Er wordt vaak kritiek geleverd over een democratisch tekort bij de diverse overheden. Zaken worden geregeld in achterkamertjes. Daarbij ontbreekt het natuurlijk aan controlemogelijkheden, want er worden vaak geen verslagen van gemaakt, en aan transparantie, en dat laatste is een hoger doel dat we na streven.
In de gemeente Wissenkerke, pardon, Noord-Beveland, is het in de mode om besloten vergaderingen te organiseren. Niet dat er allemaal zulke heikele onderwerpen te bespreken zijn, of zaken die het publiek niet mag weten, maar vanwege de gehaktballen. Die besloten vergaderingen gaan vaak vooraf aan de openbare vergaderingen die om 19.30 u plaats vinden. Omdat het dan ongeveer etenstijd is, wordt er middels het onvolprezen eetcafe De Kroon gezorgd voor een broodje bal. Vroeger was dat kroket, maar de leiders van de coalitie en de oppositie konden elkaar vinden in de kwaliteit en de smaak van de ballen zoals die door de sympathieke waard Peter de Looff voorgeschoteld worden.
In alle landen bezuiden Nederland zouden ze hun neus ophalen voor een dergelijke hap. Ongetwijfeld zou zoiets niet eens in hen opkomen. Dit is natuurlijk niets wat in hun ogen op een maaltijd zou lijken. Gelukkig zorgt Marianne (echtgenote), bezorgd als ze is over mijn gezondheid, toch meestal wel voor een voedzame maaltijd, ook op een wat vroeger uur. Toch kan ik het niet laten om eenmaal plaats genomen hebbend in mijn raadszetel, toch een bal, zonder broodje, te consumeren. De geest is gewillig, maar het vlees is lekker zullen we maar zeggen.
Wat die ballen wel veroorzaken, is dat bij elkaar opgeteld, de tijd die we besteden aan besloten vergaderingen misschien wel langer is dan de tijd die de reguliere raadsvergaderingen innemen. Dat is in de regel 1-1,5 uur.
Er zijn gemeenten die altijd tot laat vergaderen. Balkenende kreeg bekendheid als raadslid vanwege een krokettenmotie. Als vergaderingen van de gemeenteraad van Amstelveen lang uitliepen, moesten er kroketten geserveerd worden.
Ik zou alle gemeenteraden in Nederland aanraden om voorafgaande aan de raadsvergadering een gehaktballenbijeenkomst te houden. Dan ben je tenminste op tijd thuis. Denk ook niet,dat we op Noord-Beveland alles buiten de openbaarheid willen houden. We hebben gevoel voor de bal.
Mark Faasse
donderdag 28 oktober 2010
donderdag 14 oktober 2010
Bier en democratie
De dichter Riekus Waskowsky had het indertijd over bier en revolutie: in de Groningse studentencafés werd in de jaren ’70, naarmate de avond en de bierconsumptie vorderde de roep om revolutie, maar ook alleen de roep, luider.
Gisteren hadden we bij het CDA-Zeeland de lijsttrekkerverkiezing tussen Patricia de Milliano en Harry van Waveren. Daar zaten we bij het CDA nou net niet op te wachten. De broze eenheid zou in gevaar kunnen komen door de verschillen tussen de linker- en de rechteroever van de (Wester)Schelde, om in Antwerpse termen te praten.
Het bestuur had met de keuze van outsider Patricia de Milliano durf en lef getoond. Zij op haar beurt gaf duidelijk aan, dat het haar niet om de hoofdprijs van het Gedeputeerdenschap ging. Harry van Waveren voelde zich tekort gedaan en ging het duel aan.
In haar toespraak toonde De Milliano zich een vrouw van het volk, open, oprecht, eerlijk. Je voelt dat ze naast de mensen staat en dat kan electoraal van grote betekenis zijn. Voor Van Waveren stond er 4 jaar auto met chauffeur op het spel (waarom is de provincie ontrouw geworden aan het merk BMW?) en dat was te horen aan zijn stem. Hij had een intellectueel maar abstract verhaal, over de hoofden van de mensen heen.
