het (niet) (meer). Het is regenachtig op dit moment, en de twee glazen Rioja, die je eigenlijk in november moet drinken, vrolijken me niet op, als ik de berichten in de PZC van vandaag lees.
1. Voetbalschool uit Kortgene vertrekt naar Vlissingen,
2. Boscompensatie bij Kortgene vindt plaats in Arnemuiden
3. Circus Belly Wien (leuk meisje dat kortingbonnen in de bus stopte) mag niet optreden in Kamperland.
Oef! Vorige week was de eerste rit van de cabrio-zomerbus en heeft de lokale Bay Watch een nieuw onderkomen gekregen. Dat is beter nieuws. Het nieuws over Noord-Beveland vertoont veel overeenkomsten met de aandelenbeurs, op en neer, maar wat telt is het uiteindelijke rendement. Laten we maar een voorbeeld nemen aan Johnny Hoogerland -ja op dit moment ben ik ook wielerfan - die ondanks de pijn en tegenslag stug door trapt. Hoogerland is een echte Ysenaar van vroeger, steunend op een meerderwaardigheidscomplex en neus in de wind. Een voorbeeld voor velen.
Mark Faasse
dinsdag 12 juli 2011
zaterdag 9 juli 2011
Sociale corrosie
Onlangs zijn er weer enkele rapporten verschenen over krimp en wel over Groningen. Ganzedijk, het dorp dat van de aardbodem moest verdwijnen, kwam weer in het nieuws. Daar is door diverse overheden in geïnvesteerd. Er is gesaneerd, bijgebouwd enz. Mensen van wie de woning werd gesloopt kregen nette prijzen betaald. Kostenplaatje 2,2 miljoen Euro, betaald door overheden en ander publiek geld. In het rapport van SEV stond ook, dat vanwege de hoge kosten dit soort acties niet herhaald kan worden.
Een ander rapport Leven in de leegte over Noord-Groningen geeft aan, dat het niet de voorzieningen zijn die een dorp leefbaar houden, maar de sociale cohesie. De samenwerking van de bewoners om er zelf, met elkaar, iets van te maken.
Voor onze gemeente noem ik dat het Geersdijkse model. Geersdijk heeft nog wel een schooltje, en een klein dorpshuis. Verder een nostalgisch winkeltje en enkele kunstenaars. Met elkaar heeft het dorp een groot organiserend vermogen. Er is vaak van alles te doen, wat ook veel mensen uit de omtrek naar het dorp toe haalt.
In elk dorp struikel je over de makelaarsborden, maar op Geersdijk staan maar 4 woningen te koop, een poosje geleden slechts 3. (In Nederland staan 1 op de 20 woningen te koop).
Helaas zit de sleet er een beetje op. Mensen zijn zo verwend, er is zo veel keus om je vrije tijd door te brengen, het sociale leven is al zo druk; dit zijn redenen die je aan kunt voeren. Ik weet niet of dat de juiste redenen zijn voor deze sociale corrosie.
Mensen worden toch weer op elkaar, op de sociale omgeving terug geworpen. Van allerlei collectieve arrangementen zie je de budgetten terug lopen. Er zal weer meer, net als vroeger, gaan afhangen van de activiteiten van mensen onderling. Op zich kan deze verarming van het grote afstandelijke collectief een verrijking voor de samenleving van jou in je buurt betekenen.
Mark Faasse
Een ander rapport Leven in de leegte over Noord-Groningen geeft aan, dat het niet de voorzieningen zijn die een dorp leefbaar houden, maar de sociale cohesie. De samenwerking van de bewoners om er zelf, met elkaar, iets van te maken.
Voor onze gemeente noem ik dat het Geersdijkse model. Geersdijk heeft nog wel een schooltje, en een klein dorpshuis. Verder een nostalgisch winkeltje en enkele kunstenaars. Met elkaar heeft het dorp een groot organiserend vermogen. Er is vaak van alles te doen, wat ook veel mensen uit de omtrek naar het dorp toe haalt.
In elk dorp struikel je over de makelaarsborden, maar op Geersdijk staan maar 4 woningen te koop, een poosje geleden slechts 3. (In Nederland staan 1 op de 20 woningen te koop).
