De overdrachtsbelasting gaat voor een jaar met 4% naar beneden om de woningmarkt te stimuleren. Dat scheelt een flinke slok op een borrel voor de huizenkoper. Meestal drink ik prosecco, want dat is veel goedkoper dan champagne, en soms nog lekkerder ook, maar vanavond is het echt feest!
Omroep Zeeland belde me vanmorgen nog op over de geruchten hierover, maar er was nog niets zeker. Om een dergelijke maatregel in te voeren is 1 juli natuurlijk wel een mooie datum, dus lag het voor de hand, dat als er iets zo gebeuren, het vanavond zou zijn.
Ik keek net op het internet en zelfs de PvdA (Plasterk) bleek voor algehele afschaffing en als zij dat, als partij die traditioneel niet zo dicht bij de bewoner/eigenaar staat, al zegt, bied dat perspectief voor de toekomst.
De argumentatie om de overdrachtsbelasting in stand te houden is vaak dat het een compensatie is van het voordeel van de hypotheekrenteaftrek. We moeten ons realiseren, dat er bij elke woningtransactie een impuls voor de economie ontstaat van naar ik heb vernomen gemiddeld € 25.000. Als je daar de belastingen uithaalt, kom je uit op de overdrachtsbelasting voor een gemiddelde woning. Dan is een dergelijke maatregel budgetneutraal voor de woningen die anders niet verkocht zouden worden.
Dit is een enorme opsteker voor de makelaardij, want het kwartaal wat vandaag afloopt, is vermoedelijk het slechtste kwartaal sinds het uitbreken van de crisis 3 jaar geleden.
Collega’s, jullie gingen waarschijnlijk toch niet op vakantie dit jaar, maak je borst maar nat en ga er tegenaan voor je opdrachtgever.
Mark Faasse
donderdag 30 juni 2011
Een Barre Reis
Op Noord-Beveland kennen we het begrip ‘Katse reis’ voor een verre reis, naar een uithoek. Het Zuidbevelandse equivalent daarvoor is een Bathse reis. Onze vakantie begon in de Franse plaats Barr, aan de voet van de Vogezen, midden tussen de wijngaarden van de Elzas.
Hierdoor heb ik mijn mening over fransen in positieve zin bij moeten stellen. We hadden vanwege de lange wandelingen het diner in de hotels (1-3 sterren) van te voren geboekt en op 1 uitzondering na hebben we heerlijk gegeten. Uiteraard ook lekker gedronken van de Riesling en Sylvaner, die je zelfs bij vleesgerechten aangeraden krijgt.
Opvallend was ook dat het er zo schoon was. Geen rommel op straat, of in de natuur, en dat terwijl er heel weinig prullenbakken waren. De afwezigheid daarvan wordt in Nederland nogal eens gebruikt als excuus om je rotzooi maar weg te gooien, maar daar houdt je het bij je, totdat je er op een nette manier van af kan.
We zijn al vaak langs deze blauwe bergen gereden, op de weg van Straatsburg naar Mulhouse, maar nu keken we vanaf deze hoogten het Rijndal in, met aan de achterkant daarvan het Zwarte Woud. Veel prachtige stadjes met een veelheid aan Hans en Grietje-achtige vakwerkhuizen. Aparte structuren ook van de oude stadscentra, die gekenmerkt worden door boerenhofachtige bebouwing, toegankelijk via een poort. In Barr spreken ze een onverstaanbaar Duits-achtig dialect en er was een mooi café waar de zoon van René van ‘Allo, allo’ de tent runde vanachter een wit schortje en een morsige stropdas.
Op pakweg 6 uur rijden ben je in een prachtige omgeving, met ’s winters ook skihellingen (tot ca. 1400 m hoogte).
Het gedeelte met de wijn ziet er erg welvarend uit, maar dat geldt niet voor de hoger gelegen gedeelten, waar ik (beroepsdeformatie) woningen op 600 m te koop zag staan voor prijzen rond de € 30.000 (enig opknapwerk geen bezwaar). Nu begrijp ik ook waarom onze minister van financiën daar een tweede huis heeft. Bijna elk dorp van enige omvang heeft een farmacie, waar de fransen een deel van hun zorgmiddelen zelf inkopen. Verder uiteraard een boulangerie, die soms al om 4 uur ’s morgens open gaat om de fransen te voorzien van vers brood. Dat wil je om die tijd ook wel hebben, als je om 9.00 u aan de wijn of het bier zit.
Mark Faasse
Hierdoor heb ik mijn mening over fransen in positieve zin bij moeten stellen. We hadden vanwege de lange wandelingen het diner in de hotels (1-3 sterren) van te voren geboekt en op 1 uitzondering na hebben we heerlijk gegeten. Uiteraard ook lekker gedronken van de Riesling en Sylvaner, die je zelfs bij vleesgerechten aangeraden krijgt.
Opvallend was ook dat het er zo schoon was. Geen rommel op straat, of in de natuur, en dat terwijl er heel weinig prullenbakken waren. De afwezigheid daarvan wordt in Nederland nogal eens gebruikt als excuus om je rotzooi maar weg te gooien, maar daar houdt je het bij je, totdat je er op een nette manier van af kan.
We zijn al vaak langs deze blauwe bergen gereden, op de weg van Straatsburg naar Mulhouse, maar nu keken we vanaf deze hoogten het Rijndal in, met aan de achterkant daarvan het Zwarte Woud. Veel prachtige stadjes met een veelheid aan Hans en Grietje-achtige vakwerkhuizen. Aparte structuren ook van de oude stadscentra, die gekenmerkt worden door boerenhofachtige bebouwing, toegankelijk via een poort. In Barr spreken ze een onverstaanbaar Duits-achtig dialect en er was een mooi café waar de zoon van René van ‘Allo, allo’ de tent runde vanachter een wit schortje en een morsige stropdas.
