan de hypotheekrente te tornen. Margaret Thatcher deed het in Groot-Brittannië, op een moment dat het economisch voor de wind ging, tegelijkertijd met een zeer forse belastingverlaging. Want dat zeggen ‘ze’ er nooit bij. Wij hebben de hoogste hypotheekrenteaftrek ter wereld, maar onze inkomstenbelasting staat ook in de top-3, van het verkeerde lijstje. Als je hierover besluit, moet je wel evenwicht bewaren.
Er is al het nodige gesleuteld aan de hypotheekrente. Ik loop al wat langer mee en gelukkig laat mijn geheugen me niet in de steek:
• geen aftrek meer voor consumptieve uitgaven
• geen aftrek meer voor een tweede huis
• beperking van de duur tot 30 jaar
• de bijleenregeling om oneigenlijk fiscaal voordeel te behalen
Met name die laatste 2 regelingen zullen in de toekomst voordeel opleveren voor ’s lands schatkist. Laat die Pavlov-honden op een ander erf gaan blaffen dan dat van de woningmarkt. Ze jagen de broodnodige kopers weg.
Mark Faasse
maandag 29 maart 2010
Chicken Sensation
Ik heb het hier niet over de nieuwe burger van McDonald’s maar meer over de filmklassieker Rebel without a cause met James Dean. ‘Nobody calls me chicken’ sprak hij.
Ik dacht er aan, toen ik dit weekend op de Second Home International beurs liep. Ik zag daar uithangbordjes met outlet, eentje met een ‘echte’ aasgier met spoedverkoop.com en ik sprak een Belgische exposant die o.a. werkt met de URL bankbeslag.be . Verder veel bordjes met fikse kortingen. Allemaal bedoeld om de afwachtende en misschien nog wat bange gegadigde te verleiden tot koop.
Er was een Engels bedrijf, met een snelle verkoper, textbook salesman, die me meedeelde dat de Engelsen altijd de eersten waren met nieuw locaties en projecten. Dat kon ik wel beamen, maar of dat met de huidige koers van de Britse pond nog zo is, vraag ik me ten zeerste af.
Je kunt wel leren van die London based developers. Zo zag ik in Borovets, Bulgarije, dat zij bij appartementen de oppervlakten van de gemeenschappelijke ruimten omslaan en optellen bij de oppervlakte van het appartement. Het komt op mij over als een zwaktebod, maar gebeurt wel op een transparante manier, want de optelling staat op de prijslijst. En dan vervolgens in zo’n land toch nog 2000 €/m2 vragen.
Die Engelsen verkochten gewoon via het internet. Waarom zou je gaan kijken als het appartement er toch nog niet staat?
Ik ben iets te veel gewone makelaar, dus ga ik wel kijken. Ik wil wat kopen in Italië en daarom was ik twee weken geleden op Sardinië. Vorige jaar had ik op de beurs een project gezien, wat me geschikt leek. Ryanair bracht me er heen voor weinig en ik kon met enige moeite het project vinden. De tweede verdiepingsvloer was bereikt, maar het project was al maanden geleden stil gelegd. Heel toevallig sprak ik nog locale mensen, die nog geld moeten hebben van de ontwikkelaar.
Wat me ook opvalt daar, is dat hoewel het een prachtig gebied is, met een heel vriendelijke bevolking, er in maart nog zo weinig te beleven is. Het beroemde Porto Cervo aan de Costa Smeralda was uitgestorven. Misschien komt Berlusconi pas met Pasen.
In landen als Italië en Griekenland zijn de seizoenen erg kort. Iedereen gaat tegelijkertijd op vakantie. In Nederland en Duitsland is er meer sprake van spreiding en daardoor is er meer levendigheid in de toeristische gebieden. Van verhuurders aan de Zeeuwse kust begrijp ik dat de crisis geen negatieve invloed heeft gehad op de boekingen van vakantiewoningen. Die inkomstenstroom zorgt er wellicht voor, dat de prijzen van de tweede huizen in onze contreien redelijk op peil gebleven zijn.
Ik dacht er aan, toen ik dit weekend op de Second Home International beurs liep. Ik zag daar uithangbordjes met outlet, eentje met een ‘echte’ aasgier met spoedverkoop.com en ik sprak een Belgische exposant die o.a. werkt met de URL bankbeslag.be . Verder veel bordjes met fikse kortingen. Allemaal bedoeld om de afwachtende en misschien nog wat bange gegadigde te verleiden tot koop.
Er was een Engels bedrijf, met een snelle verkoper, textbook salesman, die me meedeelde dat de Engelsen altijd de eersten waren met nieuw locaties en projecten. Dat kon ik wel beamen, maar of dat met de huidige koers van de Britse pond nog zo is, vraag ik me ten zeerste af.
Je kunt wel leren van die London based developers. Zo zag ik in Borovets, Bulgarije, dat zij bij appartementen de oppervlakten van de gemeenschappelijke ruimten omslaan en optellen bij de oppervlakte van het appartement. Het komt op mij over als een zwaktebod, maar gebeurt wel op een transparante manier, want de optelling staat op de prijslijst. En dan vervolgens in zo’n land toch nog 2000 €/m2 vragen.
Die Engelsen verkochten gewoon via het internet. Waarom zou je gaan kijken als het appartement er toch nog niet staat?
Ik ben iets te veel gewone makelaar, dus ga ik wel kijken. Ik wil wat kopen in Italië en daarom was ik twee weken geleden op Sardinië. Vorige jaar had ik op de beurs een project gezien, wat me geschikt leek. Ryanair bracht me er heen voor weinig en ik kon met enige moeite het project vinden. De tweede verdiepingsvloer was bereikt, maar het project was al maanden geleden stil gelegd. Heel toevallig sprak ik nog locale mensen, die nog geld moeten hebben van de ontwikkelaar.
Wat me ook opvalt daar, is dat hoewel het een prachtig gebied is, met een heel vriendelijke bevolking, er in maart nog zo weinig te beleven is. Het beroemde Porto Cervo aan de Costa Smeralda was uitgestorven. Misschien komt Berlusconi pas met Pasen.
In landen als Italië en Griekenland zijn de seizoenen erg kort. Iedereen gaat tegelijkertijd op vakantie. In Nederland en Duitsland is er meer sprake van spreiding en daardoor is er meer levendigheid in de toeristische gebieden. Van verhuurders aan de Zeeuwse kust begrijp ik dat de crisis geen negatieve invloed heeft gehad op de boekingen van vakantiewoningen. Die inkomstenstroom zorgt er wellicht voor, dat de prijzen van de tweede huizen in onze contreien redelijk op peil gebleven zijn.
maandag 15 maart 2010
Wereldberoemd in Amsterdam
We hebben een turbulente week achter ons, met onverwachte gebeurtenissen.
Het begon met Camiel Eurlings, die de actieve politiek vaarwel zei. Vervolgens kwam daar Wouter Bos over heen, met de zelfde reden als Eurlings, en presenteerde zich enkele uren later de gedroomde opvolger voor de PvdA, Job Cohen.
’s Ochtends in de krant werd gesproken van een leiderschapscrisis in het CDA, en in de avondkranten van een meesterzet van de PvdA. Nu is het zo, dat in de PvdA de leider opstapte, en in het CDA bleef die gewoon zitten, met steun van het partijbestuur, waar alle provinciale voorzitters deel van uitmaken. Breed gedragen dus. Bos die koos in zijn uppie zijn opvolger, in tegenstelling tot de democratische traditie en debatcultuur van zijn partij. Vind ik eerder een teken van armoede dan van sterkte.
