Kerst 2012

Ondanks alle financiële pijn halen goede doelen acties als Serious Request op dit moment recordbedragen op. Dat is toch een lichtpunt in deze dagen waarin veel mensen grote zorgen hebben over hun inkomen en de hoge woonlasten die ze moeten betalen. Volgens de banken gaan we minimaal nog een jaar tegemoet met prijsdalingen op de woningmarkt en van het bericht vorige week in NRC, waar de temperatuur van de makelaardij genomen werd, wordt je somber.

Deze zaken hoeven we niet te vergeten met Kerst, maar het is goed dat de nadruk wordt gelegd op immateriële zaken, Gods liefde voor de mensen, vrede op aarde en warmte onder elkaar.

Ik herinner me nog goed, dat ik een penthouse verkocht aan een rijke vrouw, belezen en bereisd, weliswaar op leeftijd, maar prettig om mee om te gaan. Ik ging aan het eind van de middag (toen dronk ik nog port) naar haar grote boerderij met uitzicht over het land om de akte te tekenen. Dat is ook vaak een mijlpaal, waar je terug kijkt en natuurlijk ook vooruit. Bij het 2^e glas begon ze te vertellen over vroeger en ze vroeg aan mij, wat ik dacht dat de mooiste tijd van haar leven was geweest. Ik dacht aan de verre reizen die ze gemaakt heeft, of misschien wel aan wat ondeugende dingen.

Ik had het volledig mis: het was de Hongerwinter op het eind van de oorlog in Amsterdam, waar ze als verpleegster had gewerkt. Ze zei: we hadden niets, totaal niets, en wat we nog wel hadden deelden we met elkaar. Toen hadden mensen nog iets voor elkaar over.

Ik heb de vorige crisis op de woningmarkt meegemaakt. Een variabele rente die in 1 maand tijd van 10% naar 12% steeg en een flinke waardedaling. Ik ging toen maar 1 keer per jaar goedkoop op vakantie.

Gelukkig is de rente nu laag en als de banken inderdaad maatwerk gaan leveren met het uitsmeren van de restschuld over een langere periode, dan kunnen we daar wel uit komen. De lasten hoeven dan niet al te veel te stijgen. Met dit soort lage prijzen zouden de transacties toe moeten nemen en daar worden we allemaal beter van.

Vanmiddag zag ik bij ons op het dorp de huisarts met een leeg bakblik voor een woning staan. Blijkbaar had hij van een van zijn patiënten taart gekregen om met zijn medewerkers op te eten en hij bracht het blik nu terug. Dat zijn van die kleine dingen, die niet veel hoeven te kosten en waar je toch blij van wordt. Gemeenschapszin brengt geluk.

Mark Faasse

Ford Mondeo

Inmiddels rijd ik al bijna 3 jaar in deze trouwe vierwieler en tot mijn genoegen. Ik dacht dat deze gemaakt werd aan de oostelijke oever van de Rijn in Keulen, waar tegenover ik nog wel eens heerlijk op een terras gezeten heb. Dat bleek niet zo te zijn, het was in Genk, Belgie en die fabriek gaat sluiten. De Vlamingen staan bekend als nijvere en goede producenten, maar vermoedelijk verplaatst Ford de productie naar Spanje omdat ze het niet eens zijn met de Belgische loonpolitiek. België is het enige land ter wereld, waar de wet voorschrijft dat de lonen stijgen met de inflatie. Heel sneu voor de meer dan 4000 werknemers van Ford en allerlei toeleveranciers. Dat kan toch niet het doel zijn van de vakbonden en de ‘Partie Socialiste’?

In Zeeland hebben we dit jaar meegemaakt dat Zalco sluit, veel kans dat Thermphos niet doorstart en ook bij de provincie mogen een heleboel ambtenaren voorgoed naar huis. De laatsten met een zeer goede regeling overigens. In mijn tijd als Statenlid heb ik wel eens gevraagd naar benchmarking van het personeelsbestand. Iedereen, ja, iedereen viel over me heen, want dat kon ik niet vragen omdat elke provincie anders was. Er was een voorlichtingsafdeling waar 25 mensen werkten. Het beleid van een provincie raakt de burgers zelden rechtstreeks, anders dan bij een gemeente of het rijk. Wat moet je dan met zo veel voorlichters? Als ik iemand wilde spreken waren ze altijd in vergadering, elkaar lekker bezig houden. De kwaliteit van de campagnes was ronduit bedroevend, dus wat ze tijdens die vergaderingen deden ….

Het is de helaas kort geleden overleden Sjoerd Heijning geweest die de kat de bel aan bond en daarmee een van zijn verkiezingsbeloften waar maakte. Er zijn mensen die denken dat met zo veel minder ambtenaren het beleid en ook de slagkracht van de provincie aan kwaliteit zal in boeten. Ik verwacht eerlijk gezegd het tegendeel.

De crisis wordt nu toch heel erg voelbaar, ook in ons kleine dorpje aan de Noordzee. Ik zie een aantal ‘bouwboys’ die nu ook thuis zitten.  Een groepje mannen van Kamperland werkt aan de renovatie van hotelkamers in Parijs, in La Défense; blij dat ze aan de slag kunnen.  

De regering verzuimt om goede maatregelen te nemen. Waarom worden de hypotheeknormen opgeschroefd voor starters? Die hebben de laatste jaren nog nooit zo goedkoop gekocht en geleend. Dat zijn degenen die zorgen voor de broodnodige ‘bloedtoevoer’ van onderaf op de huizenmarkt. Versoepeling van de normen hoeft de regering geen geld te kosten, maar levert wel werk en belastingopbrengsten op. Op de nieuwjaarsreceptie van de NVM komt de nieuwe minister Stef Blok praten. Hopelijk brengen we hem op betere gedachten.

Mark Faasse