Ik heb het hier niet over de nieuwe burger van McDonald’s maar meer over de filmklassieker Rebel without a cause met James Dean. ‘Nobody calls me chicken’ sprak hij.
Ik dacht er aan, toen ik dit weekend op de Second Home International beurs liep. Ik zag daar uithangbordjes met outlet, eentje met een ‘echte’ aasgier met spoedverkoop.com en ik sprak een Belgische exposant die o.a. werkt met de URL bankbeslag.be . Verder veel bordjes met fikse kortingen. Allemaal bedoeld om de afwachtende en misschien nog wat bange gegadigde te verleiden tot koop.
Er was een Engels bedrijf, met een snelle verkoper, textbook salesman, die me meedeelde dat de Engelsen altijd de eersten waren met nieuw locaties en projecten. Dat kon ik wel beamen, maar of dat met de huidige koers van de Britse pond nog zo is, vraag ik me ten zeerste af.
Je kunt wel leren van die London based developers. Zo zag ik in Borovets, Bulgarije, dat zij bij appartementen de oppervlakten van de gemeenschappelijke ruimten omslaan en optellen bij de oppervlakte van het appartement. Het komt op mij over als een zwaktebod, maar gebeurt wel op een transparante manier, want de optelling staat op de prijslijst. En dan vervolgens in zo’n land toch nog 2000 €/m2 vragen.
Die Engelsen verkochten gewoon via het internet. Waarom zou je gaan kijken als het appartement er toch nog niet staat?
Ik ben iets te veel gewone makelaar, dus ga ik wel kijken. Ik wil wat kopen in Italië en daarom was ik twee weken geleden op Sardinië. Vorige jaar had ik op de beurs een project gezien, wat me geschikt leek. Ryanair bracht me er heen voor weinig en ik kon met enige moeite het project vinden. De tweede verdiepingsvloer was bereikt, maar het project was al maanden geleden stil gelegd. Heel toevallig sprak ik nog locale mensen, die nog geld moeten hebben van de ontwikkelaar.
Wat me ook opvalt daar, is dat hoewel het een prachtig gebied is, met een heel vriendelijke bevolking, er in maart nog zo weinig te beleven is. Het beroemde Porto Cervo aan de Costa Smeralda was uitgestorven. Misschien komt Berlusconi pas met Pasen.
In landen als Italië en Griekenland zijn de seizoenen erg kort. Iedereen gaat tegelijkertijd op vakantie. In Nederland en Duitsland is er meer sprake van spreiding en daardoor is er meer levendigheid in de toeristische gebieden. Van verhuurders aan de Zeeuwse kust begrijp ik dat de crisis geen negatieve invloed heeft gehad op de boekingen van vakantiewoningen. Die inkomstenstroom zorgt er wellicht voor, dat de prijzen van de tweede huizen in onze contreien redelijk op peil gebleven zijn.
maandag 29 maart 2010
maandag 15 maart 2010
Wereldberoemd in Amsterdam
We hebben een turbulente week achter ons, met onverwachte gebeurtenissen.
Het begon met Camiel Eurlings, die de actieve politiek vaarwel zei. Vervolgens kwam daar Wouter Bos over heen, met de zelfde reden als Eurlings, en presenteerde zich enkele uren later de gedroomde opvolger voor de PvdA, Job Cohen.
’s Ochtends in de krant werd gesproken van een leiderschapscrisis in het CDA, en in de avondkranten van een meesterzet van de PvdA. Nu is het zo, dat in de PvdA de leider opstapte, en in het CDA bleef die gewoon zitten, met steun van het partijbestuur, waar alle provinciale voorzitters deel van uitmaken. Breed gedragen dus. Bos die koos in zijn uppie zijn opvolger, in tegenstelling tot de democratische traditie en debatcultuur van zijn partij. Vind ik eerder een teken van armoede dan van sterkte.