De spindoctors van de PvdA hadden hun werk beter gedaan dan die van het CDA. Het CDA voert goede campagnes, de PvdA net iets beter, behalve misschien in het tijdperk van Jack de Vries. Overigens heeft het CDA ook nog wel enkele outsiders achter de hand, die in mijn optiek een maatje groter zijn dan Cohen. Cees Veerman is er een van, ik heb hem 3 maanden geleden ontmoet en het is echt iemand in vorm. Het zou me niet verbazen als hij op de voorgrond zou treden. Maar vlak mensen als Piet-Hein Donner, Eelco Brinkman of Gerd Leers niet uit.
Bos vind ik een politiek natuurtalent. Hij weet bijna altijd de juiste snaar te raken, ook als hij overvallen wordt door een journalist over een nieuw probleem waar hij zich niet op heeft kunnen voorbereiden. Hij heeft goede looks, tegenwoordig met een stropdas aan kan hij zich ook in de financiële wereld vertonen en hij is gepolijst, maar niet glad. In mijn optiek stuurde hij de PvdA ook in de goede richting.
Job Cohen schijnt zo’n goede burgemeester geweest te zijn. Enkele jaren geleden werd hij in Time magazine genoemd als een soort voorbeeld-Europeaan. Rond 1980 deed Time ook een voorspelling over Wim Kok, toen vakbondsleider op de barricaden, dat hij wel eens de nieuwe premier van Nederland zou kunnen worden. Ze hebben toen ongelofelijk gelijk gekregen.
Cohen kon in Amsterdam de boel wel bij elkaar houden, maar de problemen met integratie zijn niet structureel aangepakt. Financieel is het gierend uit de klauwen gelopen met de Noord-Zuidlijn en het hebben van de hoogste parkeertarieven ter wereld wordt als een teken van beschaving gezien. Geen geweldig trackrecord.
Bijzonder veel journalisten werken en wonen in Amsterdam. Dat is volgens mij de oorzaak van het gejuich over Cohen. Voor degenen die ’s avonds niet het Parool lezen is Cohen gewoon een keurige nette man.
Mark Faasse
Het begon met Camiel Eurlings, die de actieve politiek vaarwel zei. Vervolgens kwam daar Wouter Bos over heen, met de zelfde reden als Eurlings, en presenteerde zich enkele uren later de gedroomde opvolger voor de PvdA, Job Cohen.
’s Ochtends in de krant werd gesproken van een leiderschapscrisis in het CDA, en in de avondkranten van een meesterzet van de PvdA. Nu is het zo, dat in de PvdA de leider opstapte, en in het CDA bleef die gewoon zitten, met steun van het partijbestuur, waar alle provinciale voorzitters deel van uitmaken. Breed gedragen dus. Bos die koos in zijn uppie zijn opvolger, in tegenstelling tot de democratische traditie en debatcultuur van zijn partij. Vind ik eerder een teken van armoede dan van sterkte.
De spindoctors van de PvdA hadden hun werk beter gedaan dan die van het CDA. Het CDA voert goede campagnes, de PvdA net iets beter, behalve misschien in het tijdperk van Jack de Vries. Overigens heeft het CDA ook nog wel enkele outsiders achter de hand, die in mijn optiek een maatje groter zijn dan Cohen. Cees Veerman is er een van, ik heb hem 3 maanden geleden ontmoet en het is echt iemand in vorm. Het zou me niet verbazen als hij op de voorgrond zou treden. Maar vlak mensen als Piet-Hein Donner, Eelco Brinkman of Gerd Leers niet uit.
Bos vind ik een politiek natuurtalent. Hij weet bijna altijd de juiste snaar te raken, ook als hij overvallen wordt door een journalist over een nieuw probleem waar hij zich niet op heeft kunnen voorbereiden. Hij heeft goede looks, tegenwoordig met een stropdas aan kan hij zich ook in de financiële wereld vertonen en hij is gepolijst, maar niet glad. In mijn optiek stuurde hij de PvdA ook in de goede richting.
Job Cohen schijnt zo’n goede burgemeester geweest te zijn. Enkele jaren geleden werd hij in Time magazine genoemd als een soort voorbeeld-Europeaan. Rond 1980 deed Time ook een voorspelling over Wim Kok, toen vakbondsleider op de barricaden, dat hij wel eens de nieuwe premier van Nederland zou kunnen worden. Ze hebben toen ongelofelijk gelijk gekregen.
Cohen kon in Amsterdam de boel wel bij elkaar houden, maar de problemen met integratie zijn niet structureel aangepakt. Financieel is het gierend uit de klauwen gelopen met de Noord-Zuidlijn en het hebben van de hoogste parkeertarieven ter wereld wordt als een teken van beschaving gezien. Geen geweldig trackrecord.
Bijzonder veel journalisten werken en wonen in Amsterdam. Dat is volgens mij de oorzaak van het gejuich over Cohen. Voor degenen die ’s avonds niet het Parool lezen is Cohen gewoon een keurige nette man.
Mark Faasse
zaterdag 13 maart 2010
Never Change A Winning Team
Noord-Beveland was vorige week de eerste gemeente in Nederland waar een college gevormd werd. Het was echt niet van te voren afgesproken, maar de mannen liggen elkaar goed. Ze zijn alle drie uit de vette zware zeeklei getrokken, gewend om met tegenwind te fietsen; ferme jongens, stoere knapen, maar dan wat ouder.
De bestendige oppositieleider haalde met zijn negatieve reactie veel nieuws, maar heeft naderhand toch excuses aangeboden voor zijn harde opmerkingen. Hij was in de laatste raadsperiode de primus, en maakte van zichzelf op een slimme manier een soort vierde wethouder. Voor het grootste gedeelte is men het wel eens op dit mooie eiland. Er was ook genoeg geld om leuke dingen voor de mensen te doen. Dat gaat binnenkort veranderen. Ik hoop dat er bij het verdelen van pijn ook eensgezindheid zal zijn.
Die eensgezindheid blijkt ook uit het gegeven dat Noord-Beveland een zelfstandige gemeente moet blijven. Dat zal misschien niet zo meevallen als je maar goed 7.000 inwoners hebt. Als er gesproken wordt over gemeentelijke herindeling zeg ik wel eens (uit de grap, maar ik heb weinig humor) dat ik daar niet tegen ben. Ik wil dan niet fuseren, maar weer splitsen naar vroeger, toen er een gemeente Wissenkerke (vernoemd naar de populaire burgemeester Wisse) en Kortgene waren. Met name in Wissenkerke waren de gebouwen en infrastuctuur op orde en waren de lasten laag. Iedereen vrolijk en blij.
Ik ben jaren geleden in Frankrijk in de kleinste gemeente van dit grote land geweest. Er waren slechts 24 inwoners, met een (gekozen) burgemeester en een tuinman. Dichter bij de burger kan het bestuur niet staan.
Grote gemeenten hebben grote problemen, zeker als 1 partij het gedurende lange tijd voor het zeggen heeft gehad. Ik heb 9 jaar in Vlissingen gewoond, tot enkele jaren geleden de grootste gemeente van Zeeland. De PvdA-kongsi van bestuurders en ambtenaren heeft een beleid gevoerd, waarmee deze gemeente in het bedrijfsleven technisch failliet zou zijn. Ze lachten projectontwikkelaars uit die serieuze bedragen wilden betalen voor het Scheldeterrein. Ze konden het zelf veel beter en zouden er veel geld mee gaan verdienen voor de stad. Eerst zouden er 1000 woningen gebouwd worden, maar de kosten liepen op, en die werden dan tijdelijk weggepoetst door meer woningen te plannen op het zelfde terrein. Inmiddels staat de teller op pakweg 1800. Je kunt beter in sprookjes geloven dan dat zoveel huizen daar binnen afzienbare tijd zullen verrijzen.