Patricia won met een kleine marge, en dat kwam mede doordat Harry in Terneuzen nog een rekening had open staan, zeg maar aan de bar van de skihal. Harry was overigens wel bijzonder erg aardig geweest voor de gemeente Hulst met Perkpolder, maar dat kon de Zeeuwsvlaanderenaars niet vermurwen.
De telling duurde best lang, maar het wachten werd veraangenaamd door bier en wijn, waarbij ik me bedacht, dat als je het een beetje uitkient, je de contributie toch in vloeibare vorm terugkrijgt.
De vergadering had een happy end. Harry toonde zich een waardig verliezer, maar hij trekt voor zichzelf conclusies die niet van hem gevraagd worden. In elk geval bleek dat werkelijke democratie, de leden een echte keuze geven en niet een door het bestuur voorgekookt voorstel, een heilzame werking heeft. Proficiat Patricia!
Gisteren hadden we bij het CDA-Zeeland de lijsttrekkerverkiezing tussen Patricia de Milliano en Harry van Waveren. Daar zaten we bij het CDA nou net niet op te wachten. De broze eenheid zou in gevaar kunnen komen door de verschillen tussen de linker- en de rechteroever van de (Wester)Schelde, om in Antwerpse termen te praten.
Het bestuur had met de keuze van outsider Patricia de Milliano durf en lef getoond. Zij op haar beurt gaf duidelijk aan, dat het haar niet om de hoofdprijs van het Gedeputeerdenschap ging. Harry van Waveren voelde zich tekort gedaan en ging het duel aan.
In haar toespraak toonde De Milliano zich een vrouw van het volk, open, oprecht, eerlijk. Je voelt dat ze naast de mensen staat en dat kan electoraal van grote betekenis zijn. Voor Van Waveren stond er 4 jaar auto met chauffeur op het spel (waarom is de provincie ontrouw geworden aan het merk BMW?) en dat was te horen aan zijn stem. Hij had een intellectueel maar abstract verhaal, over de hoofden van de mensen heen.
Patricia won met een kleine marge, en dat kwam mede doordat Harry in Terneuzen nog een rekening had open staan, zeg maar aan de bar van de skihal. Harry was overigens wel bijzonder erg aardig geweest voor de gemeente Hulst met Perkpolder, maar dat kon de Zeeuwsvlaanderenaars niet vermurwen.
De telling duurde best lang, maar het wachten werd veraangenaamd door bier en wijn, waarbij ik me bedacht, dat als je het een beetje uitkient, je de contributie toch in vloeibare vorm terugkrijgt.
De vergadering had een happy end. Harry toonde zich een waardig verliezer, maar hij trekt voor zichzelf conclusies die niet van hem gevraagd worden. In elk geval bleek dat werkelijke democratie, de leden een echte keuze geven en niet een door het bestuur voorgekookt voorstel, een heilzame werking heeft. Proficiat Patricia!
donderdag 7 oktober 2010
Dubbele dip op de woningmarkt
In het derde kwartaal van dit jaar zijn de woningprijzen landelijk gedaald, net als in het laatste kwartaal van 2008 en het eerste kwartaal van 2009; het begin van de crisis. Economen vreesden deze zomer voor een dubbele dip. Gelukkig kwam die er niet, maar helaas wel op de woningmarkt. Hoewel de woningen goedkoper waren, werden er minder verkocht. Dat geldt ook voor de Randstad, traditioneel toch de sterkste woningmarkt van Nederland.
Last in first out
Wat opviel, was dat de helft van de woningen die verkocht werden, niet langer dan 3 maanden te koop stonden. Daarvan was ook het verschil tussen vraagprijs en transactieprijs niet groot, minder dan 5%. Het blijkt dat kopers de eigenaren van woningen die nog dromen van prijzen uit 2008 negeren. Die woningen staan te lang en voor te hoge prijzen te koop.
Op de Zeeuwse eilanden is de voorraad te koop staande woningen toegenomen, wat er op wijst, dat de prijzen nog niet veel zullen verbeteren. De woningen hielden hun prijzen wel enigszins vast, maar wat heb je daar aan, als er geen transactie tot stand komt. De gemiddelde prijs schommelt rond de 200.000 Euro.
