zondag 22 april 2012


Regering regeer!


Zo juist is besloten daar voorlopig weer even mee op te houden. Soms kun je maar beter hebben dat er wel een besluit valt, ook al komt dat je niet gelegen, dan dat er geen besluit wordt genomen.

Een voorbeeld; we besluiten nu elke dag om 90 miljoen Euro meer uit te geven dan er binnenkomt. Dat hebben we natuurlijk niet besloten, maar dat gebeurt wel zolang we geen besluit nemen om dit tegen te gaan. Hoeveel is 90 miljoen Euro? Weet u dat? Dat is per Nederlander afgerond 6 Euro per dag; voor het gemiddelde gezin in Nederland (2,1 persoon) afgerond € 12,50; per jaar € 4.562; meer dan mijn vakantiegeld (veel meer tegenwoordig). Een briefje van € 50 is 14 cm lang (ik had er nog een in mijn portemonnee). Als je voor 90 miljoen aan briefjes van 50 tegen elkaar legt, heb je een lint van 252 km. Dat is van Kamperland via Lelystad naar Enkhuizen.

Wat we met al dat getalm op het spel zetten, is onze kredietwaardigheid, althans zoals die beleefd  wordt door de internationale financiële wereld. Als onze kredietstatus zo zou zijn als België, dan zouden we per jaar 8 miljard Euro meer aan rente moeten betalen. Dat is per dag (oei, rekenmachine komt nullen tekort; nu weet ik hoe het komt dat we geen feeling hebben met dit soort bedragen) dat is per dag 22 miljoen (in briefjes van 50: van Kamperland naar Bergen op Zoom).

Nu ben ik natuurlijk blij dat ik niet meer in Vlissingen woon, want anders kwam daar  nog eens 2 Euro per persoon per dag bij om de nog te nemen verliezen op het grondbedrijf te betalen. Dat stedentripje kunnen ze daar ook wel op hun buik schrijven; alleen nog met het voetveer op en neer naar Breskens.

Waar kunnen we nog van op aan? Een huis was een goede investering voor de toekomst, een waardevaste belegging, maar ons geduld zal voorlopig wel op de proef worden gesteld.

Het ABP, een van de grootste pensioenfondsen ter wereld, is sinds 2008 opgehouden met de pensioenuitkeringen te verhogen met de inflatie. Ik heb ook nog een klein ABP-pensioentje in het vooruitzicht, € 100 Euro (niet per maand, maar per jaar). Toen ik kort als leraar werkte, had je de indruk dat je een waardevast pensioen had. Dat is nooit zo geweest overigens, maar het werd wel zo verteld. Onlangs publiceerde het CPB dat een aantal pensioenfondsen gegokt hadden met derivaten op derivaten en op die manier de pensioenuitkeringen flink hebben benadeeld.

Ik las pas dat de Europese steun aan Griekenland 33.000 Euro per persoon bedraagt. Het Bruto Nationaal Product per Griek bedraagt pakweg € 20.000.  
Hoe hebben ze dit voor elkaar gekregen? Wie heeft dit allemaal laten gebeuren? Dit wordt het stokpaard van Geert Wilders, die zich hier van het begin af aan tegen verzet heeft. De andere mainstream-partijen hebben zich mee laten zuigen naar de redding van de Grieken.

Na Griekenland komt Spanje aan de beurt, en dat is zo groot, dat kunnen we niet redden. Dan gaat het helemaal mis; hoe weet ik niet, maar gezien de bovenstaande bedragen kunnen we dat niet op brengen.
Volgens mij is dit de reden dat Wilders nu de stekker er uit trekt. Hij heeft niets te winnen bij het einde van het kabinet Rutte-Verhagen, maar wel alles te verliezen als we straks met ons goede gedrag aan de lat komen te staan voor Spanje. Wilders heeft meer in de gaten dan wie ook, dat onze toekomst wordt bepaald door het crisismanagement van de financiële wereld, in reactie op landen die de kluit hebben belazerd, zoals Griekenland, of er een potje van hebben gemaakt, zoals Spanje. Dat is geen blij vooruitzicht, zeker niet voor de ouderen onder ons, als wier hoeder hij zich nu opwerpt. Aangezien er steeds meer ouderen komen, en degenen die dat nog niet zijn, hopen te worden, valt daar de meeste electorale winst te behalen. Het CDA heeft al een keer zo’n traumatische ervaring gehad bij de ouderenpartij (AOV) van Jet Nijpels. Als er iemand leert van het verleden, is het Wilders wel.

Mark Faasse

zondag 15 april 2012

Chinese Italiaan

In Genua wilden we aan de haven het eettentje bezoeken waar ik een poosje geleden met neefje Jasper gegeten heb, Porto Antico da Michele. Kijken of Francesca daar nog werkte. Het bedrijfje was overgenomen door chinezen, die toevallig die middag voor het eerst open gingen. Het interieur was aangepast, het zag er gelikter uit, niet de schrale eenvoud van een trattoria aan de haven. We wilden niet flauw zijn, dus we gingen niet weg en bestelden enkele gangen. Heerlijke frutti di mare en een werkelijk voortreffelijke pesce spada (zwaardvis). De chinese kok had 10 jaar voor een italiaan gewerkt.
In het gebied bij de haven kom je mensen en negoties tegen uit alle windstreken; alles loopt en zit door elkaar. Misschien worden hier wel trends ‘geset’. Colombus, de ontdekker van de Nieuwe Wereld kwam uit Genua. De spijkerbroek komt er ook vandaan: blue jeans = blue de Gênes, blauwe broeken van zeelieden uit Gênes (Frans voor Genua). In Genua kom je veel paradijsvogels tegen, tussen middeleeuwse gebouwen en moderne architectuur van de beroemde Genuees Renzo Piano.
Een van de mooiste straten is de Strada Nuova, naderhand Via Garibaldi genoemd, waar aan het eind van de Middeleeuwen grote banken gesticht werden. Tegenwoordig zijn o.a. Deutsche Bank en Credit Agricole daar gevestigd.
Afijn, een heerlijke stad om te vertoeven en niet zo’n toeristische trekpleister.
Op weg naar huis wachtte ons nog een cultuurschok: de Belgische frituur waar we even een vette hap wilden nuttigen werd ook door chinezen gerund. Geen enkele traditie blijft gevrijwaard van deze noeste werkers. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo’n grote kleine friet gezien heb, en de kwaliteit was uitstekend.

Mark Faasse