De schuld van Vlissingen is zo’n 190 miljoen, en daarvoor moet op dit moment 20.000 Euro per dag aan rente betaald worden. Als die bedragen maar groot genoeg zijn, dan heeft eigenlijk niemand in de gaten hoe gigantisch veel dat is. Stel dat ik daar nog zou wonen met mijn vrouw en de katerpoes, dan zouden wij elke dag 1 Euro per dag opzij moeten leggen voor deze rentebetalingen. Dat is dan bij elkaar 365 Euro per jaar. Daarvan kunnen wij kort op vakantie, weliswaar zonder Steijn (de katerpoes). Wie is er nou zo gek om dat te gaan betalen?
Een kleinere gemeente hoeft niet slecht bestuurd te worden, hoeft niet meer te kosten en je weet zeker dat het bestuur dichter bij de inwoner staat. Laten de burgers het blijven winnen van de boekhouders!
Mark Faasse
De bestendige oppositieleider haalde met zijn negatieve reactie veel nieuws, maar heeft naderhand toch excuses aangeboden voor zijn harde opmerkingen. Hij was in de laatste raadsperiode de primus, en maakte van zichzelf op een slimme manier een soort vierde wethouder. Voor het grootste gedeelte is men het wel eens op dit mooie eiland. Er was ook genoeg geld om leuke dingen voor de mensen te doen. Dat gaat binnenkort veranderen. Ik hoop dat er bij het verdelen van pijn ook eensgezindheid zal zijn.
Die eensgezindheid blijkt ook uit het gegeven dat Noord-Beveland een zelfstandige gemeente moet blijven. Dat zal misschien niet zo meevallen als je maar goed 7.000 inwoners hebt. Als er gesproken wordt over gemeentelijke herindeling zeg ik wel eens (uit de grap, maar ik heb weinig humor) dat ik daar niet tegen ben. Ik wil dan niet fuseren, maar weer splitsen naar vroeger, toen er een gemeente Wissenkerke (vernoemd naar de populaire burgemeester Wisse) en Kortgene waren. Met name in Wissenkerke waren de gebouwen en infrastuctuur op orde en waren de lasten laag. Iedereen vrolijk en blij.
Ik ben jaren geleden in Frankrijk in de kleinste gemeente van dit grote land geweest. Er waren slechts 24 inwoners, met een (gekozen) burgemeester en een tuinman. Dichter bij de burger kan het bestuur niet staan.
Grote gemeenten hebben grote problemen, zeker als 1 partij het gedurende lange tijd voor het zeggen heeft gehad. Ik heb 9 jaar in Vlissingen gewoond, tot enkele jaren geleden de grootste gemeente van Zeeland. De PvdA-kongsi van bestuurders en ambtenaren heeft een beleid gevoerd, waarmee deze gemeente in het bedrijfsleven technisch failliet zou zijn. Ze lachten projectontwikkelaars uit die serieuze bedragen wilden betalen voor het Scheldeterrein. Ze konden het zelf veel beter en zouden er veel geld mee gaan verdienen voor de stad. Eerst zouden er 1000 woningen gebouwd worden, maar de kosten liepen op, en die werden dan tijdelijk weggepoetst door meer woningen te plannen op het zelfde terrein. Inmiddels staat de teller op pakweg 1800. Je kunt beter in sprookjes geloven dan dat zoveel huizen daar binnen afzienbare tijd zullen verrijzen.
De schuld van Vlissingen is zo’n 190 miljoen, en daarvoor moet op dit moment 20.000 Euro per dag aan rente betaald worden. Als die bedragen maar groot genoeg zijn, dan heeft eigenlijk niemand in de gaten hoe gigantisch veel dat is. Stel dat ik daar nog zou wonen met mijn vrouw en de katerpoes, dan zouden wij elke dag 1 Euro per dag opzij moeten leggen voor deze rentebetalingen. Dat is dan bij elkaar 365 Euro per jaar. Daarvan kunnen wij kort op vakantie, weliswaar zonder Steijn (de katerpoes). Wie is er nou zo gek om dat te gaan betalen?
Een kleinere gemeente hoeft niet slecht bestuurd te worden, hoeft niet meer te kosten en je weet zeker dat het bestuur dichter bij de inwoner staat. Laten de burgers het blijven winnen van de boekhouders!
Mark Faasse
donderdag 11 maart 2010
Krimpgebied = Kansgebied
is de titel van een rapport wat door de NVM geschreven is, om de problematiek van Krimp te adresseren vanuit het perspectief van de makelaar. In de krimpgebieden is ca. 70% van de woningen particulier eigendom en die private personen hebben geen spreekbuis richting de overheid. De enige die daar wel aan tafel zit, is de woningcorporatie. De NVM-makelaar kan dit gat op een deskundige manier invullen.
Ik heb zelf meegewerkt aan de totstandkoming van dit rapport en me sterk gemaakt voor opname daarin van de tweede woning. We onderscheiden diverse soorten tweede woningen: de zomerwoning, de woning voor recreatieve verhuur en de deeltijdwoning. Met name de deeltijdwoning biedt kansen in de krimpregio’s. Men werkt elders 3-5 dagen en heeft daar ook een woning en de rest van de week wordt de quality time gespendeerd in de tweede woning. In die omgeving raakt men vervolgens ook sociaal verankerd en als de werkzame tijd afneemt, of afloopt, verblijft men full time in de voormalige deeltijdwoning. Ik woon aan de Noordzeekust en zie dit verschijnsel overal om me heen plaats vinden.
Ik verkocht op een gegeven moment een fors huis aan een alleenstaande oudere vrouw, een Nederlandse, die in Duitsland gewoond had, en op de Roompot een caravan had. Ik moet eerlijk bekennen, dat ik pas nadat ze bij de notaris ondertekend had, durfde te vragen waarom ze eigenlijk zo’n huis kocht. Ze moest er wel om lachen en zei dat ze zelfs haar auto bij ons op het dorp kocht. Dat deed ik nog niet eens. Ze nam deel aan het sociale leven en schonk zelfs een nieuwe piano aan de kerk. Dit soort mensen zijn een verrijking voor de gemeenschap.
Duitsers kennen een 1er en 2er Wohnsitz, maar veel toeristische gemeenten hebben hiervoor een allergie ontwikkeld, die een dieptepunt kreeg in het indertijd beruchte Kortgeense model. Hiervan werden beelden op de Duitse tv getoond dat een tweede huis van een brave Duitser verzegeld werd. Die wetgeving dateert echter uit de jaren ’70, de tijd dat men over minder vrije tijd beschikte, de bevolking als geheel ook jonger was en er minder (gespreide) welvaart was.
Wat ook een heel belangrijke rol speelde indertijd was de contingentering, een maximering van het aantal nieuw te bouwen woningen. De woningen die door buutendiekers gekocht werden, zorgden voor een prijsopdrijvend effect en op verminderde kansen van de locale bevolking om hun woonwensen te realiseren. Elke gemeente voerde wel een ander beleid en nu, 20-30 jaar later, zie je dat het allemaal toch niet zo veel uitmaakte.
