De verkiezingen voor de 2e Kamer in maart zijn we al weer lang vergeten, en ook zijn we er inmiddels aan gewend dat we geregeerd worden door een demissionair kabinet, waardoor een aantal grote problemen niet aangepakt worden.
Het lijkt er op, dat de formatiegesprekken
stroef lopen vanwege een aantal
immateriële
zaken. Blijkbaar staan er geen veel
belangrijkere zaken op het spel. In de VS verloren de Democraten inclusief
Hillary Clinton de verkiezingen vanwege de nadruk die ze legden op zaken zoals
genderneutrale toiletten. Een kleine groep mensen maakt zich daar enorm druk
om, en de meerderheid vraagt zich af of politici niet iets beters te doen
hebben.
In Nederland propageert D66 zaken als voltooid
leven.
In de eerste uitzending van Zomergasten van
dit jaar, sprak de columniste Rosanna Herzberger zich hier scherp over uit. We
hebben in Nederland een humane euthanasiewetgeving, waardoor mensen uit uitzichtloos
lijden bevrijd kunnen worden.
Bij een voltooid leven is er echter geen sprake
van uitzichtloos lijden. Daarom is wetgeving die faciliteert dat er een kader
wordt geschapen waarin de dood wordt toegebracht (om het netjes te zeggen) een
hele gevaarlijke wending van hoe we naar levens kijken.
Herzberger stelt, dat de eigen wil, waarvoor
de voorstanders zo graag de weg vrij maken, niet vastomlijnd is, maar
fluctueert. Iemand kan tot andere gedachten komen. Dat komt niet alleen omdat
de persoon in kwestie verandert, maar ook omdat de maatschappij verandert. Ik ben het met haar eens, dat een
dergelijke wetgeving de maatschappij op een hellend vlak zal brengen, waardoor
zorg en eerbied voor het leven af zullen nemen en het makkelijker geaccepteerd
zal worden als iemand zal zeggen dat men dood wil.
Volgens Herzberger passen er in een dergelijke
samenleving stervensbegeleiders, want artsen zullen dit niet willen doen. En
dit is maar een stapje weg van doodseskaders.
Zij is een jodin, waarvan veel voorouders
gestorven zijn in de gaskamers. Ik denk dat we de mening van zulke
intellectuelen ter harte moeten nemen en streven naar zin en
zingeving in ons bestaan.