Helaas zit de sleet er een beetje op. Mensen zijn zo verwend, er is zo veel keus om je vrije tijd door te brengen, het sociale leven is al zo druk; dit zijn redenen die je aan kunt voeren. Ik weet niet of dat de juiste redenen zijn voor deze sociale corrosie.
Mensen worden toch weer op elkaar, op de sociale omgeving terug geworpen. Van allerlei collectieve arrangementen zie je de budgetten terug lopen. Er zal weer meer, net als vroeger, gaan afhangen van de activiteiten van mensen onderling. Op zich kan deze verarming van het grote afstandelijke collectief een verrijking voor de samenleving van jou in je buurt betekenen.
Mark Faasse
donderdag 7 juli 2011
Zeeuwse Woningmarkt klimt uit dal
heb ik al eerder geschreven, maar ik denk dat het er nu echt van komt.
De vastgoedcrisis heeft er een kleine 3 jaar over gedaan om het dieptepunt te bereiken. Inmiddels neemt het aantal transacties toe en worden er ook weer meer duurdere woningen verkocht. De maatregel om de overdrachtsbelasting voor een deel af te schaffen betekent een verdere stimulans.
Zeeland deed het relatief goed
Zeeland is een van de provincies waar er meer verkocht werd. De woningmarkt als geheel is maar 60% van wat deze voor de crisis was.
De verlaging van de overdrachtsbelasting van 6 naar 2% betekent een korting van een kleine 10.000 Euro voor de gemiddelde huizenkoper. De verwachting is, dat dit voordeel ten goede komt aan de koper. Er staan heel veel woningen te koop en voor kopers zijn er zeer ruime keuzemogelijkheden. Daarnaast is de rente nog steeds aan de lage kant.
Prijsverschil tussen Zeeuws-Vlaanderen en de rest van Zeeland onverminderd groot
Zowel boven als onder de Westerschelde stegen de aantallen transacties.
Omdat de aantallen naar verhouding laag zijn, dienen we voorzichtig te zijn met de gemiddelden, maar op de Zeeuwse Eilanden spreken we van een gemiddelde prijs van ca. € 200.000 en in Zeeuws-Vlaanderen zo’n € 30.000 lager. Er worden substantieel meer vrijstaande woningen verkocht en dat is de oorzaak van de prijsstijging van het gemiddelde.
Stuwmeer aan woningen
Er zijn de laatste jaren meer woningen op de markt bij gekomen dan dat er verkocht werden. Er zijn zelfs eigenaren die de verkoop van hun woning uitgesteld hebben. Wat overduidelijk blijkt is, dat verkopers die een scherpe prijs vragen, hun huis sneller verkopen en ook voor een hogere prijs dan degenen die overvragen. Veel vragen = minder krijgen is het adagium.
Vooruitzichten
De woningmarkt en de bouw zijn de sectoren die het langst geleden hebben onder de crisis. Het ziet er naar uit, dat hier nu een einde aan komt. De woningbouw profiteert wel niet rechtstreeks van de verlaging van de overdrachtsbelasting, maar het is wel belangrijk dat kopers van een nieuwe woning de bestaande woning goed kunnen verkopen.
Mark Faasse
De vastgoedcrisis heeft er een kleine 3 jaar over gedaan om het dieptepunt te bereiken. Inmiddels neemt het aantal transacties toe en worden er ook weer meer duurdere woningen verkocht. De maatregel om de overdrachtsbelasting voor een deel af te schaffen betekent een verdere stimulans.
Zeeland deed het relatief goed
Zeeland is een van de provincies waar er meer verkocht werd. De woningmarkt als geheel is maar 60% van wat deze voor de crisis was.
De verlaging van de overdrachtsbelasting van 6 naar 2% betekent een korting van een kleine 10.000 Euro voor de gemiddelde huizenkoper. De verwachting is, dat dit voordeel ten goede komt aan de koper. Er staan heel veel woningen te koop en voor kopers zijn er zeer ruime keuzemogelijkheden. Daarnaast is de rente nog steeds aan de lage kant.
Prijsverschil tussen Zeeuws-Vlaanderen en de rest van Zeeland onverminderd groot
Zowel boven als onder de Westerschelde stegen de aantallen transacties.