Er is nu een nieuw tijdperk aangebroken , waar het bij nieuwbouwprojecten een noodzaak zal zijn om het concept van deeltijdwonen er in te betrekken, om een project te realiseren. Er moet immers in een bepaalde tijd 70% van de woningen verkocht worden, voordat men aan de slag gaat. Vooralsnog bespeur ik bij veel overheden koudwatervrees, maar laten we het vooral beschouwen als een kans.
Mark Faasse
Ik heb zelf meegewerkt aan de totstandkoming van dit rapport en me sterk gemaakt voor opname daarin van de tweede woning. We onderscheiden diverse soorten tweede woningen: de zomerwoning, de woning voor recreatieve verhuur en de deeltijdwoning. Met name de deeltijdwoning biedt kansen in de krimpregio’s. Men werkt elders 3-5 dagen en heeft daar ook een woning en de rest van de week wordt de quality time gespendeerd in de tweede woning. In die omgeving raakt men vervolgens ook sociaal verankerd en als de werkzame tijd afneemt, of afloopt, verblijft men full time in de voormalige deeltijdwoning. Ik woon aan de Noordzeekust en zie dit verschijnsel overal om me heen plaats vinden.
Ik verkocht op een gegeven moment een fors huis aan een alleenstaande oudere vrouw, een Nederlandse, die in Duitsland gewoond had, en op de Roompot een caravan had. Ik moet eerlijk bekennen, dat ik pas nadat ze bij de notaris ondertekend had, durfde te vragen waarom ze eigenlijk zo’n huis kocht. Ze moest er wel om lachen en zei dat ze zelfs haar auto bij ons op het dorp kocht. Dat deed ik nog niet eens. Ze nam deel aan het sociale leven en schonk zelfs een nieuwe piano aan de kerk. Dit soort mensen zijn een verrijking voor de gemeenschap.
Duitsers kennen een 1er en 2er Wohnsitz, maar veel toeristische gemeenten hebben hiervoor een allergie ontwikkeld, die een dieptepunt kreeg in het indertijd beruchte Kortgeense model. Hiervan werden beelden op de Duitse tv getoond dat een tweede huis van een brave Duitser verzegeld werd. Die wetgeving dateert echter uit de jaren ’70, de tijd dat men over minder vrije tijd beschikte, de bevolking als geheel ook jonger was en er minder (gespreide) welvaart was.
Wat ook een heel belangrijke rol speelde indertijd was de contingentering, een maximering van het aantal nieuw te bouwen woningen. De woningen die door buutendiekers gekocht werden, zorgden voor een prijsopdrijvend effect en op verminderde kansen van de locale bevolking om hun woonwensen te realiseren. Elke gemeente voerde wel een ander beleid en nu, 20-30 jaar later, zie je dat het allemaal toch niet zo veel uitmaakte.
Er is nu een nieuw tijdperk aangebroken , waar het bij nieuwbouwprojecten een noodzaak zal zijn om het concept van deeltijdwonen er in te betrekken, om een project te realiseren. Er moet immers in een bepaalde tijd 70% van de woningen verkocht worden, voordat men aan de slag gaat. Vooralsnog bespeur ik bij veel overheden koudwatervrees, maar laten we het vooral beschouwen als een kans.
Mark Faasse
donderdag 4 maart 2010
Kiezers bedankt!
Gisteren was het uur van de waarheid, althans de gemeenteraadsverkiezingen. Ik stond op een net niet verkiesbare plaats, maar zoals het er naar uit ziet, is er een gerede kans dat ik lid word van de gemeenteraad. Dat is afhankelijk of het CDA een wethouder levert of niet.
Mijn felicitaties voor winnaar Piet de Putter, VVD-lijsttrekker, die de beste was in het debat en voor Giel de Kanter die de VVD aanvoerde in een goede campagne.
We hadden een programma dat kort was, maar concreet en uitdagend. Verder hebben we leuke acties gevoerd, zoals de cd-appelactie bij de uitgang van scholen. Ik heb het vuur uit mijn sloffen gelopen en dat is toch beloond door een flink aantal kiezers, die hun stem op mij uitbrachten. Ik ben blij met die stemmen, helemaal tevreden toch niet, want ik had er graag meer gehad.
Wel blijkt dat wanneer je actief bent, er zaken gaan verschuiven. Ik zou het een volgende keer weer zo doen.
Nogmaals bedankt.
Mark Faasse
Mijn felicitaties voor winnaar Piet de Putter, VVD-lijsttrekker, die de beste was in het debat en voor Giel de Kanter die de VVD aanvoerde in een goede campagne.
We hadden een programma dat kort was, maar concreet en uitdagend. Verder hebben we leuke acties gevoerd, zoals de cd-appelactie bij de uitgang van scholen. Ik heb het vuur uit mijn sloffen gelopen en dat is toch beloond door een flink aantal kiezers, die hun stem op mij uitbrachten. Ik ben blij met die stemmen, helemaal tevreden toch niet, want ik had er graag meer gehad.
Wel blijkt dat wanneer je actief bent, er zaken gaan verschuiven. Ik zou het een volgende keer weer zo doen.
Nogmaals bedankt.
Mark Faasse
maandag 1 maart 2010
Get out the vote
De laatste campagnedagen voor de verkiezingen staan voor de deur en we gaan er nog even hard tegenaan. Vorige week is prima verlopen; we kregen erg goede publiciteit met ons plan voor de 100.000 Euro woning voor jongeren. Bijzonder was, dat een deskundige uit onverdachte hoek (woningcorporatie) tegen de krant zei dat ons plan realistisch was. De andere partijen deden er een beetje zuur over, ze gaan meer voor een hogere kwaliteit dan een lagere prijs. Tijdens het verkiezingsdebat stelde iemand vragen over goedkope bejaardenwoningen in Kortgene, die er niet uitzagen volgens de vragensteller. De wethouder had laten onderzoeken hoe de huurders daar zelf tegenover stonden, en die wilden liever een lage huurprijs, dan meer comfort in het huis tegen een hogere huur. Dan komen we bij een van mijn noties over wonen: dat lage woonlasten ook een kwaliteit zijn. Er wordt veel te veel gestuurd op grotere ruimtes en meer voorzieningen.
Het langs de deur gaan vond ik erg leuk, helaas werkte het weer niet zo mee. Ik kreeg goede reacties, onder andere van een vrouw die een poosje geleden een huis bij me gekocht had. Deze dame wist indertijd in de onderhandelingen precies wat ze wilde, om het zo maar eens te zeggen. Ze had nu alle verkiezingsprogramma’s gelezen en vond die van het CDA het meest duidelijk en concreet en zal op ons gaan stemmen. Van kritische mensen krijg ik graag een compliment.
Ook zaterdagavond in de dorpskroeg werd ik aangesproken door jongelui, die graag in een goedkope woning zouden willen wonen. Ik zal dat de komende 4 jaar echt voor mekaar gaan brengen, anders krijg ik dat flink voor m’n kiezen op ons durp.
Vandaag en morgen gaan we bij de scholen een cd-appelactie houden. De kinderen en degenen die hen op halen, krijgen een lekker appeltje voor de dorst. En vervolgens de middag en avond voor de verkiezingen nog even een foldertje in de bus stoppen. Per dorp hebben we een kaartje, met een foto van de lijsttrekker en een locale kandidaat en een item wat speelt op dat dorp.
En dan wordt woensdag een spannende dag. Ik hoop dat mensen persoonlijk op mij stemmen.
