Zoals gebruikelijk met dit soort goedkoop uitziende tentjes, met tl-buizen en 2 soorten meubilair moest ik wat overredingskracht gebruiken om Marianne mee naar binnen te krijgen. Inmiddels gaan we daar altijd eten als we in Ventimiglia zijn. Hij heeft pizza’s van € 6,50. In Nederland betaal je minimaal het dubbele, en dan denk je dat kan niet goed zijn. Natuurlijk zit je er dan flink naast, want zijn pizza’s zijn heerlijk en dubbel zo lekker als die in Nederland. Als ik, als rechtgeaarde Zeeuw het prijsverschil verdisconteer, zijn deze pizza’s dus 4 keer lekkerder dan in Nederland.
Baaria di Salvo heeft geen website, en daarom was het aanvankelijk moeilijk om iets over hem te schrijven op tripadvisor.
Als wij daar met de lunch zitten, zien we vaak een dame binnenkomen, met een meervoudig gehandicapt meisje strompelend aan haar arm. Ik schat haar tussen de 15 en 20 jaar oud. Ze zitten vaak in een hoek, waar de dame het eten soms in de mond van het meisje moet stoppen. Dat gaat niet altijd zonder slag of stoot.
Ze waren klaar met eten en Salvo stond achter de toonbank en keek het meisje aan en wilde een kusje van haar. Salvo is rond, heeft een lach in zijn ogen en een hoog knuffelgehalte. Het meisje stekkerde naar Salvo toe en sloeg haar veel te lange armen vlerkachtig om hem heen en trok zich naar hem toe.
Echte liefde.
Mijn ogen werden vochtig.