De spindoctors van de PvdA hadden hun werk beter gedaan dan die van het CDA. Het CDA voert goede campagnes, de PvdA net iets beter, behalve misschien in het tijdperk van Jack de Vries. Overigens heeft het CDA ook nog wel enkele outsiders achter de hand, die in mijn optiek een maatje groter zijn dan Cohen. Cees Veerman is er een van, ik heb hem 3 maanden geleden ontmoet en het is echt iemand in vorm. Het zou me niet verbazen als hij op de voorgrond zou treden. Maar vlak mensen als Piet-Hein Donner, Eelco Brinkman of Gerd Leers niet uit.
Bos vind ik een politiek natuurtalent. Hij weet bijna altijd de juiste snaar te raken, ook als hij overvallen wordt door een journalist over een nieuw probleem waar hij zich niet op heeft kunnen voorbereiden. Hij heeft goede looks, tegenwoordig met een stropdas aan kan hij zich ook in de financiële wereld vertonen en hij is gepolijst, maar niet glad. In mijn optiek stuurde hij de PvdA ook in de goede richting.
Job Cohen schijnt zo’n goede burgemeester geweest te zijn. Enkele jaren geleden werd hij in Time magazine genoemd als een soort voorbeeld-Europeaan. Rond 1980 deed Time ook een voorspelling over Wim Kok, toen vakbondsleider op de barricaden, dat hij wel eens de nieuwe premier van Nederland zou kunnen worden. Ze hebben toen ongelofelijk gelijk gekregen.
Cohen kon in Amsterdam de boel wel bij elkaar houden, maar de problemen met integratie zijn niet structureel aangepakt. Financieel is het gierend uit de klauwen gelopen met de Noord-Zuidlijn en het hebben van de hoogste parkeertarieven ter wereld wordt als een teken van beschaving gezien. Geen geweldig trackrecord.
Bijzonder veel journalisten werken en wonen in Amsterdam. Dat is volgens mij de oorzaak van het gejuich over Cohen. Voor degenen die ’s avonds niet het Parool lezen is Cohen gewoon een keurige nette man.
Mark Faasse
Het begon met Camiel Eurlings, die de actieve politiek vaarwel zei. Vervolgens kwam daar Wouter Bos over heen, met de zelfde reden als Eurlings, en presenteerde zich enkele uren later de gedroomde opvolger voor de PvdA, Job Cohen.
’s Ochtends in de krant werd gesproken van een leiderschapscrisis in het CDA, en in de avondkranten van een meesterzet van de PvdA. Nu is het zo, dat in de PvdA de leider opstapte, en in het CDA bleef die gewoon zitten, met steun van het partijbestuur, waar alle provinciale voorzitters deel van uitmaken. Breed gedragen dus. Bos die koos in zijn uppie zijn opvolger, in tegenstelling tot de democratische traditie en debatcultuur van zijn partij. Vind ik eerder een teken van armoede dan van sterkte.
De spindoctors van de PvdA hadden hun werk beter gedaan dan die van het CDA. Het CDA voert goede campagnes, de PvdA net iets beter, behalve misschien in het tijdperk van Jack de Vries. Overigens heeft het CDA ook nog wel enkele outsiders achter de hand, die in mijn optiek een maatje groter zijn dan Cohen. Cees Veerman is er een van, ik heb hem 3 maanden geleden ontmoet en het is echt iemand in vorm. Het zou me niet verbazen als hij op de voorgrond zou treden. Maar vlak mensen als Piet-Hein Donner, Eelco Brinkman of Gerd Leers niet uit.
Bos vind ik een politiek natuurtalent. Hij weet bijna altijd de juiste snaar te raken, ook als hij overvallen wordt door een journalist over een nieuw probleem waar hij zich niet op heeft kunnen voorbereiden. Hij heeft goede looks, tegenwoordig met een stropdas aan kan hij zich ook in de financiële wereld vertonen en hij is gepolijst, maar niet glad. In mijn optiek stuurde hij de PvdA ook in de goede richting.