Mark Faasse
Het langs de deur gaan vond ik erg leuk, helaas werkte het weer niet zo mee. Ik kreeg goede reacties, onder andere van een vrouw die een poosje geleden een huis bij me gekocht had. Deze dame wist indertijd in de onderhandelingen precies wat ze wilde, om het zo maar eens te zeggen. Ze had nu alle verkiezingsprogramma’s gelezen en vond die van het CDA het meest duidelijk en concreet en zal op ons gaan stemmen. Van kritische mensen krijg ik graag een compliment.
Ook zaterdagavond in de dorpskroeg werd ik aangesproken door jongelui, die graag in een goedkope woning zouden willen wonen. Ik zal dat de komende 4 jaar echt voor mekaar gaan brengen, anders krijg ik dat flink voor m’n kiezen op ons durp.
Vandaag en morgen gaan we bij de scholen een cd-appelactie houden. De kinderen en degenen die hen op halen, krijgen een lekker appeltje voor de dorst. En vervolgens de middag en avond voor de verkiezingen nog even een foldertje in de bus stoppen. Per dorp hebben we een kaartje, met een foto van de lijsttrekker en een locale kandidaat en een item wat speelt op dat dorp.
En dan wordt woensdag een spannende dag. Ik hoop dat mensen persoonlijk op mij stemmen.
Mark Faasse
donderdag 25 februari 2010
Canvassing is fun
In de politiek is canvassen langs de deur gaan, op de bel drukken en je foldertje aanbieden. Deze knock on the door wordt veel toegepast door de SP, waar de apparatchiks echte diehards op dit vlak zijn. Maar op Noord-Beveland is iedereen vrolijk en blij, dus hebben we geen SP.
Volgens mij ben ik de enige politieke kandidaat op ons mooie eiland die dit praktiseert. De overige nomenclatura vindt het al genoeg om het foldertje in de bus te stoppen. Sommigen verklaren me zelfs voor gek dat ik het op deze manier doe. Maar er is niets mooiers en beters voor een politicus dan om je kiezers onder ogen te komen en recht in de ogen te kijken, terwijl je hen vraagt of ze gaan stemmen. Je hebt ook direct contact met de kiezers, ziet waar en hoe ze wonen en dat stemt af en toe ook tot nadenken.
Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik het nog nooit gedaan had. Ik had altijd wel praktische bezwaren, maar het is gewoon fun. Bovendien sta ik ook op een net-niet verkiesbare plaats, dat is een extra stimulans om er tegen aan te gaan. De meeste mensen zijn erg aardig en wensen me succes. Een enkeling neemt het foldertje niet aan, of zegt me recht in mijn gezicht dat ze niet op het CDA gaan stemmen. Dat ben ik al weer vergeten op het moment dat ik het perceel verlaat.
Aan het begin van de week liep ik in de regen, later in een zeer koude wind, maar met outdoor-kleding en thermo-ondergoed ben ik door gegaan. Je moet wat over hebben voor de goede zaak.
Mark Faasse
Volgens mij ben ik de enige politieke kandidaat op ons mooie eiland die dit praktiseert. De overige nomenclatura vindt het al genoeg om het foldertje in de bus te stoppen. Sommigen verklaren me zelfs voor gek dat ik het op deze manier doe. Maar er is niets mooiers en beters voor een politicus dan om je kiezers onder ogen te komen en recht in de ogen te kijken, terwijl je hen vraagt of ze gaan stemmen. Je hebt ook direct contact met de kiezers, ziet waar en hoe ze wonen en dat stemt af en toe ook tot nadenken.
Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik het nog nooit gedaan had. Ik had altijd wel praktische bezwaren, maar het is gewoon fun. Bovendien sta ik ook op een net-niet verkiesbare plaats, dat is een extra stimulans om er tegen aan te gaan. De meeste mensen zijn erg aardig en wensen me succes. Een enkeling neemt het foldertje niet aan, of zegt me recht in mijn gezicht dat ze niet op het CDA gaan stemmen. Dat ben ik al weer vergeten op het moment dat ik het perceel verlaat.
Aan het begin van de week liep ik in de regen, later in een zeer koude wind, maar met outdoor-kleding en thermo-ondergoed ben ik door gegaan. Je moet wat over hebben voor de goede zaak.
Mark Faasse
dinsdag 16 februari 2010
Omgekeerde fooi
Ik kom graag in Bajardo, een dorpje in de Ligurische Alpen, niet ver van de Middellandse Zee. Het staat op een berg van 900 m hoogte en daardoor heeft de ontvolking (sociologen hebben er krimp van gemaakt) er toegeslagen. Ik denk dat pakweg de helft van de huizen daar leeg staat. Er wonen nog zo’n 350 mensen en het heeft 2 restaurants en 2 cafés.
Vorig jaar dineerden we in een van de restaurants en toen ik om de rekening vroeg zag ik dat de eigenaar deze naar beneden afrondde. Dat had ik nog nooit meegemaakt en ik aanvaardde dat in dank.
Onlangs waren we weer in het zelfde dorp, en lunchten in het andere restaurant. We waren er nog nooit geweest en ook nu werd de rekening naar beneden afgerond en ’s avonds nog een keer. Een vriend van me zei, dat het bergvolk uit hele aardige mensen bestaat. Ze wonen op moeilijk bereikbare plekken en zijn daardoor op elkaar aangewezen. Ik geloof dat zonder meer, maar ik denk ook dat het er mee te maken heeft dat mensen de kansen grijpen waar ze kunnen. Zeker in de wat afgelegen gebieden. Zo heeft Diane Lensink, de dochter van Ton Lensink, daar dicht bij een gehuchtje opgekocht, Vinazza, waar ze een bed & breakfast drijft en kookboeken schrijft. Zoiets krijg je niet voor elkaar direct aan de kust tussen San Remo en Ventimiglia.
Kijkend naar het krimpgebied in Zeeland, Zeeuws-Vlaanderen, concludeer ik ook dat door de ruimte die daar is, er kansen ontstaan, op allerlei gebied. De grootste coffeeshop van Europa stond niet in Amsterdam, maar in deze krimpregio. Er werkten meer dan 100 mensen. Nu ben ik geen voorstander van een dergelijke onderneming, maar een veel beter voorbeeld is een vroeger etherpiraatje uit de grensstreek. Het is nu een gevestigde onderneming die in Nederland en daaromheen zendmasten exploiteert. Alle commerciële radiozenders op 1 na zijn er klant.
Het is duidelijk, dat er aan de periferie allerlei kansen ontstaan, omdat er ruimte is op allerlei gebied. Die ruimte, lage vestigingskosten, gecombineerd met de vindingrijkheid van de vroegere botersmokkelaars kan tot successen leiden.
Daarom dienen we deze gebieden geen krimpregio’s noemen, maar kansregio’s.
Het is terecht dat daar op dit moment veel aandacht voor is.
Mark Faasse
Vorig jaar dineerden we in een van de restaurants en toen ik om de rekening vroeg zag ik dat de eigenaar deze naar beneden afrondde. Dat had ik nog nooit meegemaakt en ik aanvaardde dat in dank.
Onlangs waren we weer in het zelfde dorp, en lunchten in het andere restaurant. We waren er nog nooit geweest en ook nu werd de rekening naar beneden afgerond en ’s avonds nog een keer. Een vriend van me zei, dat het bergvolk uit hele aardige mensen bestaat. Ze wonen op moeilijk bereikbare plekken en zijn daardoor op elkaar aangewezen. Ik geloof dat zonder meer, maar ik denk ook dat het er mee te maken heeft dat mensen de kansen grijpen waar ze kunnen. Zeker in de wat afgelegen gebieden. Zo heeft Diane Lensink, de dochter van Ton Lensink, daar dicht bij een gehuchtje opgekocht, Vinazza, waar ze een bed & breakfast drijft en kookboeken schrijft. Zoiets krijg je niet voor elkaar direct aan de kust tussen San Remo en Ventimiglia.