Op pakweg 6 uur rijden ben je in een prachtige omgeving, met ’s winters ook skihellingen (tot ca. 1400 m hoogte).
Het gedeelte met de wijn ziet er erg welvarend uit, maar dat geldt niet voor de hoger gelegen gedeelten, waar ik (beroepsdeformatie) woningen op 600 m te koop zag staan voor prijzen rond de € 30.000 (enig opknapwerk geen bezwaar). Nu begrijp ik ook waarom onze minister van financiën daar een tweede huis heeft. Bijna elk dorp van enige omvang heeft een farmacie, waar de fransen een deel van hun zorgmiddelen zelf inkopen. Verder uiteraard een boulangerie, die soms al om 4 uur ’s morgens open gaat om de fransen te voorzien van vers brood. Dat wil je om die tijd ook wel hebben, als je om 9.00 u aan de wijn of het bier zit.
Mark Faasse
dinsdag 7 juni 2011
Tweede Pinksterdag
is traditioneel de dag van de antikernenergie demonstraties. Indertijd reed ik met mijn eerste auto, een Opel Manta A 16S (met schuifdak) naar Doel om daar even sfeer te proeven en me vervolgens naar mijn favoriete Belgische stad (zelfs toen al) te spoeden. Tegenwoordig is het aantal antikernenergie demonstranten behoorlijk uitgedund, omdat mensen waarschijnlijk niet meer warm lopen voor protesten, of zoals in mijn geval, ze inmiddels voorstander van kernenergie geworden zijn.
Wat me ook opvalt, is dat je maar heel weinig meer hoort in het nieuws over Fukushima. Vol spanning keken we naar het nieuws dat het risico steeds een trede hoger ingeschat werd, maar nadat de hoogste trede bereikt was, hield het op met de berichtgeving. Tegenwoordig gaat het nieuws met betrekking tot Japan over de levertijd van nieuwe Toyota’s, die wat opgelopen is, of over de verliezen die Sony geleden heeft.
Ik vroeg me af, waarom Greenpeace niet meer rapporteert vanuit Japan, met in hun gevolg journalisten die graag gebeurtenissen opkloppen. Is dat omdat hun vliegticket anders zou verlopen, of de CAO geen buitenlandse reizen langer dan 2 weken toestaat, of omdat ze graag weer thuis voor de buis willen zitten, of omdat ze op het hoogtepunt van een ramp afscheid willen nemen, om zo bij het publiek de angst er goed in te houden? In Duitsland is dat laatste goed gelukt.
Als je vandaag op de website van CNN kijkt, zie je dat er bij 3 van de centrales in Fukushima sprake is van een meltdown, een van de ergste dingen die kunnen gebeuren met een kerncentrale. Toch valt de radioactiviteit in de omgeving erg mee: the fact that the amount of radiation leaked at Fukushima is but a fraction compared to Russia's Chernobyl disaster (CNN 7 juni 2011). Uiteraard is het noch te veel, maar laten we blij zijn dat het niet zo erg was als in 1986 in Tsjernobyl. Dat ongeluk is dus 25 jaar geëxploiteerd door de anti-kernenergiebeweging en achteraf lees je rapporten dat de directe schade toch meegevallen is. Misschien kunnen we ook concluderen dat de exploitanten van kerncentrales geleerd hebben van eerdere ongelukken en zo risico’s verbonden aan kernenergie weten te verkleinen.
Mark Faasse
Wat me ook opvalt, is dat je maar heel weinig meer hoort in het nieuws over Fukushima. Vol spanning keken we naar het nieuws dat het risico steeds een trede hoger ingeschat werd, maar nadat de hoogste trede bereikt was, hield het op met de berichtgeving. Tegenwoordig gaat het nieuws met betrekking tot Japan over de levertijd van nieuwe Toyota’s, die wat opgelopen is, of over de verliezen die Sony geleden heeft.
Ik vroeg me af, waarom Greenpeace niet meer rapporteert vanuit Japan, met in hun gevolg journalisten die graag gebeurtenissen opkloppen. Is dat omdat hun vliegticket anders zou verlopen, of de CAO geen buitenlandse reizen langer dan 2 weken toestaat, of omdat ze graag weer thuis voor de buis willen zitten, of omdat ze op het hoogtepunt van een ramp afscheid willen nemen, om zo bij het publiek de angst er goed in te houden? In Duitsland is dat laatste goed gelukt.
Als je vandaag op de website van CNN kijkt, zie je dat er bij 3 van de centrales in Fukushima sprake is van een meltdown, een van de ergste dingen die kunnen gebeuren met een kerncentrale. Toch valt de radioactiviteit in de omgeving erg mee: the fact that the amount of radiation leaked at Fukushima is but a fraction compared to Russia's Chernobyl disaster (CNN 7 juni 2011). Uiteraard is het noch te veel, maar laten we blij zijn dat het niet zo erg was als in 1986 in Tsjernobyl. Dat ongeluk is dus 25 jaar geëxploiteerd door de anti-kernenergiebeweging en achteraf lees je rapporten dat de directe schade toch meegevallen is. Misschien kunnen we ook concluderen dat de exploitanten van kerncentrales geleerd hebben van eerdere ongelukken en zo risico’s verbonden aan kernenergie weten te verkleinen.
Mark Faasse
Abonneren op:
Posts (Atom)
