zondag 10 maart 2019

Religieus Erfgoed

Daarmee bedoelen we met name kerken. Die zijn vaak in dorpen het meest historische en kenmerkende gebouw. Doordat er kerkgemeenschappen fuseren of ophouden te bestaan, komt zo’n kerk leeg te staan en als het zijn functie verliest, is er geen levensvatbaarheid meer. Met alle consequenties van dien. Samen met de SGP vroeg de PvdA in de provincie Zeeland hier aandacht voor. Het standpunt van de PvdA, mijn natuurlijke tegenstander -to put it mildly- waardeer ik. In de jaren ’60 en ’70 vonden zij het noodzakelijk om af te geven op alles wat met de christelijke religie te maken had. Als er een organisatie christelijk was, dan waren zij, onder het mom van uitsluiting van niet-gelovigen, er tegen om daar gelden voor beschikbaar te stellen.
Het is begrijpelijk dat er nu een ander geluid komt. Ook de PvdA ziet de bindende rol die kerkgemeenschappen in een samenleving hebben. Voor veel oudere alleenstaande mensen is het wekelijkse koffiedrinken na de kerkdienst of doordeweeks het enige ontmoetingsmoment van die dag. Er zijn bij onze kerk vrijwilligers actief, die niet in God geloven, maar de waarde van de kerkelijke organisatie voor de gemeenschap zo hoog achten, dat zij daar een deel van hun vrije tijd voor beschikbaar stellen. Een ouder lid van onze kerk zij eens tegen mij, dat ook wanneer je niet gelooft, je toch bij de kerk betrokken dient te zijn, omdat dit vaak de enige vereniging is, die mensen van zeer diverse pluimage bij elkaar brengt. De kerk op Kortgene is op zondag vrij leeg, maar de gemeenschappelijke maaltijden die zij al vele jaren organiseren zijn altijd overtekend.
Het is jammer dat veel mensen zondagsmorgens liever in bed blijven liggen dan naar de kerk gaan. Van samen zingen wordt je vrolijk en aangezien veel mensen het moeilijk vinden om met anderen te praten over de grote levensvragen is een wekelijkse meditatie over de ‘dingheid der dingen’ tot veel steun.
Als er ergens een kerkdeur open staat, heb ik altijd de neiging om naar binnen te gaan. In de kerk probeer ik aan te voelen wat er niet allemaal gebeurd is in zo’n gebouw, echtparen getrouwd, kinderen gedoopt, begrafenissen. Soms honderden jaren van vreugde en verdriet; het kan er allemaal zijn plaats hebben. Ik word er blij van.