In Zeeuws-Vlaanderen bleef het aantal te koop staande woningen wel stabiel. Dat geldt ook voor de prijzen, die tot iets boven de 170.000 Euro kwamen.
Kabinet geeft hoop
De discussie over de hypotheekrente is voorlopig verstomd, nu het nieuwe kabinet een duidelijke keuze heeft gemaakt. In de verkiezingstijd had dit een duidelijk negatief effect op de verkopen. We moeten echter niet denken, dat nu deze factor ten gunste van de kopers gedraaid is, dit gelijk een positief effect zal hebben.
Het kabinet gaat met een andere maatregel huurders stimuleren een woning te kopen. Mensen met een inkomen boven de € 43.000 krijgen forse huurverhogingen voor hun kiezen en zullen wellicht naar de markt voor koopwoningen uitwijken.
Ook is er veel aandacht voor de banken, die de hypotheekklanten op dit moment te hoge rentes berekenen. De rente is al laag, maar kan nog lager als de banken genoegen nemen met lagere marges, zoals ze in het verleden gedaan hebben.
De conclusie is, dat het op dit moment voor een koper goede tijden zijn. De rente is laag en de woningen zijn voor lage prijzen te koop.
Mark Faasse
Last in first out
Wat opviel, was dat de helft van de woningen die verkocht werden, niet langer dan 3 maanden te koop stonden. Daarvan was ook het verschil tussen vraagprijs en transactieprijs niet groot, minder dan 5%. Het blijkt dat kopers de eigenaren van woningen die nog dromen van prijzen uit 2008 negeren. Die woningen staan te lang en voor te hoge prijzen te koop.
Op de Zeeuwse eilanden is de voorraad te koop staande woningen toegenomen, wat er op wijst, dat de prijzen nog niet veel zullen verbeteren. De woningen hielden hun prijzen wel enigszins vast, maar wat heb je daar aan, als er geen transactie tot stand komt. De gemiddelde prijs schommelt rond de 200.000 Euro.
In Zeeuws-Vlaanderen bleef het aantal te koop staande woningen wel stabiel. Dat geldt ook voor de prijzen, die tot iets boven de 170.000 Euro kwamen.
Kabinet geeft hoop
De discussie over de hypotheekrente is voorlopig verstomd, nu het nieuwe kabinet een duidelijke keuze heeft gemaakt. In de verkiezingstijd had dit een duidelijk negatief effect op de verkopen. We moeten echter niet denken, dat nu deze factor ten gunste van de kopers gedraaid is, dit gelijk een positief effect zal hebben.
Het kabinet gaat met een andere maatregel huurders stimuleren een woning te kopen. Mensen met een inkomen boven de € 43.000 krijgen forse huurverhogingen voor hun kiezen en zullen wellicht naar de markt voor koopwoningen uitwijken.
Ook is er veel aandacht voor de banken, die de hypotheekklanten op dit moment te hoge rentes berekenen. De rente is al laag, maar kan nog lager als de banken genoegen nemen met lagere marges, zoals ze in het verleden gedaan hebben.
De conclusie is, dat het op dit moment voor een koper goede tijden zijn. De rente is laag en de woningen zijn voor lage prijzen te koop.
Mark Faasse
woensdag 6 oktober 2010
Who the f... is Ferrier?
Wat ik erg jammer vond als lid van het CDA, is dat Ferrier en Koppejan niet op het eind van het bijzondere CDA-congres hadden toegezegd dat ze con amore instemden met de vorming van het door de PVV gedoogde kabinet.
Ze hielden de kaart voor de borst en dat gaf weer ruimte aan onder ander Hirsch Ballin, die de dag daarop onzalige ideeen opperde en de tweedeling binnen het CDA aanwakkerde.
