dinsdag 27 april 2010

Huren is voor de dommen

is de kop van een artikel in ESB (Economisch Statistische Berichten) van enkele jaren geleden. Ik heb het nog eens gelezen, omdat ik op zoek ben naar argumenten die er voor pleiten om toch ook in deze tijd een huis te kopen.

Voor het bewonen van een huis is er keuze uit 2 smaken. Huren of kopen. Als je wat luxer en ruimer wil wonen, is er in Zeeland eigenlijk geen keus uit huurwoningen. Dan ben je aangewezen op een koopwoning, tenzij je voor de korte termijn een tijdelijk leegstaand huis wil huren.

Velen voelen de pijn op de woningmarkt en zijn daardoor geneigd om hun lange termijn beslissingen af te laten hangen van de korte termijn. Iemand met een koopwoning verhuist in Zeeland gemiddeld eens in de 21 jaar. In dat licht beschouwd, doen korte pieken en dalen in de prijsontwikkeling er niet zo veel toe.

Voor de lange termijn geldt, dat je met een koopwoning niet alleen je woonlasten stabiliseert, bij een gelijkblijvende rente, maar dat je ook aan vermogensvorming doet.
Een paar rekenvoorbeeldjes:

Stel je hebt een huurwoning met een huur van € 600 per maand.
Bij een huurstijging van 2% per jaar wordt de huur dan over 30 jaar € 1.066 per maand.

Stel je hebt een eigen huis met een waarde van € 200.000 en een hypotheek van het zelfde bedrag. Laten we voor het gemak maar even aannemen dat je dan netto aan hypotheeklasten betaalt € 750 per maand. Als de rente gedurende 30 jaar gelijk blijft en we hebben evenals het bovenaangehaalde voorbeeld een inflatie van 2%; dan is je last over 30 jaar in Euro’s van nu € 417.
Je mag dat inflatiepercentage ook loslaten op de hoogte van je hypotheek. Die vermindert ook reëel in waarde door de inflatie en bedraagt na bij voorbeeld 20 jaar maar € 136.000 meer (Euro’s van nu).
Na verloop van 30 jaar heb je dan toch een mooi vermogen opgebouwd.

Je hebt groot gelijk als je zegt dat dit wel erg simpele rekensommetjes zijn. Het onderhoud is niet meegenomen onder andere. Maar nu kom ik terug op het artikel wat ik eerder aanhaalde. De conclusie van de schrijver, Loek Groot, universitair hoofddocent aan de Utrechts School of Economics, is dat bij een huizenprijsstijging per jaar van 4,5% je in feite gratis woont op een termijn van 30 jaar. Je lasten worden als het ware goed gemaakt door de stijging van de huizenprijs. In zo’n scenario en op die termijn is het best wel overkomelijk als de huizenprijzen af en toe eens in een dip zitten.

Mijn conclusie: neem voor de lange termijn ook beslissingen die bij die lange termijn horen. Degene die dat artikel zou willen lezen kunnen me een mailtje sturen, dan zend ik het naar je toe.

Mark Faasse

donderdag 8 april 2010

Zeeuwse Woningmarkt verslechtert

Uit de recente cijfers van het 1e kwartaal van dit jaar blijkt, dat de prijzen zich niet gehandhaafd hebben in Zeeland. In vergelijking met een jaar geleden zijn ze gestegen, maar vergeleken met het laatste kwartaal van 2009 zijn ze gezakt. De verkoop van nieuwbouwwoningen trekt wel aan. Dit komt nadat ontwikkelaars hun product aangepast hebben: minder dure woningen.

Wat enorm achter blijft, zijn de aantallen transacties. Die zijn dramatisch laag. Deze worden veroorzaakt door te hoge vraagprijzen. De gemiddelde transactieprijs op de Zeeuwse Eilanden is 194.000 Euro. Dat is bijna 5% lager dan het vorige kwartaal. De gemiddelde vraagprijs is echter 256.000 Euro: een verschil van meer dan 24%. Er zijn in het eerste kwartaal van dit jaar 28 vrijstaande woningen verkocht. Er staan er 377 te koop. Dat houdt in, dat je rekening moet houden met een verkooptijd van zo’n 3 jaar. In de andere segmenten is het niet veel beter op de Zeeuwse Eilanden.