Job Cohen schijnt zo’n goede burgemeester geweest te zijn. Enkele jaren geleden werd hij in Time magazine genoemd als een soort voorbeeld-Europeaan. Rond 1980 deed Time ook een voorspelling over Wim Kok, toen vakbondsleider op de barricaden, dat hij wel eens de nieuwe premier van Nederland zou kunnen worden. Ze hebben toen ongelofelijk gelijk gekregen.
Cohen kon in Amsterdam de boel wel bij elkaar houden, maar de problemen met integratie zijn niet structureel aangepakt. Financieel is het gierend uit de klauwen gelopen met de Noord-Zuidlijn en het hebben van de hoogste parkeertarieven ter wereld wordt als een teken van beschaving gezien. Geen geweldig trackrecord.
Bijzonder veel journalisten werken en wonen in Amsterdam. Dat is volgens mij de oorzaak van het gejuich over Cohen. Voor degenen die ’s avonds niet het Parool lezen is Cohen gewoon een keurige nette man.
Mark Faasse
zaterdag 13 maart 2010
Never Change A Winning Team
Noord-Beveland was vorige week de eerste gemeente in Nederland waar een college gevormd werd. Het was echt niet van te voren afgesproken, maar de mannen liggen elkaar goed. Ze zijn alle drie uit de vette zware zeeklei getrokken, gewend om met tegenwind te fietsen; ferme jongens, stoere knapen, maar dan wat ouder.
De bestendige oppositieleider haalde met zijn negatieve reactie veel nieuws, maar heeft naderhand toch excuses aangeboden voor zijn harde opmerkingen. Hij was in de laatste raadsperiode de primus, en maakte van zichzelf op een slimme manier een soort vierde wethouder. Voor het grootste gedeelte is men het wel eens op dit mooie eiland. Er was ook genoeg geld om leuke dingen voor de mensen te doen. Dat gaat binnenkort veranderen. Ik hoop dat er bij het verdelen van pijn ook eensgezindheid zal zijn.
Die eensgezindheid blijkt ook uit het gegeven dat Noord-Beveland een zelfstandige gemeente moet blijven. Dat zal misschien niet zo meevallen als je maar goed 7.000 inwoners hebt. Als er gesproken wordt over gemeentelijke herindeling zeg ik wel eens (uit de grap, maar ik heb weinig humor) dat ik daar niet tegen ben. Ik wil dan niet fuseren, maar weer splitsen naar vroeger, toen er een gemeente Wissenkerke (vernoemd naar de populaire burgemeester Wisse) en Kortgene waren. Met name in Wissenkerke waren de gebouwen en infrastuctuur op orde en waren de lasten laag. Iedereen vrolijk en blij.
Ik ben jaren geleden in Frankrijk in de kleinste gemeente van dit grote land geweest. Er waren slechts 24 inwoners, met een (gekozen) burgemeester en een tuinman. Dichter bij de burger kan het bestuur niet staan.
Grote gemeenten hebben grote problemen, zeker als 1 partij het gedurende lange tijd voor het zeggen heeft gehad. Ik heb 9 jaar in Vlissingen gewoond, tot enkele jaren geleden de grootste gemeente van Zeeland. De PvdA-kongsi van bestuurders en ambtenaren heeft een beleid gevoerd, waarmee deze gemeente in het bedrijfsleven technisch failliet zou zijn. Ze lachten projectontwikkelaars uit die serieuze bedragen wilden betalen voor het Scheldeterrein. Ze konden het zelf veel beter en zouden er veel geld mee gaan verdienen voor de stad. Eerst zouden er 1000 woningen gebouwd worden, maar de kosten liepen op, en die werden dan tijdelijk weggepoetst door meer woningen te plannen op het zelfde terrein. Inmiddels staat de teller op pakweg 1800. Je kunt beter in sprookjes geloven dan dat zoveel huizen daar binnen afzienbare tijd zullen verrijzen.