Kijkend naar het krimpgebied in Zeeland, Zeeuws-Vlaanderen, concludeer ik ook dat door de ruimte die daar is, er kansen ontstaan, op allerlei gebied. De grootste coffeeshop van Europa stond niet in Amsterdam, maar in deze krimpregio. Er werkten meer dan 100 mensen. Nu ben ik geen voorstander van een dergelijke onderneming, maar een veel beter voorbeeld is een vroeger etherpiraatje uit de grensstreek. Het is nu een gevestigde onderneming die in Nederland en daaromheen zendmasten exploiteert. Alle commerciële radiozenders op 1 na zijn er klant.
Het is duidelijk, dat er aan de periferie allerlei kansen ontstaan, omdat er ruimte is op allerlei gebied. Die ruimte, lage vestigingskosten, gecombineerd met de vindingrijkheid van de vroegere botersmokkelaars kan tot successen leiden.
Daarom dienen we deze gebieden geen krimpregio’s noemen, maar kansregio’s.
Het is terecht dat daar op dit moment veel aandacht voor is.
Mark Faasse
zondag 14 februari 2010
Koud hè!
Dit was een uitroep van Henk Spaan en Harry Vermeegen, waarmee ze in Verona op een vrolijke manier de winterkoude trotseerden. IJsmutsen met deze tekst waren toen populair.
Inmiddels zitten we al 2 maanden in een echte winter en het is nog steeds koud. Een voordeel heeft deze koude wel, dat het gezeur van de klimaatalarmisten wel over zal gaan. Ik kan me nog goed herinneren dat er vorig jaar november, aan het eind van een zachte herfst een nieuwsitem op het journaal was, waar een bioloog een bloeiende klaproos had ontdekt. Ik kan wel 10 redenen verzinnen waarom dat eenzame plantje daar ontijdig stond te bloeien. In combinatie met enkele bloeiende egelantiers (bloeien vaak later) werd dat weer eens gepresenteerd als een forse waarschuwing voor opwarming van de aarde.
Nu was de vorige winter ook wel pittig geweest, en op 1 uitzondering mag je niet afgaan. Maar op grond van je boerenverstand kun je toch wel aanvoelen dat het erg meevalt met de opwarming van de aarde.
Eerlijk gezegd, vind ik dat het tegenvalt. Ik kan me nog herinneren dat je in februari regelmatig een warmtegolf had. Een jaar of 20 geleden zaten we rond deze dag op het Leidseplein om 11 uur ’s avonds met volle terrassen bij 17 °C. Het ziet er naar uit dat we ook deze maand koud uit moeten zitten. En dat er weer een grote gasrekening op ons af komt.
We laten ons steeds maar voor de gek houden door wetenschappers die hun baan zeker willen stellen met gelden voor klimaatonderzoek, of door producenten van zwaar gesubsidieerde windmolens die veel te vaak stil staan.
Dit is een onderwerp waar de overheid wel het nodige kan bezuinigen.
Elk nadeel heb z’n voordeel en dat is met deze koude ook zo. Ik ben nu af van mijn schuldgevoel dat ik medeplichtig ben aan de opwarming van de aarde, want die is er niet.
Blij hè!
Mark Faasse
Inmiddels zitten we al 2 maanden in een echte winter en het is nog steeds koud. Een voordeel heeft deze koude wel, dat het gezeur van de klimaatalarmisten wel over zal gaan. Ik kan me nog goed herinneren dat er vorig jaar november, aan het eind van een zachte herfst een nieuwsitem op het journaal was, waar een bioloog een bloeiende klaproos had ontdekt. Ik kan wel 10 redenen verzinnen waarom dat eenzame plantje daar ontijdig stond te bloeien. In combinatie met enkele bloeiende egelantiers (bloeien vaak later) werd dat weer eens gepresenteerd als een forse waarschuwing voor opwarming van de aarde.
Nu was de vorige winter ook wel pittig geweest, en op 1 uitzondering mag je niet afgaan. Maar op grond van je boerenverstand kun je toch wel aanvoelen dat het erg meevalt met de opwarming van de aarde.
Eerlijk gezegd, vind ik dat het tegenvalt. Ik kan me nog herinneren dat je in februari regelmatig een warmtegolf had. Een jaar of 20 geleden zaten we rond deze dag op het Leidseplein om 11 uur ’s avonds met volle terrassen bij 17 °C. Het ziet er naar uit dat we ook deze maand koud uit moeten zitten. En dat er weer een grote gasrekening op ons af komt.
We laten ons steeds maar voor de gek houden door wetenschappers die hun baan zeker willen stellen met gelden voor klimaatonderzoek, of door producenten van zwaar gesubsidieerde windmolens die veel te vaak stil staan.
Dit is een onderwerp waar de overheid wel het nodige kan bezuinigen.
Elk nadeel heb z’n voordeel en dat is met deze koude ook zo. Ik ben nu af van mijn schuldgevoel dat ik medeplichtig ben aan de opwarming van de aarde, want die is er niet.
Blij hè!
Mark Faasse
vrijdag 12 februari 2010
Sex and the City
Steden, gemeentes en provincies doen van alles om zichzelf te promoten. Maar als iedereen het even succesvol doet, blijft de huidige status quo gehandhaafd en is het allemaal weggegooid (gemeenschaps)geld. Vele, vele jaren geleden viel Groningen hier mee op, en dat is nog steeds in ieders geheugen gegrift: Er gaat niets boven Groningen. Krijg het nu maar eens voor elkaar om een pakkende slogan te maken.
Veel wethouders verdedigen te ambitieuze bouwplannen met wishful thinking over toekomstige bewoners van buiten die gelokt kunnen worden met pakkende reclame. Zo zag ik in de voorbije zomer trams in Den Haag met werving voor Emmen. In Alkmaar kwamen ze met het idee, dat de stad meer een Sex and the city uitstraling zou moeten hebben. De lezers van Joost Zwagerman zijn daar al lang achter, maar zo was het toch niet bedoeld.
Een slogan moet niet zo maar een mooie reclamekreet zijn, maar ook een bepaalde representativiteit hebben. Zo heeft Noord-Beveland de slogan Eindeloos Eiland gekozen. Die alliteratie zorgt er voor, dat dit motto goed blijft hangen, en het is ook representatief: de kustlijn van Noord-Beveland is ongeveer net zo lang als die van België.
Gelukkig is men de laatste slogan van de Provincie Zeeland vergeten. Zeeland, Echt Waar. Hoe onzeker kun je zijn over je eigen kwaliteiten door zo’n term te bezigen. Dit roept alleen maar vragen op, of het echt Echt Waar is.
Ik ben blij dat ik dit gedrocht niet meer tegenkom.
Neem dan een voorbeeld aan Antwerpen. ’t Stad heeft als beeldmerk een gestileerde A. De jongste slogan is Zot van A. In het sappige Antwerps dialect is a de uitspraak voor u.
Dat is van A tot Z een prima uitspraak en hier dekt de vlag de lading.