Onder de Westerschelde zijn de getallen ook niet geweldig. Daar is de gemiddelde transactieprijs traditioneel veel lager dan boven de Westerschelde: € 161.000. Het verschil met de gemiddelde vraagprijs (€ 202.000) is daar 20%. Ook daar worden heel weinig woningen verkocht. Om het nog even bij de vrijstaande woningen te houden. Daarvan zijn er in het eerste kwartaal maar 28 verkocht en er staan er 224 te koop, gemiddeld nu al langer dan een jaar. Bij dit verkooptempo zal het gemiddeld nog 2 jaar duren voordat deze verkocht zijn.

Opvallend is, dat woningen die nieuw in de verkoop komen voor scherpere vraagprijzen te koop worden aangeboden en dan ook vlotter verkocht worden.

Dat houdt in, dat de verkopers van woningen die al langer te koop staan, flinke verlagingen van de vraagprijs moeten overwegen. We zitten nu in een kopersmarkt, maar vele eigenaars van woningen zitten nog in de ontkenningsfase. Het ziet er niet naar uit, dat de markt dit jaar echt zal aantrekken.


Zeeland is een kopersparadijs geworden:
• We zitten op een laag prijsniveau. Landelijk is de gemiddelde verkoopprijs € 232.000.
• De hypotheekrente is sluipenderwijs wat gezakt, maar kan overigens nog veel lager
• een koper kan kiezen uit ca 27 woningen.

Over het hele land bezien waren de woningmarktcijfers positiever, maar met name aan de periferie waren er afwijkingen naar beneden, zoals in Zeeland.

Mark Faasse

zaterdag 3 april 2010

Schaf de Pavlov-reactie af

U weet wel, als het gaat vriezen, is er altijd wel een nieuwsitem dat er over gaat of in Friesland de rayonhoofden bij elkaar zijn geweest over de Elfstedentocht. Jaar in jaar uit het zelfde. Die vierkante kerels zeggen vervolgens datgene wat ze bijna altijd zeggen, maar dat maakt niet uit, er wordt toch naar de bekende weg gevraagd.

Het woord bezuiniging kan niet vallen, of we krijgen de Pavlov-reflex over de hypotheekrente. Wat ben ik blij dat die 20 ambtelijke werkgroepen nu naar buiten gekomen zijn met de meest uiteenlopende bezuinigingsvoorstellen. Het gaat nu niet meer alleen over de hypotheekrente. Allerlei groeperingen doen nu de wedstrijd wie het meest zielig is als er bezuinigd gaat worden, daarmee hopend dat zij buiten schot blijven.

Beste lezers, ik geef u op een briefje, mijn financiële situatie staat mij niet toe weddenschappen af te sluiten, dat de hypotheekrente zo goed als buiten schot blijft. VVD, CDA en PVV geloof ik ook stellen zich als zodanig op. Nu de SP het in de peilingen minder doet, hoeft de PvdA, waarvan het doctorandussenkader ook dikke hypotheken heeft, niet meer op dit onderwerp te hameren. Sorry Mariëtte.

Je hoeft geen econoom te zijn, om te beseffen dat dit wel het slechtst denkbare moment is om aan de hypotheekrente te tornen. Margaret Thatcher deed het in Groot-Brittannië, op een moment dat het economisch voor de wind ging, tegelijkertijd met een zeer forse belastingverlaging. Want dat zeggen ‘ze’ er nooit bij. Wij hebben de hoogste hypotheekrenteaftrek ter wereld, maar onze inkomstenbelasting staat ook in de top-3, van het verkeerde lijstje. Als je hierover besluit, moet je wel evenwicht bewaren.

Er is al het nodige gesleuteld aan de hypotheekrente. Ik loop al wat langer mee en gelukkig laat mijn geheugen me niet in de steek:
• geen aftrek meer voor consumptieve uitgaven
• geen aftrek meer voor een tweede huis
• beperking van de duur tot 30 jaar
• de bijleenregeling om oneigenlijk fiscaal voordeel te behalen

Met name die laatste 2 regelingen zullen in de toekomst voordeel opleveren voor ’s lands schatkist. Laat die Pavlov-honden op een ander erf gaan blaffen dan dat van de woningmarkt. Ze jagen de broodnodige kopers weg.

Mark Faasse