Als je toch uiteindelijk akkoord gaat, zoals gisteren gelukkig bleek, had je de eenheid van de partij een dienst bewezen als je dat eerder had gezegd, direct na de stemming. In plaats daarvan wilde Ferrier haar moments of fame nog wat langer laten duren. Ferrier is vrouw en van niet-Nederlandse komaf. De combinatie van deze kenmerken is goed, om zonder verdere kwaliteiten, hoog te komen in de nomenclatura van het CDA. Ze zit al sinds 2002 in de Kamer en heeft bij de laatste verkiezingen 1200 voorkeursstemmen gehad.
Koppejan had er iets meer, een kleine 4000. Ook niet om over naar huis te schrijven en hij is nu de man die naar eigen zeggen Wilders gaat ontmaskeren. Waarom heeft hij deze grote woorden niet eerder ten uitvoer gebracht? Enige bescheidenheid zou hem sieren. Hoe kun je Wilders van een democratisch tekort beschuldigen als je zelf de mogelijkheid open houdt om tegen 74 anderen je eigen gelijk er door te drukken in de Tweede Kamer?
Laten we nu eens met z’n allen dit land een dienst bewijzen en gaan regeren. Deze poppenkast heeft al te lang geduurd.
Mark Faasse
Ze hielden de kaart voor de borst en dat gaf weer ruimte aan onder ander Hirsch Ballin, die de dag daarop onzalige ideeen opperde en de tweedeling binnen het CDA aanwakkerde.
Als je toch uiteindelijk akkoord gaat, zoals gisteren gelukkig bleek, had je de eenheid van de partij een dienst bewezen als je dat eerder had gezegd, direct na de stemming. In plaats daarvan wilde Ferrier haar moments of fame nog wat langer laten duren. Ferrier is vrouw en van niet-Nederlandse komaf. De combinatie van deze kenmerken is goed, om zonder verdere kwaliteiten, hoog te komen in de nomenclatura van het CDA. Ze zit al sinds 2002 in de Kamer en heeft bij de laatste verkiezingen 1200 voorkeursstemmen gehad.
Koppejan had er iets meer, een kleine 4000. Ook niet om over naar huis te schrijven en hij is nu de man die naar eigen zeggen Wilders gaat ontmaskeren. Waarom heeft hij deze grote woorden niet eerder ten uitvoer gebracht? Enige bescheidenheid zou hem sieren. Hoe kun je Wilders van een democratisch tekort beschuldigen als je zelf de mogelijkheid open houdt om tegen 74 anderen je eigen gelijk er door te drukken in de Tweede Kamer?
Laten we nu eens met z’n allen dit land een dienst bewijzen en gaan regeren. Deze poppenkast heeft al te lang geduurd.
Mark Faasse
maandag 4 oktober 2010
Feest der democratie
Zo noemde Maxime Verhagen het CDA-congres. Het was nog nooit eerder vertoond in Nederland, bijna 5000 deelnemers, en dat de hele dag live op de televisie. Ik kon het helaas niet meemaken, omdat de zaken van het meisje voor dit congres gingen, maar het begin heb ik gevolgd op TV. Hier werd geschiedenis geschreven.
Verhagen is er als er moeilijke klussen te klaren zijn. Het is ongelofelijk wat hij gepresteerd heeft. Onder grote druk staan, met een achterban die voortdurend probeert stokken tussen de spaken te steken en dan toch volhouden en doordouwen. Politiek bedrijven en een land besturen gaat van au. Hij heeft zich niet uit het veld laten slaan, maar is blijven lachen en heeft iedereen netjes te woord gestaan. Hij heeft vanuit een verliezerspositie het CDA toch een overwinning gegeven en dat had niemand anders zo gekund.
Een van de verwijten aan Wilders is dat hij funest is voor de democratie, maar het tegendeel wordt waar. In het polderende Nederland, waar consensus het belangrijkste doel lijkt te zijn, is er weer iets om warm voor te lopen, je zelf voor in te zetten. Zeker onder paars probeerde men verschillen te verdoezelen, maar gelukkig heeft Fortuyn daar een eind aan gemaakt.
Het regeerakkoord is er een, waar het CDA onder andere omstandigheden de vlag voor zou uitsteken. Zelfs het linksere deel van het CDA is op zijn wenken bediend (jawel!) door de PVV, met handhaving van een aantal sociale verworvenheden.