Veel wethouders verdedigen te ambitieuze bouwplannen met wishful thinking over toekomstige bewoners van buiten die gelokt kunnen worden met pakkende reclame. Zo zag ik in de voorbije zomer trams in Den Haag met werving voor Emmen. In Alkmaar kwamen ze met het idee, dat de stad meer een Sex and the city uitstraling zou moeten hebben. De lezers van Joost Zwagerman zijn daar al lang achter, maar zo was het toch niet bedoeld.
Een slogan moet niet zo maar een mooie reclamekreet zijn, maar ook een bepaalde representativiteit hebben. Zo heeft Noord-Beveland de slogan Eindeloos Eiland gekozen. Die alliteratie zorgt er voor, dat dit motto goed blijft hangen, en het is ook representatief: de kustlijn van Noord-Beveland is ongeveer net zo lang als die van België.
Gelukkig is men de laatste slogan van de Provincie Zeeland vergeten. Zeeland, Echt Waar. Hoe onzeker kun je zijn over je eigen kwaliteiten door zo’n term te bezigen. Dit roept alleen maar vragen op, of het echt Echt Waar is.
Ik ben blij dat ik dit gedrocht niet meer tegenkom.
Neem dan een voorbeeld aan Antwerpen. ’t Stad heeft als beeldmerk een gestileerde A. De jongste slogan is Zot van A. In het sappige Antwerps dialect is a de uitspraak voor u.
Dat is van A tot Z een prima uitspraak en hier dekt de vlag de lading.
woensdag 27 januari 2010
Verkiezingsverontwaardiging
Dit woord leerde ik van een oud-lid van de Tweede Kamer. Van Dale kent het nog niet. Het is een vorm van selectieve verontwaardiging, die zich voordoet in verkiezingstijd.
Ook in de kleine gemeente op ons mooooie eiland doet het zich voor. Een van de kenmerken is, dat men verontwaardigd is over iets, wat niet tot het eigen beleidsterrein hoort. Zoals dat bezuinigingen de sociaal zwakkeren niet mogen treffen, of dat de termijnen in de planologische procedures te lang zijn. Allemaal beleid van het rijk. Het geeft niet wat je er over roept, want het doet er toch niet toe. Je kunt makkelijk voor dit soort voorstellen zijn, want het kost je geen geld. Het is gratis, en daarmee gratuit. Een paar krantenkoppen zijn je beloning en dat is mooi meegenomen in verkiezingstijd.
In Amsterdam doen ze zoiets in de overtreffende trap. Sex doet het altijd goed in de publiciteit en Lodewijk Asscher komt daarom met het voorstel om de minimumleeftijd van dames die op de Wallen werken te verhogen van 18 naar 23 jaar. Waarschijnlijk een goede aanpak van een probleem en vervolgens landelijk nieuws, op tv en radio.
In Nederland hebben we overal belangengroepen van, dus die van de pooiers kwam, uitgesproken in onferfalst Amsterdams, met het bericht dat mannen van 18 wel militair mogen worden en hun leven in gevaar brengen als ze uitgezonden worden. Zij constateren een rechtsongelijkheid.
Daarmee komt men op voor een van de twee grootste belangengroepen in Nederland, die van de mannen. En ondanks dat ik indertijd afgekeurd ben (niet op S5 overigens) voel ik me dan toch eigenlijk ook wel gewoon een beetje medezielig, achteraf.
Maar dat is niet erg, want als we allemaal zielig zijn, is niemand meer zielig.
Mark Faasse
Ook in de kleine gemeente op ons mooooie eiland doet het zich voor. Een van de kenmerken is, dat men verontwaardigd is over iets, wat niet tot het eigen beleidsterrein hoort. Zoals dat bezuinigingen de sociaal zwakkeren niet mogen treffen, of dat de termijnen in de planologische procedures te lang zijn. Allemaal beleid van het rijk. Het geeft niet wat je er over roept, want het doet er toch niet toe. Je kunt makkelijk voor dit soort voorstellen zijn, want het kost je geen geld. Het is gratis, en daarmee gratuit. Een paar krantenkoppen zijn je beloning en dat is mooi meegenomen in verkiezingstijd.
In Amsterdam doen ze zoiets in de overtreffende trap. Sex doet het altijd goed in de publiciteit en Lodewijk Asscher komt daarom met het voorstel om de minimumleeftijd van dames die op de Wallen werken te verhogen van 18 naar 23 jaar. Waarschijnlijk een goede aanpak van een probleem en vervolgens landelijk nieuws, op tv en radio.
In Nederland hebben we overal belangengroepen van, dus die van de pooiers kwam, uitgesproken in onferfalst Amsterdams, met het bericht dat mannen van 18 wel militair mogen worden en hun leven in gevaar brengen als ze uitgezonden worden. Zij constateren een rechtsongelijkheid.
Daarmee komt men op voor een van de twee grootste belangengroepen in Nederland, die van de mannen. En ondanks dat ik indertijd afgekeurd ben (niet op S5 overigens) voel ik me dan toch eigenlijk ook wel gewoon een beetje medezielig, achteraf.
Maar dat is niet erg, want als we allemaal zielig zijn, is niemand meer zielig.
Mark Faasse
donderdag 14 januari 2010
Prijsdaling uitgebodemd
Deze term uit de aandelenhandel wordt sinds enige tijd op de woningmarkt gebruikt om aan te geven, dat de prijzen niet meer verder dalen. De bodem is bereikt. Dat is goed te zien aan de meest recente cijfers van de NVM; die van het 4e kwartaal 2009. In Zeeuws-Vlaanderen is dat beter gelukt dan op de Zeeuwse Eilanden. Met een mediane prijs van € 170.000 is dit de hoogste prijs die ooit in het 4e kwartaal van enig jaar is gemeten. Op de Zeeuwse Eilanden is er ook een duidelijke bodem gelegd, op € 202.000, maar dat is toch een kleine 15% lager dan het ‘all time high’ van het 3e kwartaal van 2008 (€ 235.000). Dat was vlak voor de gevolgen van de val van Lehman. Toen piekte Zeeuws-Vlaanderen op € 177.000.
Hiermee worden de verschillen tussen Zeeuws-Vlaanderen en het gebied boven de Westerschelde kleiner. Dat mogen we beschouwen als winst. Het wordt vooral veroorzaakt doordat er in Zeeuws-Vlaanderen relatief meer vrijstaande woningen verkocht worden. Landelijk is de mediane verkoopprijs € 228.000.
Is het dan allemaal Hallelujah?
Nee, helaas. Het aantal woningen wat via NVM-makelaars te koop wordt aangeboden is inhet 4e kwartaal van 2009 gestegen met ca. 4%. De aantallen woningen die verkocht zijn in vergelijking met het zelfde kwartaal van 2 jaar geleden, zijn dramatisch gedaald. Een daling van 35% boven de Westerschelde en van de helft onder de Westerschelde. Op basis daarvan kun je concluderen dat de TVT (Theoretische Verkoop Tijd) op de Zeeuwse Eilanden bijna anderhalf jaar is, en in Zeeuws-Vlaanderen 22 maanden.
Het is logisch te veronderstellen dat kopers hun aankoop uitstellen totdat prijzen niet meer verder dalen. Hopelijk zal de verkoop dan nu versnellen. Voor uitbundige vraagprijzen is overigens nog steeds geen plaats. Op de Zeeuwse Eilanden is het verschil over de hele voorraad gemeten tussen vraagprijs en transactieprijs 22%, in Zeeuws-Vlaanderen is dat maar 16%. Bescheidenheid of meer realisme? Ik houd het op het laatste, want men is daar al langer aan een wat stroevere woningmarkt gewend.