De schuld van Vlissingen is zo’n 190 miljoen, en daarvoor moet op dit moment 20.000 Euro per dag aan rente betaald worden. Als die bedragen maar groot genoeg zijn, dan heeft eigenlijk niemand in de gaten hoe gigantisch veel dat is. Stel dat ik daar nog zou wonen met mijn vrouw en de katerpoes, dan zouden wij elke dag 1 Euro per dag opzij moeten leggen voor deze rentebetalingen. Dat is dan bij elkaar 365 Euro per jaar. Daarvan kunnen wij kort op vakantie, weliswaar zonder Steijn (de katerpoes). Wie is er nou zo gek om dat te gaan betalen?
Een kleinere gemeente hoeft niet slecht bestuurd te worden, hoeft niet meer te kosten en je weet zeker dat het bestuur dichter bij de inwoner staat. Laten de burgers het blijven winnen van de boekhouders!
Mark Faasse
De bestendige oppositieleider haalde met zijn negatieve reactie veel nieuws, maar heeft naderhand toch excuses aangeboden voor zijn harde opmerkingen. Hij was in de laatste raadsperiode de primus, en maakte van zichzelf op een slimme manier een soort vierde wethouder. Voor het grootste gedeelte is men het wel eens op dit mooie eiland. Er was ook genoeg geld om leuke dingen voor de mensen te doen. Dat gaat binnenkort veranderen. Ik hoop dat er bij het verdelen van pijn ook eensgezindheid zal zijn.
Die eensgezindheid blijkt ook uit het gegeven dat Noord-Beveland een zelfstandige gemeente moet blijven. Dat zal misschien niet zo meevallen als je maar goed 7.000 inwoners hebt. Als er gesproken wordt over gemeentelijke herindeling zeg ik wel eens (uit de grap, maar ik heb weinig humor) dat ik daar niet tegen ben. Ik wil dan niet fuseren, maar weer splitsen naar vroeger, toen er een gemeente Wissenkerke (vernoemd naar de populaire burgemeester Wisse) en Kortgene waren. Met name in Wissenkerke waren de gebouwen en infrastuctuur op orde en waren de lasten laag. Iedereen vrolijk en blij.
Ik ben jaren geleden in Frankrijk in de kleinste gemeente van dit grote land geweest. Er waren slechts 24 inwoners, met een (gekozen) burgemeester en een tuinman. Dichter bij de burger kan het bestuur niet staan.
Grote gemeenten hebben grote problemen, zeker als 1 partij het gedurende lange tijd voor het zeggen heeft gehad. Ik heb 9 jaar in Vlissingen gewoond, tot enkele jaren geleden de grootste gemeente van Zeeland. De PvdA-kongsi van bestuurders en ambtenaren heeft een beleid gevoerd, waarmee deze gemeente in het bedrijfsleven technisch failliet zou zijn. Ze lachten projectontwikkelaars uit die serieuze bedragen wilden betalen voor het Scheldeterrein. Ze konden het zelf veel beter en zouden er veel geld mee gaan verdienen voor de stad. Eerst zouden er 1000 woningen gebouwd worden, maar de kosten liepen op, en die werden dan tijdelijk weggepoetst door meer woningen te plannen op het zelfde terrein. Inmiddels staat de teller op pakweg 1800. Je kunt beter in sprookjes geloven dan dat zoveel huizen daar binnen afzienbare tijd zullen verrijzen.
De schuld van Vlissingen is zo’n 190 miljoen, en daarvoor moet op dit moment 20.000 Euro per dag aan rente betaald worden. Als die bedragen maar groot genoeg zijn, dan heeft eigenlijk niemand in de gaten hoe gigantisch veel dat is. Stel dat ik daar nog zou wonen met mijn vrouw en de katerpoes, dan zouden wij elke dag 1 Euro per dag opzij moeten leggen voor deze rentebetalingen. Dat is dan bij elkaar 365 Euro per jaar. Daarvan kunnen wij kort op vakantie, weliswaar zonder Steijn (de katerpoes). Wie is er nou zo gek om dat te gaan betalen?