Het probleem wat overblijft is de anti-islam houding van Wilders.
Onlangs werd op de voorpagina van het NRC melding gemaakt van een onderzoek naar de radicale islam. De conclusie was, grof samengevat, dat radicale islamieten wezenlijk niet veel anders waren dan SGP’ers. Ik denk niet dat die onderzoekers veel streng gereformeerden in hun omgeving hebben, want het zou in die mensen niet opkomen om in de naam van hun religie te gaan moorden, of dit stilletjes toe te juichen.
In de jaren ’70 en ’80 ondergingen de gereformeerden dat er met God en gebod gespot werd door degenen, die nu de islamieten een warm hart toedragen. De enige reacties op deze pijnlijke blasfemie waren wat posters van de Bond tegen het vloeken.
Onderbelicht in het nieuws waren berichten over geradicaliseerde moslims, waaronder ook blonde Duitsers met blauwe ogen, die aanslagen voorbereiden volgens het recept van het hotel in Mumbai. Dit is een bericht wat velen niet willen horen.
Onze dominee sprak gisteren in haar gebed over een partij in verwarring. Dat lijkt het nog steeds te zijn, ook na de duidelijke uitspraak van het congres. Het ware beter als Koppejan en Ferrier zich daar democratisch en direct aan zouden conformeren. Hebben zij een beter alternatief?
Mark Faasse
Verhagen is er als er moeilijke klussen te klaren zijn. Het is ongelofelijk wat hij gepresteerd heeft. Onder grote druk staan, met een achterban die voortdurend probeert stokken tussen de spaken te steken en dan toch volhouden en doordouwen. Politiek bedrijven en een land besturen gaat van au. Hij heeft zich niet uit het veld laten slaan, maar is blijven lachen en heeft iedereen netjes te woord gestaan. Hij heeft vanuit een verliezerspositie het CDA toch een overwinning gegeven en dat had niemand anders zo gekund.
Een van de verwijten aan Wilders is dat hij funest is voor de democratie, maar het tegendeel wordt waar. In het polderende Nederland, waar consensus het belangrijkste doel lijkt te zijn, is er weer iets om warm voor te lopen, je zelf voor in te zetten. Zeker onder paars probeerde men verschillen te verdoezelen, maar gelukkig heeft Fortuyn daar een eind aan gemaakt.
Het regeerakkoord is er een, waar het CDA onder andere omstandigheden de vlag voor zou uitsteken. Zelfs het linksere deel van het CDA is op zijn wenken bediend (jawel!) door de PVV, met handhaving van een aantal sociale verworvenheden.
Het probleem wat overblijft is de anti-islam houding van Wilders.
Onlangs werd op de voorpagina van het NRC melding gemaakt van een onderzoek naar de radicale islam. De conclusie was, grof samengevat, dat radicale islamieten wezenlijk niet veel anders waren dan SGP’ers. Ik denk niet dat die onderzoekers veel streng gereformeerden in hun omgeving hebben, want het zou in die mensen niet opkomen om in de naam van hun religie te gaan moorden, of dit stilletjes toe te juichen.
In de jaren ’70 en ’80 ondergingen de gereformeerden dat er met God en gebod gespot werd door degenen, die nu de islamieten een warm hart toedragen. De enige reacties op deze pijnlijke blasfemie waren wat posters van de Bond tegen het vloeken.
Onderbelicht in het nieuws waren berichten over geradicaliseerde moslims, waaronder ook blonde Duitsers met blauwe ogen, die aanslagen voorbereiden volgens het recept van het hotel in Mumbai. Dit is een bericht wat velen niet willen horen.
Onze dominee sprak gisteren in haar gebed over een partij in verwarring. Dat lijkt het nog steeds te zijn, ook na de duidelijke uitspraak van het congres. Het ware beter als Koppejan en Ferrier zich daar democratisch en direct aan zouden conformeren. Hebben zij een beter alternatief?
Mark Faasse
Abonneren op:
Posts (Atom)