Wat zijn de verwachtingen voor de nabije toekomst?
• Meer transacties. De toevoeging vanuit de nieuwbouw aan de woningmarkt is minder, er worden ook nog substantiële aantallen woningen gesloopt en het aantal huishoudens stijgt nog steeds.
• Een lagere rente (voorzien voor het eerste half jaar) zal kopers het duwtje in de rug geven om toch de stap te zetten.
• De prijzen zullen niet stijgen. We hebben de laatste 20 jaar flinke prijsstijgingen gehad. Het kan helemaal geen kwaad als er rust is op dit front. Er is een flinke voorraad aan winkeldochters waarvan sommige voor lage prijzen zullen worden verkocht.
• De kopersmarkt zal zich duidelijker manifesteren.
Om de vergelijking met de aandelenmarkt nog een keer te maken: We verwachten een zijwaartse beweging. Niet echt omhoog, ook niet echt omlaag, maar wel meer actie op de markt.
Mark Faasse
Hiermee worden de verschillen tussen Zeeuws-Vlaanderen en het gebied boven de Westerschelde kleiner. Dat mogen we beschouwen als winst. Het wordt vooral veroorzaakt doordat er in Zeeuws-Vlaanderen relatief meer vrijstaande woningen verkocht worden. Landelijk is de mediane verkoopprijs € 228.000.
Is het dan allemaal Hallelujah?
Nee, helaas. Het aantal woningen wat via NVM-makelaars te koop wordt aangeboden is inhet 4e kwartaal van 2009 gestegen met ca. 4%. De aantallen woningen die verkocht zijn in vergelijking met het zelfde kwartaal van 2 jaar geleden, zijn dramatisch gedaald. Een daling van 35% boven de Westerschelde en van de helft onder de Westerschelde. Op basis daarvan kun je concluderen dat de TVT (Theoretische Verkoop Tijd) op de Zeeuwse Eilanden bijna anderhalf jaar is, en in Zeeuws-Vlaanderen 22 maanden.
Het is logisch te veronderstellen dat kopers hun aankoop uitstellen totdat prijzen niet meer verder dalen. Hopelijk zal de verkoop dan nu versnellen. Voor uitbundige vraagprijzen is overigens nog steeds geen plaats. Op de Zeeuwse Eilanden is het verschil over de hele voorraad gemeten tussen vraagprijs en transactieprijs 22%, in Zeeuws-Vlaanderen is dat maar 16%. Bescheidenheid of meer realisme? Ik houd het op het laatste, want men is daar al langer aan een wat stroevere woningmarkt gewend.
Wat zijn de verwachtingen voor de nabije toekomst?
• Meer transacties. De toevoeging vanuit de nieuwbouw aan de woningmarkt is minder, er worden ook nog substantiële aantallen woningen gesloopt en het aantal huishoudens stijgt nog steeds.
• Een lagere rente (voorzien voor het eerste half jaar) zal kopers het duwtje in de rug geven om toch de stap te zetten.
• De prijzen zullen niet stijgen. We hebben de laatste 20 jaar flinke prijsstijgingen gehad. Het kan helemaal geen kwaad als er rust is op dit front. Er is een flinke voorraad aan winkeldochters waarvan sommige voor lage prijzen zullen worden verkocht.
• De kopersmarkt zal zich duidelijker manifesteren.
Om de vergelijking met de aandelenmarkt nog een keer te maken: We verwachten een zijwaartse beweging. Niet echt omhoog, ook niet echt omlaag, maar wel meer actie op de markt.
Mark Faasse
dinsdag 12 januari 2010
Audi Adieu
Een van de bezuinigingen in het nieuwe jaar is verandering van auto. Ik heb afscheid genomen van mijn Audi, een populair merk in vastgoedkringen.
Er komt een nieuwe Europese middenklasser voor in de plaats, met een cataloguswaarde van ongeveer de helft. Deze past meer in het hedendaagse financiële plaatje.
Mijn Audi A6 is een heerlijke auto om in te rijden, zeer veilig (4-wielaandrijving) en je hebt het gevoel dat alles van zelf gaat. Toch viel het niet mee om hem in te ruilen. Ik had zelf even geprobeerd om hem te verkopen via een internetsite, maar dat leverde totaal geen reactie op. Dus moest ik wel akkoord gaan met de zeer lage inruilprijs van de garage. Ik kreeg te horen dat de stoelen niet met leer bekleed waren en er geen standaard navigatiesysteem aanwezig was. Ja, maar ik heb wel winterbanden en extra 19 inch velgen met brede pantoffels.
Denk nu niet, wat zielig van die makelaar. Mijn vorige A6 werd gestolen. ’s Nachts drong men binnen om de sleutels op te halen. Na deze ervaring had ik besloten om geen dikke auto meer te kopen, omdat het niet prettig is als anderen achter je eigendommen aanzitten. Toen had ik de nieuwe A6 echter al besteld en die wilde ik niet annuleren.
Wat in de autobranche gewoon is, zou ook in onze branche makkelijker moeten kunnen, je oude huis inruilen. Je gaat toch op een gegeven moment akkoord met een lagere prijs, vanwege de voordelen die de nieuwe aanschaf oplevert. Net als bij een auto wordt de aankoop voor een groot deel gedreven door emotie in plaats van ratio. Veel huiseigenaren hebben door de vroegere lage aanschafprijs voldoende financiële ruimte om akkoord te gaan met een lage inruilprijs. Als dat op een betere manier gefaciliteerd zou worden, voorspel ik meer transacties. Je kiest als consument voor zekerheid en hebt daar geld voor over.
Mark Faasse
Er komt een nieuwe Europese middenklasser voor in de plaats, met een cataloguswaarde van ongeveer de helft. Deze past meer in het hedendaagse financiële plaatje.
Mijn Audi A6 is een heerlijke auto om in te rijden, zeer veilig (4-wielaandrijving) en je hebt het gevoel dat alles van zelf gaat. Toch viel het niet mee om hem in te ruilen. Ik had zelf even geprobeerd om hem te verkopen via een internetsite, maar dat leverde totaal geen reactie op. Dus moest ik wel akkoord gaan met de zeer lage inruilprijs van de garage. Ik kreeg te horen dat de stoelen niet met leer bekleed waren en er geen standaard navigatiesysteem aanwezig was. Ja, maar ik heb wel winterbanden en extra 19 inch velgen met brede pantoffels.
Denk nu niet, wat zielig van die makelaar. Mijn vorige A6 werd gestolen. ’s Nachts drong men binnen om de sleutels op te halen. Na deze ervaring had ik besloten om geen dikke auto meer te kopen, omdat het niet prettig is als anderen achter je eigendommen aanzitten. Toen had ik de nieuwe A6 echter al besteld en die wilde ik niet annuleren.
Wat in de autobranche gewoon is, zou ook in onze branche makkelijker moeten kunnen, je oude huis inruilen. Je gaat toch op een gegeven moment akkoord met een lagere prijs, vanwege de voordelen die de nieuwe aanschaf oplevert. Net als bij een auto wordt de aankoop voor een groot deel gedreven door emotie in plaats van ratio. Veel huiseigenaren hebben door de vroegere lage aanschafprijs voldoende financiële ruimte om akkoord te gaan met een lage inruilprijs. Als dat op een betere manier gefaciliteerd zou worden, voorspel ik meer transacties. Je kiest als consument voor zekerheid en hebt daar geld voor over.
Mark Faasse
Abonneren op:
Posts (Atom)