Een kleinere gemeente hoeft niet slecht bestuurd te worden, hoeft niet meer te kosten en je weet zeker dat het bestuur dichter bij de inwoner staat. Laten de burgers het blijven winnen van de boekhouders!
Mark Faasse
donderdag 11 maart 2010
Krimpgebied = Kansgebied
is de titel van een rapport wat door de NVM geschreven is, om de problematiek van Krimp te adresseren vanuit het perspectief van de makelaar. In de krimpgebieden is ca. 70% van de woningen particulier eigendom en die private personen hebben geen spreekbuis richting de overheid. De enige die daar wel aan tafel zit, is de woningcorporatie. De NVM-makelaar kan dit gat op een deskundige manier invullen.
Ik heb zelf meegewerkt aan de totstandkoming van dit rapport en me sterk gemaakt voor opname daarin van de tweede woning. We onderscheiden diverse soorten tweede woningen: de zomerwoning, de woning voor recreatieve verhuur en de deeltijdwoning. Met name de deeltijdwoning biedt kansen in de krimpregio’s. Men werkt elders 3-5 dagen en heeft daar ook een woning en de rest van de week wordt de quality time gespendeerd in de tweede woning. In die omgeving raakt men vervolgens ook sociaal verankerd en als de werkzame tijd afneemt, of afloopt, verblijft men full time in de voormalige deeltijdwoning. Ik woon aan de Noordzeekust en zie dit verschijnsel overal om me heen plaats vinden.
Ik verkocht op een gegeven moment een fors huis aan een alleenstaande oudere vrouw, een Nederlandse, die in Duitsland gewoond had, en op de Roompot een caravan had. Ik moet eerlijk bekennen, dat ik pas nadat ze bij de notaris ondertekend had, durfde te vragen waarom ze eigenlijk zo’n huis kocht. Ze moest er wel om lachen en zei dat ze zelfs haar auto bij ons op het dorp kocht. Dat deed ik nog niet eens. Ze nam deel aan het sociale leven en schonk zelfs een nieuwe piano aan de kerk. Dit soort mensen zijn een verrijking voor de gemeenschap.
Duitsers kennen een 1er en 2er Wohnsitz, maar veel toeristische gemeenten hebben hiervoor een allergie ontwikkeld, die een dieptepunt kreeg in het indertijd beruchte Kortgeense model. Hiervan werden beelden op de Duitse tv getoond dat een tweede huis van een brave Duitser verzegeld werd. Die wetgeving dateert echter uit de jaren ’70, de tijd dat men over minder vrije tijd beschikte, de bevolking als geheel ook jonger was en er minder (gespreide) welvaart was.
Wat ook een heel belangrijke rol speelde indertijd was de contingentering, een maximering van het aantal nieuw te bouwen woningen. De woningen die door buutendiekers gekocht werden, zorgden voor een prijsopdrijvend effect en op verminderde kansen van de locale bevolking om hun woonwensen te realiseren. Elke gemeente voerde wel een ander beleid en nu, 20-30 jaar later, zie je dat het allemaal toch niet zo veel uitmaakte.
Er is nu een nieuw tijdperk aangebroken , waar het bij nieuwbouwprojecten een noodzaak zal zijn om het concept van deeltijdwonen er in te betrekken, om een project te realiseren. Er moet immers in een bepaalde tijd 70% van de woningen verkocht worden, voordat men aan de slag gaat. Vooralsnog bespeur ik bij veel overheden koudwatervrees, maar laten we het vooral beschouwen als een kans.
Mark Faasse
Ik heb zelf meegewerkt aan de totstandkoming van dit rapport en me sterk gemaakt voor opname daarin van de tweede woning. We onderscheiden diverse soorten tweede woningen: de zomerwoning, de woning voor recreatieve verhuur en de deeltijdwoning. Met name de deeltijdwoning biedt kansen in de krimpregio’s. Men werkt elders 3-5 dagen en heeft daar ook een woning en de rest van de week wordt de quality time gespendeerd in de tweede woning. In die omgeving raakt men vervolgens ook sociaal verankerd en als de werkzame tijd afneemt, of afloopt, verblijft men full time in de voormalige deeltijdwoning. Ik woon aan de Noordzeekust en zie dit verschijnsel overal om me heen plaats vinden.