Omdat de aantallen naar verhouding laag zijn, dienen we voorzichtig te zijn met de gemiddelden, maar op de Zeeuwse Eilanden spreken we van een gemiddelde prijs van ca. € 200.000 en in Zeeuws-Vlaanderen zo’n € 30.000 lager. Er worden substantieel meer vrijstaande woningen verkocht en dat is de oorzaak van de prijsstijging van het gemiddelde.
Stuwmeer aan woningen
Er zijn de laatste jaren meer woningen op de markt bij gekomen dan dat er verkocht werden. Er zijn zelfs eigenaren die de verkoop van hun woning uitgesteld hebben. Wat overduidelijk blijkt is, dat verkopers die een scherpe prijs vragen, hun huis sneller verkopen en ook voor een hogere prijs dan degenen die overvragen. Veel vragen = minder krijgen is het adagium.
Vooruitzichten
De woningmarkt en de bouw zijn de sectoren die het langst geleden hebben onder de crisis. Het ziet er naar uit, dat hier nu een einde aan komt. De woningbouw profiteert wel niet rechtstreeks van de verlaging van de overdrachtsbelasting, maar het is wel belangrijk dat kopers van een nieuwe woning de bestaande woning goed kunnen verkopen.
Mark Faasse
vrijdag 1 juli 2011
Achtentachtig! Prachtig ...
als je zo oud mag worden met je kinderen om je heen in goede gezondheid. Vandaag hebben we onze tante Koos ten grave gedragen. Oud en der dagen zat sprak de dominee. Nu hebben we bij het woord zat associaties van te veel drank, of dat je iemand beu bent. Hier betekent het echter dat je genoeg dagen hebt gehad, dat je leven voltooid is.
Tante Koos was voor de crisisjaren geboren en vlak na de oorlog getrouwd met oom Johannes. Ze hebben heel lang gewoond op een schilderachtig boerderijtje aan de rand van de Zak van Zuid-Beveland. Onze neven en nichten waren daardoor ook wel een beetje vrijbuiters.
De kist van tante werd door mijn nichten de kerk binnen gebracht en naderhand door haar kleindochters uitgeleide gedaan. De dominee karakteriseerde haar als een rustige en kalme vrouw en die eigenschappen waren heel herkenbaar. Ze moet toch wel een hechte band geschapen hebben in hun gezin, want geen van de 5 neven en nichten is gescheiden. Dat is mij en mijn broers niet overkomen (gegund).
Blijkbaar kom ik uit een sterk geslacht, hoewel er 1 tante op 44-jarige leeftijd door kanker geveld werd. Je bent op zo’n dag blij dat je je ouders nog hebt, die in relatief goede gezondheid verkeren.
Op een dag als deze worden de familiebanden nog eens aangehaald. Dat is goed, maar dat zou niet alleen op begrafenissen moeten. Het is belangrijk om daar eerder aan te werken.
Mark Faasse
Tante Koos was voor de crisisjaren geboren en vlak na de oorlog getrouwd met oom Johannes. Ze hebben heel lang gewoond op een schilderachtig boerderijtje aan de rand van de Zak van Zuid-Beveland. Onze neven en nichten waren daardoor ook wel een beetje vrijbuiters.
De kist van tante werd door mijn nichten de kerk binnen gebracht en naderhand door haar kleindochters uitgeleide gedaan. De dominee karakteriseerde haar als een rustige en kalme vrouw en die eigenschappen waren heel herkenbaar. Ze moet toch wel een hechte band geschapen hebben in hun gezin, want geen van de 5 neven en nichten is gescheiden. Dat is mij en mijn broers niet overkomen (gegund).
Blijkbaar kom ik uit een sterk geslacht, hoewel er 1 tante op 44-jarige leeftijd door kanker geveld werd. Je bent op zo’n dag blij dat je je ouders nog hebt, die in relatief goede gezondheid verkeren.
Op een dag als deze worden de familiebanden nog eens aangehaald. Dat is goed, maar dat zou niet alleen op begrafenissen moeten. Het is belangrijk om daar eerder aan te werken.
Mark Faasse
Abonneren op:
Posts (Atom)