Ik verkocht op een gegeven moment een fors huis aan een alleenstaande oudere vrouw, een Nederlandse, die in Duitsland gewoond had, en op de Roompot een caravan had. Ik moet eerlijk bekennen, dat ik pas nadat ze bij de notaris ondertekend had, durfde te vragen waarom ze eigenlijk zo’n huis kocht. Ze moest er wel om lachen en zei dat ze zelfs haar auto bij ons op het dorp kocht. Dat deed ik nog niet eens. Ze nam deel aan het sociale leven en schonk zelfs een nieuwe piano aan de kerk. Dit soort mensen zijn een verrijking voor de gemeenschap.
Duitsers kennen een 1er en 2er Wohnsitz, maar veel toeristische gemeenten hebben hiervoor een allergie ontwikkeld, die een dieptepunt kreeg in het indertijd beruchte Kortgeense model. Hiervan werden beelden op de Duitse tv getoond dat een tweede huis van een brave Duitser verzegeld werd. Die wetgeving dateert echter uit de jaren ’70, de tijd dat men over minder vrije tijd beschikte, de bevolking als geheel ook jonger was en er minder (gespreide) welvaart was.
Wat ook een heel belangrijke rol speelde indertijd was de contingentering, een maximering van het aantal nieuw te bouwen woningen. De woningen die door buutendiekers gekocht werden, zorgden voor een prijsopdrijvend effect en op verminderde kansen van de locale bevolking om hun woonwensen te realiseren. Elke gemeente voerde wel een ander beleid en nu, 20-30 jaar later, zie je dat het allemaal toch niet zo veel uitmaakte.
Er is nu een nieuw tijdperk aangebroken , waar het bij nieuwbouwprojecten een noodzaak zal zijn om het concept van deeltijdwonen er in te betrekken, om een project te realiseren. Er moet immers in een bepaalde tijd 70% van de woningen verkocht worden, voordat men aan de slag gaat. Vooralsnog bespeur ik bij veel overheden koudwatervrees, maar laten we het vooral beschouwen als een kans.
Mark Faasse
donderdag 4 maart 2010
Kiezers bedankt!
Gisteren was het uur van de waarheid, althans de gemeenteraadsverkiezingen. Ik stond op een net niet verkiesbare plaats, maar zoals het er naar uit ziet, is er een gerede kans dat ik lid word van de gemeenteraad. Dat is afhankelijk of het CDA een wethouder levert of niet.
Mijn felicitaties voor winnaar Piet de Putter, VVD-lijsttrekker, die de beste was in het debat en voor Giel de Kanter die de VVD aanvoerde in een goede campagne.
We hadden een programma dat kort was, maar concreet en uitdagend. Verder hebben we leuke acties gevoerd, zoals de cd-appelactie bij de uitgang van scholen. Ik heb het vuur uit mijn sloffen gelopen en dat is toch beloond door een flink aantal kiezers, die hun stem op mij uitbrachten. Ik ben blij met die stemmen, helemaal tevreden toch niet, want ik had er graag meer gehad.
Wel blijkt dat wanneer je actief bent, er zaken gaan verschuiven. Ik zou het een volgende keer weer zo doen.
Nogmaals bedankt.
Mark Faasse
Mijn felicitaties voor winnaar Piet de Putter, VVD-lijsttrekker, die de beste was in het debat en voor Giel de Kanter die de VVD aanvoerde in een goede campagne.
We hadden een programma dat kort was, maar concreet en uitdagend. Verder hebben we leuke acties gevoerd, zoals de cd-appelactie bij de uitgang van scholen. Ik heb het vuur uit mijn sloffen gelopen en dat is toch beloond door een flink aantal kiezers, die hun stem op mij uitbrachten. Ik ben blij met die stemmen, helemaal tevreden toch niet, want ik had er graag meer gehad.
Wel blijkt dat wanneer je actief bent, er zaken gaan verschuiven. Ik zou het een volgende keer weer zo doen.
Nogmaals bedankt.
Mark Faasse
maandag 1 maart 2010
Get out the vote
De laatste campagnedagen voor de verkiezingen staan voor de deur en we gaan er nog even hard tegenaan. Vorige week is prima verlopen; we kregen erg goede publiciteit met ons plan voor de 100.000 Euro woning voor jongeren. Bijzonder was, dat een deskundige uit onverdachte hoek (woningcorporatie) tegen de krant zei dat ons plan realistisch was. De andere partijen deden er een beetje zuur over, ze gaan meer voor een hogere kwaliteit dan een lagere prijs. Tijdens het verkiezingsdebat stelde iemand vragen over goedkope bejaardenwoningen in Kortgene, die er niet uitzagen volgens de vragensteller. De wethouder had laten onderzoeken hoe de huurders daar zelf tegenover stonden, en die wilden liever een lage huurprijs, dan meer comfort in het huis tegen een hogere huur. Dan komen we bij een van mijn noties over wonen: dat lage woonlasten ook een kwaliteit zijn. Er wordt veel te veel gestuurd op grotere ruimtes en meer voorzieningen.
Het langs de deur gaan vond ik erg leuk, helaas werkte het weer niet zo mee. Ik kreeg goede reacties, onder andere van een vrouw die een poosje geleden een huis bij me gekocht had. Deze dame wist indertijd in de onderhandelingen precies wat ze wilde, om het zo maar eens te zeggen. Ze had nu alle verkiezingsprogramma’s gelezen en vond die van het CDA het meest duidelijk en concreet en zal op ons gaan stemmen. Van kritische mensen krijg ik graag een compliment.
Ook zaterdagavond in de dorpskroeg werd ik aangesproken door jongelui, die graag in een goedkope woning zouden willen wonen. Ik zal dat de komende 4 jaar echt voor mekaar gaan brengen, anders krijg ik dat flink voor m’n kiezen op ons durp.
Vandaag en morgen gaan we bij de scholen een cd-appelactie houden. De kinderen en degenen die hen op halen, krijgen een lekker appeltje voor de dorst. En vervolgens de middag en avond voor de verkiezingen nog even een foldertje in de bus stoppen. Per dorp hebben we een kaartje, met een foto van de lijsttrekker en een locale kandidaat en een item wat speelt op dat dorp.
En dan wordt woensdag een spannende dag. Ik hoop dat mensen persoonlijk op mij stemmen.
Mark Faasse
Het langs de deur gaan vond ik erg leuk, helaas werkte het weer niet zo mee. Ik kreeg goede reacties, onder andere van een vrouw die een poosje geleden een huis bij me gekocht had. Deze dame wist indertijd in de onderhandelingen precies wat ze wilde, om het zo maar eens te zeggen. Ze had nu alle verkiezingsprogramma’s gelezen en vond die van het CDA het meest duidelijk en concreet en zal op ons gaan stemmen. Van kritische mensen krijg ik graag een compliment.
Ook zaterdagavond in de dorpskroeg werd ik aangesproken door jongelui, die graag in een goedkope woning zouden willen wonen. Ik zal dat de komende 4 jaar echt voor mekaar gaan brengen, anders krijg ik dat flink voor m’n kiezen op ons durp.
Vandaag en morgen gaan we bij de scholen een cd-appelactie houden. De kinderen en degenen die hen op halen, krijgen een lekker appeltje voor de dorst. En vervolgens de middag en avond voor de verkiezingen nog even een foldertje in de bus stoppen. Per dorp hebben we een kaartje, met een foto van de lijsttrekker en een locale kandidaat en een item wat speelt op dat dorp.
En dan wordt woensdag een spannende dag. Ik hoop dat mensen persoonlijk op mij stemmen.
Mark Faasse
Abonneren op:
Posts (Atom)
